Γιατί το «στερεό νότο» της αμερικανικής πολιτικής των ΗΠΑ δεν ήταν τόσο σταθερή
1. Ρεπουμπλικανικά οχυρά στο νότο :
- Ορισμένα νότια κράτη, όπως το Τέξας και η Φλόριντα, είχαν τσέπες δημοκρατικής υποστήριξης, ειδικά σε αστικές περιοχές και μεταξύ ορισμένων δημογραφικών ομάδων.
- Ορισμένες περιφέρειες του Κογκρέσου εντός των νότιων κρατών εξέλεξαν περιστασιακά τους Ρεπουμπλικανούς εκπροσώπους.
2. Προκλήσεις για τον κανόνα ενός μέρους :
- Υπήρχαν περιστασιακές προκλήσεις για το δημοκρατικό μονοπώλιο στη νότια πολιτική από υποψήφιους τρίτους ή ανεξάρτητους πολιτικούς που απευθύνονταν σε δυσαρεστημένους ψηφοφόρους.
3. Μετατοπίσεις σε πολιτικές ευθυγραμμίσεις :
- Με την πάροδο του χρόνου, οι δημογραφικές μετατοπίσεις και οι μεταβαλλόμενες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες στο Νότο άρχισαν να διαβρώνουν την κυριαρχία του Δημοκρατικού Κόμματος, οδηγώντας στην άνοδο της δημοκρατικής δύναμης στην περιοχή τα επόμενα χρόνια.
4. Ρεπουμπλικανικά κέρδη στις προεδρικές εκλογές :
- Ενώ ο συμπαγής νότος υποστήριζε γενικά τους Δημοκρατικούς υποψηφίους στις προεδρικές εκλογές, υπήρξαν περιπτώσεις όπου οι Ρεπουμπλικανικοί προεδρικοί υποψήφιοι έκαναν σημαντικά κέρδη, όπως ο Dwight Eisenhower το 1952 και το 1956.
5. Το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων και η καταστολή των ψηφοφόρων :
- Το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων της δεκαετίας του 1950 και του 1960 οδήγησε σε αυξημένο πολιτικό ακτιβισμό μεταξύ των Αφροαμερικανών ψηφοφόρων στο Νότο, γεγονός που αμφισβήτησε την υπάρχουσα πολιτική τάξη και συνέβαλε στη σταδιακή αποδυνάμωση του στερεού νότου.
- Ωστόσο, οι τακτικές καταστολής των ψηφοφόρων και άλλοι φραγμοί εμπόδισαν πολλούς Αφροαμερικανούς να συμμετάσχουν πλήρως στην πολιτική διαδικασία.
6. Εμφάνιση μέτριων Ρεπουμπλικάνων :
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μέτριοι Ρεπουμπλικανοί μπόρεσαν να προσελκύσουν τους νότιους ψηφοφόρους εστιάζοντας σε οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα και όχι άμεσα αμφισβητώντας τα φυλετικά ζητήματα.
Συμπερασματικά, ενώ ο συμπαγής νότος ήταν ένα ισχυρό και διαρκή φαινόμενο, δεν ήταν εντελώς αδιαπέραστο. Υπήρχαν τσέπες δημοκρατικής δύναμης, περιστασιακές προκλήσεις για τη δημοκρατική κυριαρχία και μετατοπίσεις στις πολιτικές ευθυγραμμίσεις που σταδιακά αποδυνάμωσε τη σταθερότητα του Νότου στην αμερικανική πολιτική.