Ποια είναι τα 3 πράγματα που μπορούν να επηρεάσουν τα ένζυμα και πώς;
1. Θερμοκρασία:Τα ένζυμα έχουν τη βέλτιστη θερμοκρασία στην οποία παρουσιάζουν μέγιστη καταλυτική δραστηριότητα. Όταν η θερμοκρασία αποκλίνει από αυτή τη βέλτιστη, μπορεί να επηρεαστεί η ενζυμική δραστικότητα:
- Υψηλή θερμοκρασία:Η υπερβολική θερμότητα μπορεί να προκαλέσει μετρώματα τα ένζυμα, χάνοντας τη δομή και τις καταλυτικές τους ιδιότητες.
- Χαμηλή θερμοκρασία:Οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορούν να επιβραδύνουν τη δραστικότητα του ενζύμου, αλλά τα ένζυμα γενικά διατηρούν τη δομή τους και μπορούν να ανακτήσουν την πλήρη δραστηριότητα όταν η θερμοκρασία αποκαθίσταται στο βέλτιστο εύρος.
2. PH:Τα ένζυμα έχουν ένα συγκεκριμένο εύρος ρΗ εντός του οποίου είναι πιο ενεργά. Οι αποκλίσεις από αυτό το εύρος ρΗ μπορούν να μεταβάλουν τις καταστάσεις ιονισμού αμινοξέων στο ένζυμο, επηρεάζοντας τη δέσμευση του υποστρώματος και την κατάλυση:
- όξινο ρΗ:Οι εξαιρετικά όξινες συνθήκες μπορούν να μετουνί ένζυμα με πρωτονιωθείσα υπολείμματα βασικών αμινοξέων.
- Αλκαλικό ρΗ:Οι τιμές υψηλού ρΗ μπορούν επίσης να διαταράξουν τη δομή του ενζύμου προκαλώντας αποπρωτονίωση και μεταβάλλοντας τις χρεώσεις των υπολειμμάτων αμινοξέων.
3. Συγκέντρωση υποστρώματος:Η δραστικότητα του ενζύμου επηρεάζεται από τη συγκέντρωση του υποστρώματος:
- Χαμηλή συγκέντρωση υποστρώματος:Σε χαμηλές συγκεντρώσεις υποστρώματος, ο ρυθμός κατάλυσης ενζύμων αυξάνεται καθώς περισσότερα μόρια υποστρώματος είναι διαθέσιμοι για δέσμευση στην ενεργό θέση του ενζύμου.
- Υψηλή συγκέντρωση υποστρώματος:Σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις υποστρώματος, η ενζυμική δραστικότητα μπορεί να φτάσει σε οροπέδιο ή μείωση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ενεργές θέσεις του ενζύμου γίνονται κορεσμένες με μόρια υποστρώματος και οι περαιτέρω αυξήσεις της συγκέντρωσης του υποστρώματος δεν οδηγούν σε αναλογική αύξηση του ρυθμού αντίδρασης.