Η τρυφερή στιγμή του Tiger κερδίζει τον διαγωνισμό Wildlife Photographer of the Year 2020

Ο Ρώσος φωτογράφος Sergey Gorshkov ανακηρύχθηκε Φωτογράφος της Χρονιάς Wildlife 2020 για τη φωτογραφία του The Embrace .

Ο νικητής ανακοινώθηκε από τη Δούκισσα του Κέμπριτζ, προστάτιδα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, σε μια διαδικτυακή τελετή απονομής βραβείων.

Ο τίτλος του Young Wildlife Photographer of the Year 2020 πήρε η Liina Heikkinen για τη φωτογραφία της Η αλεπού που πήρε τη χήνα .

Το Wildlife Photographer of the Year αναπτύχθηκε και παράγεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, όπου οι νικήτριες φωτογραφίες θα εκτεθούν σε έκθεση από τις 16 Οκτωβρίου 2020 έως τις 6 Ιουνίου 2021.

Δείτε περισσότερες εκπληκτικές φωτογραφίες από τον διαγωνισμό:

• 16 απίστευτες φωτογραφίες από τον διαγωνισμό Wildlife Photographer of the Year Competition 2020
• Τα ποντίκια του υπόγειου σιδηρόδρομου του Λονδίνου κερδίζουν το βραβείο "Λουμίξ People's Choice Award 2019 Wildlife Photographer of the Year 2019"
• Σπαρακτική εικόνα ενός μαύρου ρινόκερου κορυφώνει τους νικητές Wildlife Photographer of the Year 2017

Η αγκαλιά – Sergey Gorshkov, Ρωσία

Νικήτρια 2020, Ζώα στο περιβάλλον τους και Νικητής μεγάλου τίτλου

Με μια έκφραση απόλυτης έκστασης, μια τίγρη αγκαλιάζει ένα αρχαίο έλατο της Μαντζουρίας, τρίβοντας το μάγουλό της στον φλοιό για να αφήσει εκκρίσεις από τους αρωματικούς αδένες της. Είναι μια τίγρη Αμούρ ή Σιβηρίας, εδώ στη Χώρα του Εθνικού Πάρκου της Λεοπάρδαλης, στη ρωσική Άπω Ανατολή.

Τέλεια ισορροπία – Andrés Luis Dominguez Blanco, Ισπανία

Νικητής 2020, 10 ετών και κάτω

Την άνοιξη, τα λιβάδια κοντά στο σπίτι του Andrés στο Ubrique, στην Ανδαλουσία της Ισπανίας, είναι φωτεινά με λουλούδια, όπως αυτά τα γλυκά άρωμα βίκους sulla. Ο Andrés είχε περπατήσει εκεί λίγες μέρες νωρίτερα και είχε δει Ευρωπαίους να κυνηγούν για έντομα, αλλά βρίσκονταν στην άκρη του λιβαδιού. Βλέπει και ακούει τακτικά κουβέντες, τις κλήσεις τους σαν δύο πέτρες να χτυπούν μεταξύ τους.

Μια κακή μπουκιά – Sam Sloss, Ιταλία/ΗΠΑ

Νικήτρια 2020, 11-14 ετών

Σε διακοπές κατάδυσης στο North Sulawesi της Ινδονησίας, ο Sam σταμάτησε για να παρακολουθήσει τη συμπεριφορά μιας ομάδας κλόουν ψαριών καθώς κολυμπούσαν με ταραχώδη και επαναλαμβανόμενα σχέδια μέσα και έξω και γύρω από το σπίτι τους, μια υπέροχη ανεμώνη. Του κίνησε το ενδιαφέρον η έκφραση ενός ατόμου, με αποτέλεσμα το στόμα του να είναι συνεχώς ανοιχτό και να κρατάει κάτι.

Μόνο όταν κατέβασε τις φωτογραφίες είδε μικροσκοπικά μάτια να κρυφοκοιτάζουν από το στόμα του. Ήταν μια «γλωσσοφαγική ψείρα», ένα παρασιτικό ισόποδο που κολυμπάει μέσα από τα βράγχια ως αρσενικό, αλλάζει φύλο, μεγαλώνει τα πόδια και προσκολλάται στη βάση της γλώσσας, ρουφώντας αίμα.

Η αλεπού που πήρε τη χήνα – Liina Heikkinen, Φινλανδία

Νικητής 2020, 15-17 ετών και Νικητής του Young Grand Title

Σε καλοκαιρινές διακοπές στο Ελσίνκι, η Liina, τότε 13 ετών, άκουσε για μια μεγάλη οικογένεια αλεπούδων που ζούσε στα προάστια της πόλης στο νησί Lehtisaari. Το νησί έχει και δασώδεις εκτάσεις και πολίτες φιλικούς προς την αλεπού, και οι αλεπούδες δεν φοβούνται σχετικά τους ανθρώπους. Έτσι, η Liina και ο πατέρας της πέρασαν μια μεγάλη μέρα του Ιουλίου, χωρίς κρυφτό, βλέποντας τους δύο ενήλικες και τα έξι μεγάλα μικρά τους, που ήταν σχεδόν στο μέγεθος των γονιών τους, αν και πιο αδύνατα και πιο αδύνατα.

Ήταν 7 μ.μ. όταν άρχισε ο ενθουσιασμός, με την άφιξη του βοειδούς με μια χήνα. Τα φτερά πέταξαν καθώς τα μικρά άρχισαν να τσακώνονται για αυτό. Κάποιος επιτέλους κέρδισε την κυριότητα – ουρώντας πάνω του μέσα στον ενθουσιασμό του. Σέρνοντας τη χήνα σε μια σχισμή, το μικρό προσπάθησε να φάει το βραβείο της ενώ μπλοκάρει την πρόσβαση στους άλλους.

Δείτε περισσότερες βραβευμένες φωτογραφίες:

• 10 χιουμοριστικές εικόνες από τα Comedy Wildlife Photography Awards 2020
• 20 εκπληκτικές μικροσκοπικές φωτογραφίες από τον διαγωνισμό Nikon Small World 2020
• Ένας καρχαρίας με καρδιά κερδίζει τα Drone Photo Awards 2020

Η πόζα – Mogens Trolle, Δανία

Νικήτρια 2020, Πορτρέτα ζώων

Ένας νεαρός αρσενικός πίθηκος προβοσκίδας σηκώνει ελαφρά το κεφάλι του και κλείνει τα μάτια του. Απροσδόκητα γαλάζια βλέφαρα συμπληρώνουν τώρα τα άψογα περιποιημένα καστανά μαλλιά του. Ποζάρει για λίγα δευτερόλεπτα σαν σε διαλογισμό.

Σε ορισμένα είδη πρωτευόντων, τα βλέφαρα με αντίθεση παίζουν ρόλο στην κοινωνική επικοινωνία, αλλά η λειτουργία τους στους πιθήκους προβοσκίδας είναι αβέβαιη. Η πιο χαρακτηριστική πτυχή αυτού του νεαρού άνδρα – που κάθεται εκτός από την παρέα του – είναι φυσικά η μύτη του. Καθώς ωριμάζει, θα σηματοδοτήσει την κατάσταση και τη διάθεσή του (οι γυναικείες μύτες είναι πολύ μικρότερες) και θα χρησιμοποιηθεί ως αντηχείο όταν καλεί. Πράγματι, θα μεγαλώσει τόσο πολύ που θα κρέμεται πάνω από το στόμα του – ίσως χρειαστεί να το σπρώξει στην άκρη για να φάει.

Η ζωή στην ισορροπία – Jaime Culebras, Ισπανία

Νικητής 2020, Συμπεριφορά:Αμφίβια και Ερπετά

Ένας γυάλινος βάτραχος Manduriacu τρώει σνακ σε μια αράχνη στους πρόποδες των Άνδεων, στο βορειοδυτικό Εκουαδόρ. Ως μεγάλοι καταναλωτές ασπόνδυλων, οι γυάλινοι βάτραχοι διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διατήρηση της ισορροπίας των οικοσυστημάτων. Εκείνο το βράδυ, η αποφασιστικότητα του Jaime να μοιραστεί το πάθος του για αυτούς τον ώθησε να περπατήσει για τέσσερις ώρες, με δυνατή βροχή, μέσα από το δάσος για να φτάσει στα ρυάκια των βατράχων στο καταφύγιο Manduriacu.

Αλλά τα βατράχια ήταν άπιαστα και η νεροποντή γινόταν όλο και πιο δυνατή. Καθώς γύρισε πίσω, ενθουσιάστηκε βλέποντας έναν μικρό βάτραχο να κολλάει σε ένα κλαδί, με τα μάτια του σαν λαμπερά μωσαϊκά.

Υπέροχη ανατολή του ηλίου – Jose Luis Ruiz Jiménez, Ισπανία

Νικήτρια 2020, Συμπεριφορά:Πουλιά

Μετά από αρκετές ώρες μέχρι το στήθος του στο νερό σε μια λιμνοθάλασσα κοντά στο Μπρόζας, στα δυτικά της Ισπανίας, ο Χοσέ Λουίς απαθανάτισε αυτή την οικεία στιγμή μιας μεγάλης οικογένειας λοφιοφόρου.

Οι γρίλιες είναι στα πιο κομψά τους την περίοδο της αναπαραγωγής – περίτεχνο φτέρωμα, κορυφές στα κεφάλια τους, φτερά λαιμού που μπορούν να φουσκώσουν σε βολάν, εντυπωσιακά κόκκινα μάτια και ροζ γραμμάτια. Χτίζουν μια φωλιά από υδρόβιο φυτικό υλικό, συχνά ανάμεσα σε καλάμια στην άκρη του ρηχού νερού. Για να αποφύγουν τα αρπακτικά, οι νεοσσοί τους εγκαταλείπουν τη φωλιά μέσα σε λίγες ώρες από την εκκόλαψη, κάνοντας μια άνετη βόλτα στην πλάτη ενός γονέα. Εδώ οι οπαδοί θα ζήσουν για τις επόμενες δύο με τρεις εβδομάδες, ταΐζοντας όσο πιο γρήγορα μπορούν οι γονείς τους.

Μια ιστορία δύο σφηκών – Frank Deschandol, Γαλλία

Νικήτρια 2020, Συμπεριφορά:Ασπόνδυλα

Αυτό το αξιοσημείωτο ταυτόχρονο πλαίσιο μιας σφήκας άμμου με κόκκινη ζώνη (αριστερά) και μιας σφήκας κούκου, που ετοιμάζεται να εισέλθει στις διπλανές τρύπες της φωλιάς, είναι το αποτέλεσμα επίπονης προετοιμασίας. Το θηλυκό Hedychrum Η σφήκα κούκου - μήκους μόλις 6 χιλιοστών - παρασιτίζει τις φωλιές ορισμένων μοναχικών σφηκών εκσκαφέων, γεννώντας τα αυγά της στα λαγούμια των οικοδεσποτών της, έτσι ώστε οι προνύμφες της να μπορούν να γλεντήσουν με τα αυγά ή τις προνύμφες τους και μετά τις αποθήκες τροφίμων.

Η πολύ μεγαλύτερη σφήκα άμμου με κόκκινη ζώνη γεννά τα αυγά της στο δικό της λαγούμι, το οποίο εφοδιάζει με κάμπιες, μία για κάθε μικρό της για να φάει όταν αναδυθούν.

Όταν η μητέρα λέει τρέξιμο – Shanyuan Li, Κίνα

Νικήτρια 2020, Συμπεριφορά:Θηλαστικά

Αυτή η σπάνια εικόνα μιας οικογένειας γατών ή μανούλων του Παλλάς, στις απομακρυσμένες στέπες του οροπεδίου Qinghai–Θιβέτ στη βορειοδυτική Κίνα είναι το αποτέλεσμα έξι ετών εργασίας σε μεγάλο υψόμετρο. Αυτές οι μικρές γάτες είναι συνήθως μοναχικές, δυσεύρετες και κυρίως δραστήριες την αυγή και το σούρουπο.

Ώρες υπομονής ανταμείφθηκαν όταν τα τρία γατάκια βγήκαν να παίξουν, ενώ η μητέρα τους κρατούσε το βλέμμα της σε μια θιβετιανή αλεπού που κρυβόταν εκεί κοντά. Τα φαρδιά, επίπεδα κεφάλια τους, με μικρά, χαμηλά αυτιά, μαζί με το χρώμα και τα σημάδια τους, τα βοηθούν να μένουν κρυφά όταν κυνηγούν σε ανοιχτή ύπαιθρο και τα χοντρά παλτά τους τα κρατούν ζωντανά τους ακραίους χειμώνες.

Από το μπλε – Gabriel Eisenband, Κολομβία

Νικήτρια 2020, Φυτά και μύκητες

Ήταν η Ritak’Uwa Blanco, η ψηλότερη κορυφή στην ανατολική Κορδιλιέρα των Κολομβιανών Άνδεων, που ο Γκάμπριελ είχε ξεκινήσει να φωτογραφίσει. Στήνοντας τη σκηνή του στην κοιλάδα, ανέβηκε για να φωτογραφίσει τη χιονισμένη κορυφή ενάντια στο ηλιοβασίλεμα. Αλλά ήταν το προσκήνιο των λουλουδιών που τράβηξε την προσοχή του.

Μερικές φορές γνωστό ως λευκή άρνικα, το φυτό είναι μέλος της οικογένειας των μαργαριτών που βρίσκεται μόνο στην Κολομβία. Ευδοκιμεί στο μεγάλο υψόμετρο, πλούσιο σε βότανα βιότοπο paramo των Άνδεων, προσαρμοσμένο στο ακραίο κρύο με ένα πυκνό κάλυμμα από μάλλινες λευκές «τρίχες» και «αντιψυκτικές» πρωτεΐνες στα φύλλα του.

Δείτε περισσότερες εντυπωσιακές επιστημονικές φωτογραφίες:

• Πολύ θανατηφόρο:Τα πιο όμορφα αλλά επικίνδυνα πλάσματα του κόσμου
• Τα πιο περίεργα και σπάνια καιρικά φαινόμενα από όλο τον κόσμο

Η χρυσή στιγμή – Songda Cai, Κίνα

Νικήτρια 2020, Under Water

Μια μικροσκοπική παρανύμφη καλαμαριού με διαμάντι πετάει κάτω στο σκοτάδι, σταματά να κυνηγάει για μια στιγμή όταν πιαστεί στη φωτεινή δέσμη, χρυσώνεται με αστραφτερό χρυσό και μετά απομακρύνεται με χάρη από το φως.

Τα καλαμάρια Diamondback είναι ευρέως διαδεδομένα σε τροπικούς και υποτροπικούς ωκεανούς, λεηλατούν ψάρια, άλλα καλαμάρια και καρκινοειδή κοντά στην επιφάνεια. Τον Νοέμβριο, εκατοντάδες μαζεύονται από το Anilao για να γεννήσουν. Η παραλύμφη είναι το στάδιο μεταξύ εκκόλαψης και υποενηλίκων, που είναι ήδη αναγνωρίσιμο ως καλαμάρι, μήκους εδώ 6–7 εκατοστά. Διαφανές σε όλα τα στάδια, ένα διαμαντένιο καλαμάρι κολυμπά αργά, ωθούμενο από κυματισμούς των τριγωνικών πτερυγίων του (η προέλευση του ονόματός τους), αλλά με το να συσπάται τους ισχυρούς μανδύες του, μπορεί να εκτοξευθεί μακριά από τον κίνδυνο.

Τα χρωματοφόρα (όργανα ακριβώς κάτω από το δέρμα) περιέχουν ελαστικούς σάκους χρωστικής ουσίας που τεντώνονται γρήγορα σε έγχρωμους δίσκους όταν οι μύες γύρω τους συστέλλονται. πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι μπορεί επίσης να αντανακλούν το φως. Πιο βαθιά στο δέρμα, τα ιριδοφόρα αντανακλούν και διασκορπίζουν το φως, προσθέτοντας μια ιριδίζουσα λάμψη.

Σας παρακολουθώ να τους παρακολουθείτε – Alex Badyaev, Ρωσία/ΗΠΑ

Νικήτρια 2020, Urban Wildlife

Τι απόλαυση για έναν βιολόγο:το είδος που θέλετε να μελετήσετε επιλέγει να φωλιάσει ακριβώς έξω από το παράθυρό σας. Η μυγοπαγίδα Cordilleran μειώνεται στη δυτική Βόρεια Αμερική καθώς το μεταβαλλόμενο κλίμα προκαλεί συρρίκνωση των παρόχθιων οικοτόπων (ποτάμι και άλλοι διάδρομοι γλυκού νερού) κατά μήκος των μεταναστευτικών διαδρομών της και στις περιοχές διαχείμασής της στο Μεξικό. Τυχαίνει επίσης να είναι πολύ συγκεκριμένο στην επιλογή της τοποθεσίας φωλιάς.

Στο Rocky Mountain Front της Μοντάνα, συνήθως φωλιάζει σε σχισμές και σε ράφια φαραγγιών. Αλλά ένα ζευγάρι επέλεξε αυτήν την απομακρυσμένη καμπίνα έρευνας, ίσως για να αποφύγει τη θήρευση.

Ο ποταμός της Αίτνας της φωτιάς – Luciano Gaudenzio, Ιταλία

Winner 2020, Earth's Environments

Από μια μεγάλη εκροή στη νότια πλευρά της Αίτνας, η λάβα ρέει μέσα σε μια τεράστια σήραγγα λάβας, που ξαναεμφανίζεται πιο κάτω από την πλαγιά ως πυρακτωμένος κόκκινος ποταμός, καλυμμένος με ηφαιστειακά αέρια.

Για να παρακολουθήσουν τη σκηνή, ο Λουτσιάνο και οι συνεργάτες του είχαν πεζοπορήσει για αρκετές ώρες στη βόρεια πλευρά του ηφαιστείου, μέσα από βρωμερό ατμό και πάνω από χαοτικούς βραχώδεις όγκους καλυμμένους με τέφρα - τα υπολείμματα των προηγούμενων εκρήξεων. Ένα τείχος θερμότητας σήμανε το όριο της προσέγγισής τους. Ο Λουτσιάνο περιγράφει την παράσταση που βρισκόταν μπροστά του ως υπνωτική, με το άνοιγμα να μοιάζει με «ανοιχτή πληγή στο τραχύ και ζαρωμένο δέρμα ενός τεράστιου δεινοσαύρου».

Το δώρο της Ελεονόρας – Alberto Fantoni, Ιταλία

Νικητής 2020, Χαρτοφυλάκιο Rising Star

Στα απόκρημνα βράχια ενός νησιού της Σαρδηνίας, ένα αρσενικό γεράκι της Ελεονόρας φέρνει τροφή για το ταίρι του – ένας μικρός μετανάστης, πιθανότατα ένας κορυδαλλός, άρπαξε από τον ουρανό καθώς πετούσε πάνω από τη Μεσόγειο. Αυτά τα γεράκια - μεσαίου μεγέθους γεράκια - επιλέγουν να αναπαραχθούν σε γκρεμούς και μικρά νησιά κατά μήκος της ακτής της Μεσογείου στα τέλη του καλοκαιριού, ειδικά για να συμπέσουν με τη μαζική φθινοπωρινή μετανάστευση μικρών πουλιών καθώς διασχίζουν τη θάλασσα στο δρόμο τους προς την Αφρική.

Η τελευταία μπουκιά – Ripan Biswas, Ινδία

Νικητής 2020, Βραβείο Portfolio Wildlife Photographer of the Year

Αυτά τα δύο άγρια ​​αρπακτικά δεν συναντώνται συχνά. Το γιγάντιο σκαθάρι της τίγρης του ποταμού κυνηγάει το θήραμα στο έδαφος, ενώ τα μυρμήγκια υφαντών μένουν ως επί το πλείστον στα δέντρα - αλλά αν συναντηθούν, και τα δύο πρέπει να είναι επιφυλακτικά. Όταν μια αποικία μυρμηγκιών πήγε να κυνηγήσει μικρά έντομα σε μια ξηρή κοίτη ποταμού στο καταφύγιο Buxa Tiger, στη Δυτική Βεγγάλη, στην Ινδία, ένας κάνθαρος τίγρης άρχισε να μαζεύει μερικά από τα μυρμήγκια.

Τα διογκωμένα μάτια του σκαθαριού διαπρέπουν στο να εντοπίζουν ασπόνδυλα θηράματα, προς τα οποία τρέχει τόσο γρήγορα που πρέπει να κρατά τις κεραίες του μπροστά για να αποφύγει εμπόδια. Οι φωτεινές πορτοκαλί κηλίδες του - το δομικό χρώμα που παράγεται από πολλαπλά διαφανή ανακλαστικά στρώματα - μπορεί να είναι μια προειδοποίηση για τα αρπακτικά ότι χρησιμοποιεί δηλητήριο (κυάνιο) για προστασία. Με μήκος πάνω από 12 χιλιοστά, νανά τα μυρμήγκια των υφαντών. Στην άμυνα, ένα κομμάτι στο λεπτό πίσω πόδι του σκαθαριού. Το σκαθάρι γύρισε γρήγορα και, με τις μεγάλες, κυρτές γνάθους του, έκοψε το μυρμήγκι στα δύο, αλλά το κεφάλι και το πάνω μέρος του σώματος του μυρμηγκιού παρέμειναν σταθερά συνδεδεμένα.