Moonfall:Θα μπορούσε πραγματικά η Σελήνη να πέσει στη Γη;

Όταν η Σελήνη χτυπά το μάτι σου σαν μια μεγάλη πίτσα, αυτό είναι… Φεγγαρόπτωση , η νέα ταινία καταστροφής από τον Roland Emmerich στην οποία η Σελήνη – για λόγους που δεν είναι ακόμη σαφείς – πέφτει από τον ουρανό και πέφτει στη Γη.

Μια τέτοια υπόθεση εγείρει αναπόφευκτα ερωτήματα. Πώς έπεσε η Σελήνη από την τροχιά της; Τι σημαίνει αυτό για τη Γη; Πώς μπορεί να σταματήσει; Και το πιο σημαντικό από όλα, πρέπει να κοιτάμε το πραγματικό μας φεγγάρι, να κουνάμε τις γροθιές μας και να του φωνάζουμε να μείνει εκεί που του ανήκει;

Ο Δρ Tony Cook, λέκτορας φυσικής στο Πανεπιστήμιο Aberystwyth, δεν το πιστεύει. Είναι σίγουρος ότι, αν μείνει μόνη της, η Σελήνη δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο να πέσει ξαφνικά από το διάστημα. «Υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ της Γης και της Σελήνης», λέει. "Είναι ένα σημείο ισορροπίας που ονομάζεται βαρύκεντρο και τα δύο σώματα περιστρέφονται γύρω από αυτό."

Αυτό το σημείο, εξηγεί, βρίσκεται πιο κοντά στη Γη από τη Σελήνη, μέσα στην επιφάνεια της Γης. «Είναι λίγο σαν τραμπάλα», λέει. "Αν έχετε ένα πολύ βαρύ άτομο στη μία άκρη και ένα ελαφρύ από την άλλη, το σημείο ισορροπίας πρέπει να είναι περισσότερο προς το μεγαλύτερο άτομο."

Τι θα γινόταν όμως αν η Σελήνη δεν έμενε μόνη; Τα τρέιλερ για το Moonfall , άλλωστε, υποδηλώνουν κακόβουλη πρόθεση από σκιώδεις εξωγήινους. Τι θα μπορούσε να ρίξει τη Σελήνη από την πορεία της; "Αν είσαι εξωγήινος, νομίζω ότι θα χρειαστεί να βάλεις κινητήρες πρόωσης στη σεληνιακή επιφάνεια", λέει ο Κουκ.

«Πιστεύω ότι θα μπορούσατε πιθανώς να εκτρέψετε την τροχιά της Σελήνης για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά θα χρειαστείτε μια τεράστια ποσότητα ενέργειας για να το κάνετε αυτό, και πιθανότατα θα πρέπει να το κάνετε απαλά, διαφορετικά η Σελήνη μπορεί να πέσει σε κομμάτια. Μια παρόμοια μέθοδος έχει προταθεί για την αλλαγή της κατεύθυνσης των αστεροειδών."

Εάν οι κακοί εξωγήινοι κατάφερναν να σπρώξουν τη Σελήνη προς τη Γη κατά τη διάρκεια πολλών, πολλών ετών, οι επιπτώσεις στον πλανήτη μας θα ήταν καταστροφικές. «Αν η Σελήνη βρισκόταν ακόμη και στη μισή απόσταση, οι παλίρροιες θα ήταν οκτώ φορές ισχυρότερες από ό,τι είναι σήμερα», λέει ο Κουκ.

«Επομένως, αν η Σελήνη πλησίαζε πολύ στη Γη, θα είχατε τεράστιες παλίρροιες να αντιμετωπίσετε. Θα υπήρχαν πολλές πλημμύρες στις ακτές. Θα υπήρχε πολύ μεγαλύτερη βαρυτική επιρροή στο εσωτερικό της Γης, επομένως μπορεί επίσης να φουσκώσετε και να θερμάνετε λίγο μανδύα, οδηγώντας σε πολύ περισσότερο ηφαιστεισμό και σεισμούς.»

Εντάξει, και τι γίνεται με το Moonfall η απεικόνιση των ωκεανών της Γης που αναρροφούνται στον ουρανό; «Δεν νομίζω ότι θα συμβεί αυτό», λέει ο Κουκ, γελώντας σαν άντρας που μόλις του έκαναν μια πολύ ηλίθια ερώτηση. «Σίγουρα θα στροβιλίζονταν πολύ περισσότερο. Μπορεί να πάθεις τσουνάμι. Αλλά το νερό ανεβαίνει στον αέρα; Φαντάζομαι ότι όχι."

Φεγγαρόπτωση , φυσικά, έχει κάτι σαν πραγματικό παραλληλισμό. Τη στιγμή της γραφής, η NASA έχει προειδοποιήσει ότι μια «ταλάντωση» στην τροχιά της Σελήνης στα μέσα της δεκαετίας του 2030 θα μπορούσε να συμβάλει σε σοβαρές πλημμύρες. Αυτή η ταλάντευση, εξηγεί ο Κουκ, είναι μέρος ενός φυσικού κύκλου 18,6 ετών στην τροχιά της Σελήνης – το μισό από το οποίο, χάρη στις διακυμάνσεις της βαρυτικής έλξης της Σελήνης, δαπανάται για την καταστολή της παλίρροιας, ενώ το άλλο μισό ενισχύοντάς τις.

«Είναι κάτι που ήταν μαζί μας στην καταγεγραμμένη ιστορία», λέει, «αλλά στο μέλλον, σε συνδυασμό με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, μπορεί απλώς να είναι το άχυρο που σπάει την πλάτη της καμήλας σε ορισμένα χαμηλά μέρη του κόσμου. ”

Απόδειξη, για άλλη μια φορά, ότι οι κίνδυνοι της πραγματικότητας είναι συχνά πολύ πιο ανησυχητικοί και πολύ λιγότερο συναρπαστικοί από ό,τι στη μεγάλη οθόνη. Το Moonwobble απλά δεν έχει τον ίδιο δακτύλιο.

Ετυμηγορία: Οι αστρονόμοι χαίρονται, η Σελήνη θα μείνει στη θέση του για το άμεσο μέλλον. Huzzah!

• Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 373 του BBC Science Focus Magazine – μάθετε πώς να εγγραφείτε εδώ

Σχετικά με τον ειδικό μας, Dr Tony Cook

Ο Tony είναι ερευνητής λέκτορας στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Aberystwyth. Η έρευνά του περιλαμβάνει παροδικά σεληνιακά φαινόμενα και τηλεπισκόπηση κοντινής εμβέλειας χρησιμοποιώντας ρομποτικά τηλεσκόπια.

Διαβάστε περισσότερα από το Popcorn Science :

• Το Matrix :Ζούμε σε μια προσομοίωση;
• Το βιβλίο του Μπόμπα Φετ :Θα μπορούσατε πραγματικά να είστε κρυογονικά παγωμένοι όπως ο Han Solo;
• Κραυγή :Η ψυχολογία του γιατί αγαπάμε τις ταινίες τρόμου
• No Way Home :Ένας αραχνολόγος ασκεί κριτική στις δυνάμεις του Spider-Man