Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του πολυτενίου και του χρωμοσώματος Lampbrush

Η κύρια διαφορά μεταξύ πολυτενίου και χρωμοσώματος λυχνίας είναι ότι τα χρωμοσώματα πολυτενίου εμφανίζονται στους σιελογόνους αδένες και σε άλλους ιστούς των εντόμων, ενώ  βούρτσα λυχνίας τα χρωμοσώματα εμφανίζονται στα ωοκύτταρα των σπονδυλωτών εκτός από τα θηλαστικά και ορισμένα ασπόνδυλα. Επιπλέον, τα χρωμοσώματα πολυτενίου είναι ορατά κατά τη διάρκεια της μεσόφασης και της πρόφασης της μίτωσης, ενώ τα χρωμοσώματα λυχνίας είναι σαφώς ορατά κατά το διπλοτενικό στάδιο της μίτωσης. Επιπλέον, τα χρωμοσώματα πολυτενίου περιέχουν πολλούς διαμήκεις κλώνους που ονομάζονται χρωμοσώματα, ενώ τα χρωμοσώματα με λυχνία περιέχουν μια σειρά από μεγάλους, πλευρικά εκτεινόμενους βρόχους.

Το πολυτένιο και το χρωμόσωμα λαμπτήρα είναι δύο τύποι γιγάντιων χρωμοσωμάτων που αποσυμπυκνώνονται κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης φάσης. Γενικά, υποβάλλονται ενεργά σε μεταγραφή.

Βασικές περιοχές που καλύπτονται 

1. Τι είναι το πολυτενικό χρωμόσωμα
     – Ορισμός, δομή, μεταγραφή
2. Τι είναι το χρωμόσωμα Lampbrush
     – Ορισμός, δομή, μεταγραφή
3. Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ του πολυτενίου και του χρωμοσώματος Lampbrush
     – Περίληψη κοινών χαρακτηριστικών
4. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του πολυαιθυλενίου και του χρωμοσώματος Lampbrush
     – Σύγκριση βασικών διαφορών

Βασικοί όροι 

Γιγάντιο χρωμόσωμα, χρωμόσωμα Lampbrush , Μίτωση, χρωμόσωμα πολυετενίου

Τι είναι το χρωμόσωμα πολυτενίου 

Το χρωμόσωμα πολυτενίου είναι ένας τύπος γιγάντιου χρωμοσώματος με λειτουργία υψηλού επιπέδου σε ορισμένους ιστούς εντόμων, όπως οι σιελογόνοι αδένες. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον E.G.Balbiani το 1881. Γενικά, είναι καθαρά ορατό κάτω από το σύνθετο μικροσκόπιο κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης φάσης και της προφάσης λόγω του τεράστιου μεγέθους τους. Βασικά, τα χρωμοσώματα πολυτενίου είναι πολύ μεγαλύτερα από τα κανονικά χρωμοσώματα και το μέγεθός τους μπορεί να φτάσει τα 200 μm σε μήκος. Είναι σημαντικό ότι ο διπλασιασμός των χρωμονημάτων χωρίς διαχωρισμό είναι ο λόγος για το μεγάλο τους μέγεθος. Επομένως, τα χρωμοσώματα πολυτενίου περιέχουν 1000 φορές περισσότερο DNA από τα κανονικά σωματικά χρωμοσώματα. Το όνομα «πολυτένιο» δίνεται λόγω αυτών των πολλών κλώνων.

Εικόνα 1:Πολυτενικά χρωμοσώματα:Σιελογόνοι αδένες από προνύμφες μη δαγκωτών σκνίων (Chironomidae)

Επιπλέον, το χρωμόκεντρο είναι το κεντρικό σημείο ενός χρωμοσώματος πολυτενίου. Από αυτό το κεντρικό σημείο ακτινοβολούν 5 μακρύς και ένας βραχίονας. Το κεντρικό σημείο του σχηματίζεται από τη σύντηξη όλων των κεντρομερών του πυρήνα. Κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης φάσης, τα χρωμοσώματα πολυτενίου περιέχουν ευδιάκριτα παχιά και λεπτά σχέδια ζωνών. Γενικά, τα έντονα χρωματισμένα τμήματα είναι η ετεροχρωματίνη και είναι γενετικά ανενεργά ενώ τα λιγότερο έντονα χρωματισμένα τμήματα είναι η ευχρωματίνη, η οποία είναι γενετικά ενεργή. Κατά προσέγγιση, το 80% του DNA εμφανίζεται στις ζώνες ενώ το υπόλοιπο εμφανίζεται μεταξύ των ζωνών.

Από την άλλη πλευρά, με βάση το στάδιο ανάπτυξης, η λειτουργική κατάσταση της δομής του χρωμοσώματος διαφέρει. Αυτές οι διαστελλόμενες περιοχές στη δομή του χρωμοσώματος ονομάζονται ρουφηξιές και είναι οι ενεργές χρωμοσωμικές περιοχές. Επιπλέον, λόγω της παρουσίας πολυτενικών χρωμοσωμάτων, το κύτταρο διαστέλλεται με την αύξηση του μεγέθους του πυρήνα. Η παρουσία πολλαπλών αντιγράφων γονιδίων ως αποτέλεσμα διπλασιασμού στα χρωμοσώματα πολυετενίου παρέχει υψηλό επίπεδο γονιδιακής έκφρασης.

Τι είναι ένα Lampbrush χρωμόσωμα 

Το χρωμόσωμα λυχνίας είναι ο μεγαλύτερος τύπος χρωμοσωμάτων που εμφανίζεται ιδιαίτερα στα αναπτυσσόμενα ωοκύτταρα των σπονδυλωτών εκτός από τα θηλαστικά και σε ορισμένα ασπόνδυλα. Τα κύτταρα με χρωμοσώματα λυχνίας έχουν μεγάλο όγκο στον πυρήνα και στο κυτταρόπλασμα. Γενικά, η λεπτομερής δομή των χρωμοσωμάτων της λυχνίας μπορεί να παρατηρηθεί κατά το στάδιο του διπλοτενίου. Αυτά τα χρωμοσώματα είναι ορατά ως μεγάλοι βρόχοι DNA, που μοιάζουν με λυχνία. Επιπλέον, τα χρωμοσώματα της λυχνίας είναι ορατά κάτω από το μικροσκόπιο φωτός.

Εικόνα 2:Χρωμόσωμα Lampbrush από τον κυτταρικό πυρήνα ενός ωαρίου ωοθηκών από τον Triton, ένα είδος σαλαμάνδρας

Επιπλέον, τα κύτταρα με χρωμοσώματα λυχνίας έχουν μεγάλο όγκο στον πυρήνα και στο κυτταρόπλασμα. Γενικά, η λεπτομερής δομή των χρωμοσωμάτων της λυχνίας μπορεί να παρατηρηθεί κατά το στάδιο του διπλοτενίου. Αυτά τα χρωμοσώματα είναι ορατά ως μεγάλοι βρόχοι DNA, που μοιάζουν με λυχνία. Επίσης, τα χρωμοσώματα λυχνίας είναι ορατά κάτω από το μικροσκόπιο φωτός. Από την άλλη πλευρά, η μεταγραφή στο χρωμόσωμα της λαμπρής μπορεί να συμβεί κατά μήκος ολόκληρου του βρόχου. Επομένως, ένας βρόχος μοιάζει με μακρύ οπερόνιο με επαναλαμβανόμενα σιστρόνια. Επιπλέον, αυτά τα χρωμοσώματα δείχνουν υψηλό επίπεδο γονιδιακής έκφρασης.

Ομοιότητες μεταξύ Polytene και Lampbrush Chromosome

• Τα χρωμοσώματα πολυτενίου και λαμπρίνου είναι δύο τύποι γιγαντιαία χρωμοσώματα.
• Αποσυμπυκνώνονται κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης φάσης.
• Επιπλέον, υφίστανται ενεργή μεταγραφή.
• Κατά τη διάρκεια της μετάφασης, είναι πολύ μεγάλα και πυκνός.

Διαφορά μεταξύ Πολυετίνης και Χρωματοσώματος Lampbrush 

Ορισμός 

Το χρωμόσωμα πολυτενίου αναφέρεται σε ένα γιγάντιο, διασταυρωμένο χρωμόσωμα, το οποίο προκύπτει από πολλαπλές αντιγραφές του γενετικού του υλικού με τους διπλούς κλώνους χρωματίνης να παραμένουν στενά συνδεδεμένοι, ενώ το χρωμόσωμα λυχνίας αναφέρεται σε ένα πολύ διευρυμένο διπλοτένιο χρωμόσωμα, το οποίο έχει προφανώς το νηματοειδές νηματοειδές κοκκίωμα που εκτείνεται .

Ανακαλύφθηκε από 

Το χρωμόσωμα πολυτενίου ανακαλύφθηκε από τον E. G. Balbiani το 1881, ενώ το χρωμόσωμα λυχναριού ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Walther Flemming το 1882. 

Εμφάνιση 

Επιπλέον, ο τόπος εμφάνισης είναι η κύρια διαφορά μεταξύ του πολυτενίου και του χρωμοσώματος λυχνίας. Αυτό είναι; τα χρωμοσώματα πολυτενίου εμφανίζονται στους σιελογόνους αδένες και σε άλλους ιστούς των εντόμων, ενώ τα χρωμοσώματα λυχναρίσματος εμφανίζονται στα ωοκύτταρα των σπονδυλωτών εκτός από τα θηλαστικά και ορισμένα ασπόνδυλα. 

Μέγεθος

Ένα χρωμόσωμα πολυτενίου είναι μικρότερο από το χρωμόσωμα της λυχνίας, ενώ το χρωμόσωμα λυχνίας είναι ο μεγαλύτερος τύπος χρωμοσωμάτων.

Ορατότητα 

Επιπλέον, μια άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ του πολυτενίου και του χρωμοσώματος λυχνίας είναι ότι τα χρωμοσώματα πολυτενίου είναι ορατά κατά τη διάρκεια της μεσόφασης και της πρόφασης της μίτωσης, ενώ τα χρωμοσώματα της λαμπρίνας είναι καθαρά ορατά κατά το διπλοτενικό στάδιο της μίτωσης.

Μικροσκόπιο 

Εκτός αυτού, το χρωμόσωμα πολυτενίου είναι ορατό κάτω από το σύνθετο μικροσκόπιο ενώ το χρωμόσωμα λυχνίας είναι ορατό κάτω από το μικροσκόπιο φωτός.

Εμφάνιση 

Ενώ τα χρωμοσώματα πολυτενίου περιέχουν πολλούς διαμήκεις κλώνους που ονομάζονται χρωμοσώματα, τα χρωμοσώματα λυχνίας περιέχουν μια σειρά από μεγάλους, πλευρικά εκτεινόμενους βρόχους.

Μέθοδος μεταγραφής 

Η λειτουργική κατάσταση των χρωμοσωμάτων πολυτενίου διαφέρει ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης, ενώ κάθε βρόχος του χρωμοσώματος λυχνίας λειτουργεί ως μακρύ οπερόνιο.

Συμπέρασμα 

Το χρωμόσωμα πολυτενίου είναι ένας τύπος γιγάντιου χρωμοσώματος που εμφανίζεται στα έντομα. Είναι καθαρά ορατό κατά τη διάρκεια της μεσοφάσης και της προφάσης. Επίσης, αυτά τα χρωμοσώματα περιέχουν πολλούς διαμήκεις κλώνους. Από την άλλη πλευρά, το χρωμόσωμα λυχνίας είναι ο μεγαλύτερος τύπος χρωμοσωμάτων. Ωστόσο, εμφανίζεται στα ωοκύτταρα των σπονδυλωτών εκτός από τα θηλαστικά και σε ορισμένα ασπόνδυλα. Αντίθετα, το χρωμόσωμα λυχνίας περιέχει πλευρικά εκτεταμένους βρόχους. Ωστόσο, τόσο τα χρωμοσώματα πολυτενίου όσο και τα χρωμοσώματα λυχνίας είναι δύο τύποι γιγάντων χρωμοσωμάτων, τα οποία υφίστανται ενεργά μεταγραφή. Ως εκ τούτου, η κύρια διαφορά μεταξύ του πολυτενίου και του χρωμοσώματος λυχνίας είναι η δομή και η εμφάνισή τους.