Ποια είναι η μέθοδος δοκιμής οξυγόνου στο χημικό εργαστήριο

Στο εργαστήριο, για να ληφθεί καθαρό οξυγόνο, χρησιμοποιείται γενικά υπερμαγγανικό κάλιο ή χλωρικό κάλιο για την παραγωγή οξυγόνου. Πώς λοιπόν γνωρίζετε με βεβαιότητα ότι το αέριο που συλλέγεται είναι οξυγόνο; Ας ρίξουμε μια ματιά στη μέθοδο δοκιμής οξυγόνου.

ο

Μέθοδος δοκιμής οξυγόνου

ο
Το οξυγόνο έχει μια ιδιότητα που υποστηρίζει την καύση, η οποία μπορεί να κάνει τα ξύλινα ραβδιά με σπινθήρες να αναφλεγούν. Κατά τη δοκιμή οξυγόνου, χρησιμοποιήστε γενικά μια ξύλινη λωρίδα με σπινθήρες για να επεκταθεί μέσα στη φιάλη συλλογής αερίου για να δείτε εάν αναφλέγεται ξανά. Εάν η ξύλινη λωρίδα αναφλεγεί ξανά, το αέριο είναι οξυγόνο.
ο
Ανάλυση Λόγου:Το οξυγόνο είναι ένα άχρωμο και άοσμο αέριο, το οποίο δεν μπορεί να κριθεί άμεσα από τις αισθήσεις. Προσέξτε να χρησιμοποιήσετε ένα ξύλινο ραβδί με σπινθήρες για δοκιμή, αυτό συμβαίνει επειδή ο αέρας περιέχει επίσης μια ορισμένη ποσότητα οξυγόνου, επομένως εάν χρησιμοποιείτε ένα ξύλινο ραβδί που καίγεται, δεν μπορείτε να το δοκιμάσετε.
ο

Μέθοδοι συλλογής οξυγόνου

ο
Το οξυγόνο συλλέγεται γενικά με τη μέθοδο εκκένωσης αέρα προς τα πάνω ή τη μέθοδο αποστράγγισης.
ο
Η μέθοδος αέρα εκκένωσης προς τα πάνω είναι μια μέθοδος συλλογής αερίων που χρησιμοποιείται κατά τη συλλογή αερίων με πυκνότητα μεγαλύτερη από τον αέρα. Η συγκεκριμένη λειτουργία είναι η εξής:βάλτε τη φιάλη συλλογής αερίου στον πάγκο δοκιμών, εισάγετε τον σωλήνα οδηγό αερίου ανάποδα στο κάτω μέρος της φιάλης συλλογής αερίου και συλλέξτε το αέριο. Το αέριο στην αρχή δεν είναι καθαρό αέριο, οπότε πρέπει να περιμένει λίγο πριν τη συλλέξει.Όταν ελεγχθεί ότι η φιάλη συλλογής αερίου είναι γεμάτη, βγάλτε τον σωλήνα οδηγό αέρα και σπρώξτε το γυάλινο κομμάτι σε μετάφραση μέχρι να καλυφθεί το στόμιο της φιάλης συλλογής αέρα. Όταν τελειώσετε, το δοχείο κάθεται σε μια οριζόντια επιφάνεια εργασίας.
ο
Τα παραπάνω είναι η μέθοδος δοκιμής του οξυγόνου. Η επιθεώρηση οξυγόνου και η πλήρης επιθεώρηση χρησιμοποιεί κυρίως τις ιδιότητες υποστήριξης της καύσης του οξυγόνου. Η χημική φύση του οξυγόνου είναι σχετικά ενεργή. Εκτός από τα σπάνια αέρια και τα λιγότερο ενεργά μεταλλικά στοιχεία όπως ο χρυσός, η πλατίνα και ο άργυρος, τα περισσότερα στοιχεία μπορούν να αντιδράσουν με το οξυγόνο. Αυτές οι αντιδράσεις ονομάζονται αντιδράσεις οξείδωσης και οι ενώσεις που παράγονται από τις αντιδράσεις (που αποτελούνται από δύο στοιχεία και ένα Το πρώτο στοιχείο είναι οξυγόνο) ονομάζονται οξείδια.