Διαφορά μεταξύ aPTT και PTT

Κύρια διαφορά – aPTT έναντι PTT

Η θρομβοπλαστίνη είναι μια πρωτεΐνη του πλάσματος που βοηθά στην πήξη του αίματος καταλύοντας τη μετατροπή της προθρομβίνης σε θρομβίνη. Είναι επίσης γνωστός ως παράγοντας πήξης III, παράγοντας ιστού. Ενεργοποιεί την εξωτερική οδό κατά την πήξη του αίματος. Στο εργαστήριο, παράγεται ένα παράγωγο θρομβοπλαστίνης γνωστό ως μερική θρομβοπλαστίνη για τη μέτρηση της εγγενούς οδού. Η μερική θρομβοπλαστίνη είναι ένα φωσφολιπίδιο. Το aPTT (ενεργοποιημένος χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης) και το PTT (χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης) είναι δύο τύποι ιατρικών εξετάσεων που χρησιμοποιούνται για τον χαρακτηρισμό της πήξης του αίματος στην εγγενή οδό. Η κύρια διαφορά μεταξύ του aPTT και του PTT είναι ότι το aPTT χρησιμοποιεί έναν ενεργοποιητή για τη μείωση του χρόνου που απαιτείται για την πήξη του αίματος, ενώ το PTT λειτουργεί υπό κανονικές συνθήκες για την πήξη του αίματος.

Βασικές περιοχές που καλύπτονται

1. Τι είναι το aPTT
      – Ορισμός, Γεγονότα, Μηχανισμός
2. Τι είναι το PTT
     – Ορισμός, Γεγονότα, Μηχανισμός
3. Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ aPTT και PTT
     – Περίληψη κοινών χαρακτηριστικών
4. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ aPTT και PTT
     – Σύγκριση βασικών διαφορών

Βασικοί όροι:aPTT (Ενεργοποιημένος χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης), πήξη αίματος, ενδογενής οδός, ηπαρίνη, μερική θρομβοπλαστίνη, PTT (χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης), θρομβοπλαστίνη

Τι είναι το aPTT

Το

aPTT (χρόνος ενεργοποιημένης μερικής θρομβοπλαστίνης) αναφέρεται σε μια δοκιμή πήξης του αίματος που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των παραγόντων πήξης της εγγενούς οδού. Ο κύριος σκοπός του aPTT είναι ο έλεγχος των αιμορραγικών τάσεων και η παρακολούθηση της θεραπείας με ηπαρίνη. Η πήξη του αίματος είναι ένας καταρράκτης πολλαπλών πρωτεϊνών που διέπεται από πρωτεΐνες που ονομάζονται παράγοντες πήξης. Οι παράγοντες πήξης ορίζονται με ρωμαϊκούς αριθμούς. Η ηπαρίνη είναι ένα αντιπηκτικό φάρμακο που χορηγείται σε ασθενείς. Αναστέλλει τον παράγοντα Χ και τη θρομβίνη, αλλά ενεργοποιεί την αντιθρομβίνη. Οι ελλείψεις των παραγόντων πήξης όπως οι Παράγοντες V, VIII, IX, X, XI και XII αυξάνουν το aPTT. Το λέμφωμα Hodgkin, το DIC, η υποινωδογοναιμία, η κίρρωση, η λευχαιμία, η ανεπάρκεια βιταμίνης Κ, η νόσος von Willebrand και άλλες φαρμακευτικές θεραπείες αυξάνουν επίσης το επίπεδο aPTT. Η εγγενής οδός της πήξης του αίματος φαίνεται στο σχήμα 1 .

Εικόνα 1:Εγγενής Διαδρομή

Το απασβεστωμένο αίμα χρησιμοποιείται για τη δοκιμή aPTT. Στη συνέχεια το πλάσμα του αίματος διαχωρίζεται με φυγοκέντρηση. Ιονισμένο ασβέστιο και ενεργοποιητικές ουσίες προστίθενται στο πλάσμα του αίματος, ξεκινώντας την εγγενή οδό. Η καολίνη και η κεφαλίνη είναι δύο τύποι ουσιών που προστίθενται στο πλάσμα του αίματος. Καολίνη ή ενυδατωμένο πυριτικό αλουμίνιο χρησιμεύει ως ενεργοποιητής του παράγοντα XII που εξαρτάται από την επαφή ενώ η κεφαλίνη χρησιμεύει ως φωσφολιπίδια αιμοπεταλίων. Ο χρόνος που απαιτείται για τον σχηματισμό του θρόμβου, ο οποίος μετράται σε δευτερόλεπτα, είναι γνωστός ως χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης . Η κανονική τιμή aPTT είναι 35 δευτερόλεπτα.

Τι είναι το PTT

Το

PTT (χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης) αναφέρεται σε μια δοκιμή που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του χρόνου που απαιτείται για την πήξη του αίματος. Χρησιμοποιείται για τη διάγνωση προβλημάτων αιμορραγίας. Κατά τη διάρκεια του PTT, η ακεραιότητα του εγγενούς συστήματος μετράται μέσω των παραγόντων VIII, IX, XI και XII. Το PTT αξιολογεί επίσης την κοινή οδό. Γενικά, τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική οδός ενεργοποιούν την κοινή οδό μέσω του παράγοντα πήξης Χ. Η κοινή οδός εμπλέκεται στον σχηματισμό ινώδους από το ινωδογόνο. Το ινώδες χρησιμεύει ως κόσκινο που συλλέγει τα αιμοπετάλια για να σχηματίσει θρόμβο αίματος. Ένας σωλήνας vacutainer με μπλε κορυφή που χρησιμοποιείται για τη συλλογή αίματος για PTT φαίνεται στην εικόνα 2.

Εικόνα 2:Ηλεκτρική σκούπα Blue-Top

Η διαδικασία της δοκιμής είναι ίδια με τα βήματα aPTT, αλλά δεν χρησιμοποιείται ενεργοποιητής στο PTT. Επομένως, ο χρόνος που απαιτείται για τη δοκιμή είναι μεγαλύτερος από εκείνον του aPTT. Τα αυξημένα επίπεδα PTT υποδηλώνουν έλλειψη ή ελαττωματικό παράγοντα πήξης. Περαιτέρω διάγνωση των ελαττωματικών παραγόντων πήξης απαιτεί άλλες ευαίσθητες δοκιμασίες. Οι ηπατικές παθήσεις αυξάνουν επίσης την παραγωγή παραγόντων πήξης, αυξάνοντας τα επίπεδα PTT.

Similarities Between aPTT and PTT

• aPTT και PTT είναι δύο ιατρικές εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για τον χαρακτηρισμό της πήξης του αίματος.
• Τόσο το aPTT όσο και το PTT χρησιμοποιούν μερική προθρομβίνη, ένα φωσφολιπίδιο.
• Τόσο το aPTT όσο και το PTT μετρούν την εγγενή οδό της πήξης του αίματος.
• Το πλάσμα αίματος χρησιμοποιείται και στις δύο δοκιμές.
• Τόσο το aPTT όσο και το PTT είναι χρήσιμα στη διάγνωση προβλημάτων αιμορραγίας και διαταραχών πήξης του αίματος.

Διαφορά μεταξύ aPTT και PTT

Ορισμός

aPTT: Το aPTT (ενεργοποιημένος μερικός χρόνος θρομβοπλαστίνης) αναφέρεται σε μια δοκιμή ενεργοποιημένης πήξης του αίματος που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των παραγόντων πήξης της εγγενούς οδού.

PTT: Το PTT (χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης) αναφέρεται σε μια δοκιμή που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του χρόνου που απαιτείται για την πήξη του αίματος προκειμένου να διαγνωστούν προβλήματα αιμορραγίας.

Σημασία

aPTT: Ένας ενεργοποιητής χρησιμοποιείται στο aPTT.

PTT: Το PTT δεν χρησιμοποιεί ενεργοποιητή.

Εύρος αναφοράς

aPTT: Το εύρος αναφοράς του aPTT είναι 30-40 δευτερόλεπτα.

PTT: Το εύρος αναφοράς του PTT είναι 60-70 δευτερόλεπτα.

Στερέωση του εύρους αναφοράς

aPTT: Το εύρος αναφοράς του aPTT περιορίζεται με την προσθήκη ενός ενεργοποιητή.

PTT: Το εύρος αναφοράς είναι ο κανονικός χρόνος πήξης του αίματος στο PTT.

Κρίσιμες τιμές

aPTT: Περισσότερα από 70 δευτερόλεπτα στη δοκιμή aPTT υποδηλώνουν αυθόρμητη αιμορραγία.

PTT: Περισσότερα από 100 δευτερόλεπτα στη δοκιμή PTT υποδηλώνουν αυθόρμητη αιμορραγία.

Τύπος παραγόντων πήξης

aPTT: Το aPTT μετρά παράγοντες όπως V, VIII, IX, X, XI και XII.

PTT: Το PTT μετρά παράγοντες όπως VIII, IX, X και XII.

Ευαισθησία στην ηπαρίνη

aPTT: Το aPTT είναι πιο ευαίσθητο στην ηπαρίνη.

PTT: Το PTT είναι λιγότερο ευαίσθητο στην ηπαρίνη.

Ρόλος

aPTT: Το aPTT αξιολογεί τις αιμορραγικές διαταραχές και τη θεραπεία με ηπαρίνη.

PTT: Το PTT αξιολογεί την εγγενή οδό καθώς και την κοινή οδό.

Συμπέρασμα

Το aPTT και το PTT είναι δύο τύποι εξετάσεων που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των ρυθμών πήξης του αίματος της εγγενούς οδού. Η μερική θρομβοπλαστίνη είναι η ουσία που χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτό. Το aPTT χρησιμοποιεί έναν ενεργοποιητή για να περιορίσει το εύρος αναφοράς, αλλά το PTT δεν χρησιμοποιεί έναν ενεργοποιητή. Επομένως, η κύρια διαφορά μεταξύ APTT και PTT είναι η χρήση ενός ενεργοποιητή.

Αναφορά:

1. Εργαστήριο αίματος:Αιμόσταση:Τεστ PT και PTT, Διαθέσιμο εδώ.

Εικόνα Ευγενική προσφορά:

1. «Coagulation in vivo» Από τον Dr Graham Beards – Δική δουλειά (CC BY-SA 3.0) μέσω Commons Wikimedia
2. «Blue Top» του Gene Hobbs – Δική δουλειά (CC BY-SA 4.0) μέσω Commons Wikimedia