Είναι η διαπραγμάτευση του ΟΗΕ ένας ανέφικτος κλιματικός στόχος;
1. Σειρότητα στόχων:Η Σύμβαση Πλαίσιο του ΟΗΕ για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC), που υιοθετήθηκε το 1992, καθιέρωσε τον τελικό στόχο της σταθεροποίησης των συγκεντρώσεων αερίων του θερμοκηπίου (GHG) σε επίπεδο που θα εμπόδιζε την "επικίνδυνη παρεμβολή" με το κλιματικό σύστημα. Η συμφωνία του Παρισιού, που υιοθετήθηκε το 2015, ενίσχυσε περαιτέρω τον στόχο να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη σε πολύ κάτω από τους 2 ° C και να επιδιώξει τις προσπάθειες να τον περιορίσει στους 1,5 ° C πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα. Αυτοί οι στόχοι θεωρούνται φιλόδοξοι, αλλά επιστημονικά απαραίτητοι για να αποφευχθούν οι χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
2. Σκοπιμότητα και φιλοδοξία:Η σκοπιμότητα της επίτευξης αυτών των στόχων εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως οι τεχνολογικές εξελίξεις, η εφαρμογή της πολιτικής, οι οικονομικές επενδύσεις και η διεθνής συνεργασία. Η διακυβερνητική ομάδα για την αλλαγή του κλίματος (IPCC) αξιολόγησε ότι ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5 ° C είναι τεχνικά εφικτής, αλλά θα απαιτούσε μετασχηματιστικές αλλαγές, ταχείες και πρωτοφανείς μεταβάσεις στην ενέργεια, τη γη και τα οικοσυστήματα και σημαντικές αλλαγές συμπεριφοράς.
3. Οι τρέχουσες προσπάθειες μετριασμού:οι τρέχουσες παγκόσμιες εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου αυξάνονται ακόμα και ο κόσμος δεν είναι σε καλό δρόμο για να επιτύχει τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού. Σύμφωνα με την IPCC, είναι απαραίτητη μια δραματική μείωση των εκπομπών για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5 ° C ή 2 ° C. Αυτό συνεπάγεται την αποταμίευση του ενεργειακού τομέα, την ευρεία υιοθέτηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, τις βιώσιμες πρακτικές χρήσης γης και τις αλλαγές στις μεταφορές, τα βιομηχανικά και τα γεωργικά συστήματα.
4. Οικονομικές και τεχνολογικές προκλήσεις:Η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του διοξειδίου του άνθρακα μπορεί να αποτελέσει οικονομικό κόστος και προκλήσεις, ειδικά βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, πολλοί εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι το κόστος της αδράνειας του κλίματος (π.χ. ακραίες καιρικές συνθήκες, άνοδος της στάθμης της θάλασσας, απώλεια βιοποικιλότητας) θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη μακροπρόθεσμα και ότι οι επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες μπορούν να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη, δημιουργία θέσεων εργασίας και βελτιωμένη δημόσια υγεία.
5. Διεθνής συνεργασία:Η επίτευξη των κλιματικών στόχων του ΟΗΕ απαιτεί συντονισμένη παγκόσμια συνεργασία. Οι χώρες πρέπει να δεσμεύονται για φιλόδοξους στόχους μείωσης των εκπομπών, να ενισχύσουν τις πολιτικές του για το κλίμα και να παρέχουν οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη στις αναπτυσσόμενες χώρες ώστε να επιτρέψουν τη μετάβασή τους σε βιώσιμες οδούς.
6. Κοινωνικοί μετασχηματισμοί:Η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος περιλαμβάνει επίσης τις κοινωνικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των μετατοπίσεων των προτύπων κατανάλωσης, του τρόπου ζωής και των συμπεριφορών. Η προώθηση των βιώσιμων πρακτικών, της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία μιας κοινωνίας χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Συμπερασματικά, ενώ οι κλιματικοί στόχοι του ΟΗΕ είναι προκλητικοί και απαιτούν σημαντικές παγκόσμιες προσπάθειες, θεωρούνται επιστημονικά απαραίτητες για να μετριάσουν τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η σκοπιμότητα της επίτευξης αυτών των στόχων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής πολιτικής, των τεχνολογικών εξελίξεων, των οικονομικών επενδύσεων και της διεθνούς συνεργασίας. Οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις και οι ενισχυμένες δεσμεύσεις είναι ζωτικής σημασίας για την πρόοδο προς αυτούς τους στόχους.
