Ενεργειακά περιβαλλοντικά ζητήματα το 1980;
1. Κρίση πετρελαίου: Η αρχή της δεκαετίας του '80 χαρακτηρίστηκε από την πετρελαϊκή κρίση του 1979. Η ξαφνική άνοδος των τιμών του πετρελαίου λόγω της πολιτικής αστάθειας στη Μέση Ανατολή οδήγησε σε ελλείψεις ενέργειας, οικονομικούς κραδασμούς και εστίαση στη μείωση της εξάρτησης από το ξένο πετρέλαιο. Αυτή η κρίση ώθησε τις κυβερνήσεις και τους καταναλωτές να αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές ενέργειας και μέτρα διατήρησης ενέργειας.
2. Τρία μίλι νησιωτικό ατύχημα:Το 1979, παρατηρήθηκε μερική κατάρρευση στο πυρηνικό εργοστάσιο της νησί των τριών μιλίων στην Πενσυλβανία. Το ατύχημα αυτό έθεσε σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια και τη σκοπιμότητα της πυρηνικής ενέργειας, οδηγώντας σε αυξημένο δημόσιο σκεπτικισμό και επιβράδυνση στην επέκταση της πυρηνικής ενέργειας.
3. Acid Rain: Η όξινη βροχή ήταν ένα σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα στη δεκαετία του '80, που προκλήθηκε από την εκπομπή διοξειδίου του θείου και οξειδίων του αζώτου από μονάδες παραγωγής ενέργειας και βιομηχανικές δραστηριότητες. Αυτές οι εκπομπές θα αντιδρούσαν με υδρατμούς στην ατμόσφαιρα, οδηγώντας σε όξινη βροχόπτωση που είχαν επιβλαβείς επιπτώσεις στα δάση, τις λίμνες και τα υδρόβια οικοσυστήματα.
4. Η αραίωση του στρώματος του όζοντος της Γης λόγω της εκπομπής χλωροφθοροκαρδών (CFC) και άλλων χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται σε ψύξη, δοχεία αερολύματος και παράγοντες αφρού. Η ανακάλυψη της οπής του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική οδήγησε σε διεθνείς προσπάθειες για τη ρύθμιση και τη σταδιακή κατάργηση της επιβλαβούς ουσίας που καταστρέφει το όζον, με αποκορύφωμα το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ του 1987.
5. Ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: Η ενεργειακή κρίση και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες οδήγησαν σε ώθηση για την ανάπτυξη πηγών ανανεώσιμης ενέργειας όπως η ηλιακή, η υδροηλεκτρική ενέργεια. Οι κυβερνήσεις άρχισαν να προσφέρουν κίνητρα και ερευνητικές επενδύσεις στην τεχνολογία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να μειώσουν την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και να μετριάσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
6. Ενώ η αλλαγή του κλίματος δεν ήταν ένα ευρέως αναγνωρισμένο ζήτημα στη δεκαετία του '80, οι επιστήμονες άρχισαν να ακούγονται συναγερμοί σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η έρευνα και η συζήτηση γύρω από αυτό το ζήτημα άρχισαν να κερδίζουν δυναμική, με αποκορύφωμα το σχηματισμό της διακυβερνητικής ομάδας για την αλλαγή του κλίματος (IPCC) το 1988.
7. Η δεκαετία είδε επίσης αυξημένη προσοχή στη διαχείριση των τοξικών αποβλήτων και τον καθαρισμό των μολυσμένων τόπων γνωστών ως τοποθεσίες Superfund. Ο νόμος περί περιεκτικής περιβαλλοντικής αντίδρασης, αποζημίωσης και ευθύνης του 1980 (CERCLA) θεσπίστηκε, καθορίζοντας διαδικασίες και χρηματοδότηση για τον καθαρισμό των μολυσμένων περιοχών και τη διατήρηση υπεύθυνων συμβαλλομένων.
Η δεκαετία του 1980 ήταν ζωτικής σημασίας για την ευαισθητοποίηση και την προώθηση δράσης για την ενέργεια, τους πόρους και τα περιβαλλοντικά ζητήματα, καθορίζοντας το στάδιο για περαιτέρω προσπάθειες και πολιτικές τις επόμενες δεκαετίες για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.
