bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> η φυσικη

Μπορούν τα κβαντικά σωματίδια να μιμούνται τα βαρυτικά κύματα;

Ενώ ορισμένες θεωρίες υποδηλώνουν πιθανές ομοιότητες σε ορισμένες πτυχές της κβαντικής μηχανικής και των βαρυτικών κυμάτων, είναι θεμελιωδώς ξεχωριστά φαινόμενα. Τα βαρυτικά κύματα είναι κυματισμοί στο χωροχρόνο που προκαλούνται από την επιτάχυνση των μαζικών αντικειμένων, που προβλέπεται από τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η κβαντική μηχανική, από την άλλη πλευρά, περιγράφει τη συμπεριφορά των σωματιδίων στο ατομικό και υποατομικό επίπεδο.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες κερδοσκοπικές και θεωρητικές ιδέες που προτείνουν πιθανές συνδέσεις μεταξύ της κβαντικής μηχανικής και των βαρυτικών κυμάτων:

1. Οι διακυμάνσεις του κβαντικού αφρού και του χωροχρόνου:Ορισμένες ερμηνείες της κβαντικής μηχανικής προτείνουν ότι ο χώρος δεν είναι ομαλή αλλά αντ 'αυτού παρουσιάζει μικροσκοπικές διακυμάνσεις γνωστές ως "κβαντικός αφρός". Αυτές οι διακυμάνσεις θεωρούνται ως συνέπεια της αρχής της αβεβαιότητας του Heisenberg, επιτρέποντας την αυθόρμητη δημιουργία και εξόντωση των εικονικών σωματιδίων. Ενώ αυτή η έννοια εξακολουθεί να αποτελεί θέμα συνεχιζόμενης έρευνας και συζήτησης, ορισμένοι υποδηλώνουν ότι αυτές οι κβαντικές διακυμάνσεις μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στη δημιουργία ή τη ρύθμιση των βαρυτικών κυμάτων.

2. Εμπλοκή και σκουληκότρυπες:Η κβαντική εμπλοκή, όπου συνδέονται δύο σωματίδια και οι ιδιότητές τους γίνονται αλληλένδετες ανεξάρτητα από την απόσταση μεταξύ τους, υπήρξε θέμα έντονου ενδιαφέροντος για την κβαντική φυσική. Ορισμένες θεωρητικές προτάσεις υποθέτουν ότι τα εμπλεγμένα σωματίδια θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως "συντομεύσεις" ή σκουληκότρυπες που μπορούν να μεταδώσουν πληροφορίες ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Εάν υπάρχουν τέτοιες σκουληκότρυπες και εάν συνδέονται με βαρυτικές επιδράσεις, είναι πιθανό ότι η κβαντική εμπλοκή θα μπορούσε να επηρεάσει ή να αλληλεπιδράσει με τα βαρυτικά κύματα με τρόπο που δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως.

3. Κβαντική βαρύτητα βρόχου:Μια εναλλακτική προσέγγιση στη γενική σχετικότητα ονομάζεται κβαντική βαρύτητα βρόχου. Αυτή η θεωρία προσπαθεί να συμβιβάσει την κβαντική μηχανική και τη γενική σχετικότητα περιγράφοντας το χωροχρόνο ως υφασμένο από μικροσκοπικά, διακριτά δίκτυα ή "βρόχους". Ορισμένες ερμηνείες της κβαντικής βαρύτητας βρόχου υποδηλώνουν ότι τα βαρυτικά κύματα μπορεί να προκύψουν ως συνέπεια αυτών των διακριτών δομών και των αλληλεπιδράσεών τους.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτές οι ιδέες εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά κερδοσκοπικές και δεν υπάρχουν αποδείξεις ή καθιερωμένες θεωρίες που συνδέουν άμεσα τα κβαντικά σωματίδια με τη δημιουργία ή τη συμπεριφορά των βαρυτικών κυμάτων. Η συντριπτική πλειοψηφία της τρέχουσας επιστημονικής κατανόησης των βαρυτικών κυμάτων προέρχεται από παρατηρήσεις που έγιναν με μεγάλης κλίμακας ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων όπως το Ligo (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory).

Συνοπτικά, ενώ υπάρχουν ενδιαφέρουσες θεωρητικές προτάσεις που υποδηλώνουν πιθανούς δεσμούς μεταξύ της κβαντικής μηχανικής και των βαρυτικών κυμάτων, το πεδίο της κβαντικής βαρύτητας παραμένει μια περιοχή ενεργού έρευνας και εξερεύνησης και πολλά ερωτήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν και να επαληθευτούν πειραματικά.

Το τέλος του χρόνου

Το τέλος του χρόνου

Αυτή είναι η εικόνα του χρόνου που είναι οικεία σε εμάς:κάτι που κυλά ομοιόμορφα και ισότιμα ​​σε όλο το σύμπαν, στην πορεία του οποίου συμβαίνουν όλα τα πράγματα. Ένα παρόν που υπάρχει σε όλο τον κόσμο, ένα «τώρα» που συνιστά την πραγματικότητα. Το παρελθόν για όλους είναι σταθερό, έχει φύγει, έχει

Σίγουρα όχι!

Σίγουρα όχι!

Ο φυσικός Isidor Isaac Rabi μεγάλωσε σε μια οικογένεια μεταναστών στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 20ου αιώνα. Όταν γύριζε σπίτι από το σχολείο η μητέρα του δεν τον ρωτούσε τι έμαθε εκείνη τη μέρα, όπως έκαναν οι μητέρες των φίλων του. Τον ρωτούσε:«Έκανες καλές ερωτήσεις σήμερα;» Προφανώς ο Ράμπι έκανε

Παράδειγμα Θερμότητας Εξάτμισης Πρόβλημα

Παράδειγμα Θερμότητας Εξάτμισης Πρόβλημα

Όταν μια ουσία αλλάζει την κατάσταση της ύλης της, χρειάζεται μια συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας για να ολοκληρωθεί η αλλαγή. Όταν η αλλαγή φάσης είναι μεταξύ υγρού και αερίου, η ποσότητα ενέργειας ανά μονάδα μάζας ονομάζεται θερμότητα εξάτμισης. Αυτά τα δύο προβλήματα παραδειγμάτων θερμότητας εξάτ