Οι αλλαγές στο πέτρινο εργαλείο μπορεί να δείξουν πώς οι μεσολιθικές κυνηγοί-συλλέκτες ανταποκρίθηκαν στο μεταβαλλόμενο κλίμα
Η μεσολιθική περίοδος, που χρονολογείται από περίπου 10.000 έως 5.000 χρόνια πριν, ήταν μια εποχή σημαντικής περιβαλλοντικής αλλαγής στην Ευρώπη. Καθώς οι παγετώνες που είχαν καλύψει μεγάλο μέρος της ηπείρου κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων υποχώρησαν, το κλίμα έγινε πιο ζεστό και ξηρότερο και το τοπίο άλλαξε από την Τούντρα στο δάσος.
Αυτή η περίοδος σηματοδότησε επίσης τη μετάβαση από την παλαιολιθική στη νεολιθική, με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών όπως η αγγειοπλαστική και η γεωργία. Σε μια νέα μελέτη, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης εξέτασαν τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι αλλαγές επηρέασαν τις τεχνολογίες των πέτρινων εργαλείων που χρησιμοποιούν οι μεσολιθικοί κυνηγοί-συλλέκτες στη Δανία.
Οι ερευνητές ανέλυσαν πάνω από 10.000 πέτρινα εργαλεία από 25 διαφορετικές τοποθεσίες, που χρονολογούνται από την πρώιμη Μεσολιθική έως την ύστερη Μεσολιθική. Διαπίστωσαν ότι οι τύποι εργαλείων πέτρας που χρησιμοποιήθηκαν άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου, αντανακλώντας τις μεταβαλλόμενες ανάγκες και τον τρόπο ζωής των κυνηγών-συλλεκτών.
Στην πρώιμη Μεσολιθική, όταν το κλίμα ήταν ακόμα σχετικά δροσερό και υγρό, οι κυνηγοί-συλλέκτες χρησιμοποίησαν μια ποικιλία από πέτρινα εργαλεία, συμπεριλαμβανομένων των ξύστρων, των burins και των σημείων. Αυτά τα εργαλεία χρησιμοποιήθηκαν για μια σειρά δραστηριοτήτων, όπως η απόξεση των δέρματος, η κοπή κρέατος και η κατασκευή όπλων.
Ωστόσο, καθώς το κλίμα έγινε πιο ζεστό και ξηρότερο, οι κυνηγοί-συλλέκτες άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα διαφορετικό σύνολο εργαλείων πέτρας. Χρησιμοποίησαν περισσότερα εργαλεία για λείανση και σύνθλιψη, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την επεξεργασία φυτικών τροφίμων όπως καρύδια και σπόρους. Χρησιμοποίησαν επίσης λιγότερες ξύστρες και burins, υποδηλώνοντας ότι δεν έκαναν πλέον τόσα δερμάτινα είδη ή κυνήγι όσο είχαν στο παρελθόν.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτές οι αλλαγές στην τεχνολογία των πέτρινων εργαλείων αντικατοπτρίζουν τον μεταβαλλόμενο τρόπο ζωής των μεσολιθικών κυνηγών-συλλεκτών. Καθώς το κλίμα άλλαξε, έπρεπε να προσαρμόσουν τον τρόπο ζωής τους για να επιβιώσουν. Άρχισαν να βασίζονται περισσότερο σε φυτικά τρόφιμα και λιγότερο στο κρέας, και ξόδεψαν λιγότερο χρόνο για το κυνήγι και την παραγωγή δερμάτινων ειδών.
Αυτή η μελέτη παρέχει νέες ιδέες για το πώς οι κοινωνίες των κυνηγών-συλλεκτών προσαρμόστηκαν στις μεταβαλλόμενες κλιματικές συνθήκες στη μεσολιθική περίοδο. Δείχνει ότι αυτές οι κοινωνίες δεν ήταν στατικές, αλλά μάλλον κατάφεραν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους για να επιβιώσουν σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
