Ο ερευνητής προτείνει την απάντηση για το γιατί τα ζώα των σπηλαίων γίνονται τυφλά
Για περισσότερο από έναν αιώνα, οι επιστήμονες έχουν συζητήσει τους λόγους για τους οποίους υπάρχει ένας ασυνήθιστα υψηλός αριθμός τυφλών ειδών ζώων που ζουν σε σπηλιές. Έχουν προταθεί αρκετές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης φωτός, της μείωσης της ανάγκης για όραση σε σκοτεινά περιβάλλοντα και των πιθανών οφέλη από την τυφλή σε ορισμένα οικοτόπους.
Ωστόσο, καμία από αυτές τις υποθέσεις δεν εξήγησε πλήρως τον υψηλό επιπολασμό της τύφλωσης στα ζώα που κατοικούν στο σπήλαιο.
Τώρα, μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "BMC Evolutionary Biology" προτείνει μια εναλλακτική εξήγηση για αυτό το φαινόμενο. Η μελέτη, που διεξάγονται από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν, υποδηλώνει ότι η τύφλωση στα ζώα των σπηλαίων μπορεί να είναι συνέπεια της χαλαρής επιλογής για όραση, ελλείψει θηρευτών.
Οι ερευνητές ανέλυσαν ένα σύνολο δεδομένων πάνω από 200 είδη ζωικών σπηλαίων, που αντιπροσωπεύουν ένα ευρύ φάσμα ταξινομικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των εντόμων, των αράχνων, των καρκινοειδών και των σπονδυλωτών. Συγκρίθηκαν τον επιπολασμό της τύφλωσης στα είδη που κατοικούν σε σπηλιές με εκείνη των στενών συγγενών τους που ζουν σε περιβάλλοντα επιφάνειας.
Τα αποτελέσματα της μελέτης αποκάλυψαν ότι τα ζώα των σπηλαίων ήταν σημαντικά πιο πιθανό να είναι τυφλά ή έχουν μειωμένα μάτια σε σύγκριση με τους συγγενείς τους. Αυτή η διαφορά στον επιπολασμό της τύφλωσης ήταν συνεπής σε διαφορετικές ταξινομικές ομάδες και γεωγραφικές περιοχές.
Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο βαθμός τύφλωσης στα ζώα των σπηλαίων συσχετίστηκε θετικά με το βαθμό του σκοταδιού στα οικοτόπους τους. Αυτό υποδηλώνει ότι η έλλειψη φωτός στις σπηλιές αποτελεί βασικό παράγοντα που συμβάλλει στην εξέλιξη της τύφλωσης στα ζώα που κατοικούν στο σπήλαιο.
Με βάση αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές προτείνουν ότι η τύφλωση στα ζώα των σπηλαίων μπορεί να είναι αποτέλεσμα χαλαρής επιλογής για όραση. Ελλείψει θηρευτών, οι οποίοι βασίζονται στο όραμα για να κυνηγήσουν, τα ζώα των σπηλαίων αντιμετωπίζουν μειωμένη ανάγκη για όραση. Αυτή η χαλάρωση της επιλογής επιτρέπει τη συσσώρευση μεταλλάξεων που διαταράσσουν την ανάπτυξη και τη λειτουργία των ματιών, οδηγώντας τελικά σε τύφλωση σε πληθυσμούς σπηλαίων.
Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν μια νέα προοπτική για την εξέλιξη της τύφλωσης στα ζώα των σπηλαίων και συμβάλλουν στην κατανόηση των προσαρμογών που επιτρέπουν στα είδη να ευδοκιμούν σε ακραία περιβάλλοντα.
