Η μελέτη διερευνά αυτό που γνωρίζουμε για το πώς επηρεάζουν τα νεονονονοτινοειδή μέλισσες
Τα νεονικοτινοειδή είναι μια κατηγορία εντομοκτόνων που χρησιμοποιούνται ευρέως στη γεωργία. Είναι συστηματικά, που σημαίνει ότι απορροφώνται από φυτά και μεταφέρονται σε όλους τους ιστούς τους. Αυτό τους καθιστά αποτελεσματικό στον έλεγχο των παρασίτων που τροφοδοτούν τα φυτά, αλλά σημαίνει επίσης ότι μπορεί να είναι επιβλαβείς σε μέλισσες και άλλους επικονιαστές.
Οι μέλισσες εκτίθενται σε νεονικοτινοειδή όταν συλλέγουν γύρη και νέκταρ από επεξεργασμένα φυτά. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα νεονικοτινοειδή μπορούν να επηρεάσουν τις μέλισσες με διάφορους τρόπους, όπως:
* Μειωμένη δραστηριότητα τροφής: Τα νεονικοτινοειδή μπορούν να βλάψουν την ικανότητα των μελισσών να πλοηγούν και να βρουν φαγητό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη δραστηριότητα διατροφής και, σε ορισμένες περιπτώσεις, λιμοκτονία.
* Μειωμένη μάθηση και μνήμη: Τα νεονικοτινοειδή μπορούν να βλάψουν τους εγκεφάλους των μελισσών, επηρεάζοντας την ικανότητά τους να μαθαίνουν και να θυμούνται. Αυτό μπορεί να δυσχεράνει τις μέλισσες να βρουν το δρόμο τους πίσω στην κυψέλη και να μάθουν νέες διαδρομές διατροφής.
* Μειωμένη αναπαραγωγή: Τα νεονικοτινοειδή μπορούν να μειώσουν τη γονιμότητα των μελισσών και να μειώσουν την ανάπτυξη των προνυμφών των μελισσών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του πληθυσμού με την πάροδο του χρόνου.
* Αυξημένη ευαισθησία σε ασθένεια: Τα νεονικοτινοειδή μπορούν να κάνουν τις μέλισσες πιο ευαίσθητες σε ασθένειες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα νεονικοτινοειδή μπορούν να βλάψουν το ανοσοποιητικό σύστημα των μελισσών, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα σε λοιμώξεις.
Οι επιδράσεις των νεονικοτινοειδών στις μέλισσες μπορούν να ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο των νεονικοτινοειδών, της δόσης και των ειδών μελισσών. Ορισμένα είδη μελισσών είναι πιο ευαίσθητα στα νεονικοτινοειδή από άλλα.
Συμπέρασμα
Τα νεονικοτινοειδή μπορούν να έχουν μια ποικιλία αρνητικών επιδράσεων στις μέλισσες. Αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να κυμαίνονται από τη μειωμένη δραστηριότητα και τη μάθηση και τη μνήμη και τη μνήμη σε μειωμένη αναπαραγωγή και αυξημένη ευαισθησία σε ασθένειες. Οι επιδράσεις των νεονικοτινοειδών στις μέλισσες μπορούν να ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο των νεονικοτινοειδών, της δόσης και των ειδών μελισσών. Απαιτούνται περισσότερες έρευνες για την πλήρη κατανόηση των κινδύνων των νεονικοτινοειδών σε μέλισσες και άλλους επικονιαστές.
Συστάσεις
Με βάση τα τρέχοντα στοιχεία, υπάρχουν ορισμένες συστάσεις που μπορούν να γίνουν για τη μείωση των κινδύνων των νεονικοτινοειδών σε μέλισσες και άλλους επικονιαστές. Αυτές οι συστάσεις περιλαμβάνουν:
* Μείωση της χρήσης νεονικοτινοειδών: Η χρήση νεονικοτινοειδών θα πρέπει να μειωθεί όπου είναι δυνατόν. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση εναλλακτικών μεθόδων ελέγχου παρασίτων, όπως ο βιολογικός έλεγχος ή οι πολιτιστικές πρακτικές.
* χρησιμοποιώντας νεονικοτινοειδή μόνο όταν είναι απαραίτητο: Τα νεονικοτινοειδή πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητα. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως προληπτικό μέτρο ή για τον έλεγχο των παρασίτων σε περιοχές όπου υπάρχουν επικονιαστές.
* Χρησιμοποιώντας νεονικοτινοειδή με τρόπο που ελαχιστοποιεί την έκθεση σε μέλισσες: Τα νεονικοτινοειδή πρέπει να χρησιμοποιούνται με τρόπο που ελαχιστοποιεί την έκθεση στις μέλισσες. Αυτό μπορεί να γίνει με τη χρήση τους μόνο το βράδυ, όταν οι μέλισσες δεν διατρέχουν τροφές ή χρησιμοποιώντας τις με τρόπο που να εμποδίζει την έμμεση σε επαφή με τις μέλισσες με το εντομοκτόνο.
Ακολουθώντας αυτές τις συστάσεις, μπορούμε να βοηθήσουμε στη μείωση των κινδύνων των νεονικοτινοειδών σε μέλισσες και άλλους επικονιαστές.
