bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Πώς προέκυψε μοριακή «χεριού» στην πρώιμη βιολογία

Η εμφάνιση της μοριακής χειρισμού ή της χειροποίητης, στην πρώιμη βιολογία είναι ένα συναρπαστικό ερώτημα που αποτέλεσε αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας και συζήτησης στον τομέα της αστροβιολογίας και της βιοχημείας. Ενώ οι ακριβείς μηχανισμοί με τους οποίους αρχικά προέκυψαν χειρόμορφα μόρια και κυριαρχούσαν στα βιολογικά συστήματα δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητά, υπάρχουν αρκετές υποθέσεις και θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν αυτό το φαινόμενο. Εδώ είναι μερικοί βασικοί παράγοντες και διαδικασίες που μπορεί να έχουν παίξει ρόλο στην εμφάνιση μοριακής χειρισμού στην πρώιμη βιολογία:

Ενισομερής περίσσεια:

Στα αρχικά στάδια της χημικής εξέλιξης, πριν από την εμφάνιση βιολογικών συστημάτων, ο σχηματισμός οργανικών μορίων στον διαστρικό χώρο θα μπορούσε να έχει οδηγήσει σε ελαφρά περίσσεια ενός εναντιομερούς πάνω από την καθρέφτη της. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως εναντιομερική περίσσεια και θα μπορούσε να επηρεαστεί από παράγοντες όπως το κυκλικά πολωμένο φως από κοσμικές πηγές ή ασύμμετρες αλληλεπιδράσεις στα διαστρικό σωματίδια σκόνης.

ασύμμετρη σύνθεση:

Οι βιολογικές διεργασίες, όπως οι καταλυόμενες με ένζυμο αντιδράσεις, μπορούν να παρουσιάσουν ασύμμετρη σύνθεση, όπου ένα συγκεκριμένο εναντιομερές ενός μορίου παράγεται κατά προτίμηση πάνω από την κατοπτρική του εικόνα. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω της στερεοειδικότητας των ενζύμων, τα οποία μπορεί να αλληλεπιδρούν διαφορετικά με κάθε εναντιομερές. Τέτοιες ενζυματικές διεργασίες θα μπορούσαν να ενισχύσουν και να διαιωνίσουν την εναντιομερή περίσσεια που παρατηρήθηκε στο πρεβιοτικό περιβάλλον.

Πρεβιοτική επιλογή:

Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως οι αλληλεπιδράσεις με ορυκτά ή άλλα χειρόμορφα μόρια, θα μπορούσαν να ευνοήσουν την επιβίωση ή τη διάδοση ενός εναντιομερούς έναντι του άλλου. Αυτό θα μπορούσε να έχει οδηγήσει στον εμπλουτισμό συγκεκριμένων χειρόμορφων μορίων σε ορισμένα περιβάλλοντα και συνέβαλε στη σταδιακή κυριαρχία ενός χεριού στα βιολογικά συστήματα.

αυτοκαθάληση και χειρόμορφη ενίσχυση:

Ορισμένα χειρόμορφα μόρια μπορούν να δρουν ως αυτοκαταλύτες, προωθώντας τη δική τους αναπαραγωγή και ενίσχυση. Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως αυτοκατανάλυση, θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αύξηση της αφθονίας ενός εναντιομερούς και στην καθιέρωση χειραλικής προκατάληψης στα πρώιμα βιολογικά συστήματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εμφάνιση της μοριακής διαδρομής είναι στενά αλληλένδετη με την προέλευση της ίδιας της ζωής και οι συγκεκριμένες συνθήκες και διαδικασίες που οδήγησαν στην κυριαρχία του ενός χεριού στη βιολογία παραμένουν ένας ενεργός τομέας έρευνας και επιστημονικής εξερεύνησης.

Οι επιστήμονες συζητούν την προέλευση των τύπων κυττάρων στα πρώτα ζώα

Οι επιστήμονες συζητούν την προέλευση των τύπων κυττάρων στα πρώτα ζώα

Από ένα βγήκαν πολλά. Πριν από περίπου 700 εκατομμύρια χρόνια, ένα μόνο κύτταρο δημιούργησε το πρώτο ζώο, έναν πολυκύτταρο οργανισμό που τελικά θα γεννούσε την απίστευτη πολυπλοκότητα και ποικιλομορφία που παρατηρείται στα ζώα σήμερα. Νέα έρευνα προσφέρει τώρα στους επιστήμονες μια νέα προοπτική για

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του ποσοστού γεννήσεων και του ποσοστού γονιμότητας

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του ποσοστού γεννήσεων και του ποσοστού γονιμότητας

Η κύρια διαφορά μεταξύ του ποσοστού γεννήσεων και του ποσοστού γονιμότητας είναι ότι το ποσοστό γεννήσεων είναι ο συνολικός αριθμός γεννήσεων ανά έτος ανά 1.000 άτομα σε έναν πληθυσμό, ενώ το ποσοστό γονιμότητας είναι ο αριθμός των γεννήσεων ζώντων σε ένα έτος ανά 1.000 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικί

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της δομής του προκαρυωτικού και του ευκαρυωτικού γονιδίου

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της δομής του προκαρυωτικού και του ευκαρυωτικού γονιδίου

Η κύρια διαφορά μεταξύ της δομής του προκαρυωτικού και του ευκαρυωτικού γονιδίου είναι ότι η δομή του προκαρυωτικού γονιδίου αποτελείται από οπερόνια και συστάδες αρκετών λειτουργικά σχετιζόμενων γονιδίων, ενώ η δομή του ευκαρυωτικού γονιδίου δεν περιέχει οπερόνια. Επιπλέον, τα εσώνια που υπάρχουν σ