Γιατί τα πλήρη φράγματα δεν σημαίνουν την ασφάλεια του νερού:μια ματιά στη Νότια Αφρική
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους τα πλήρη φράγματα δεν σημαίνουν την ασφάλεια του νερού. Πρώτον, τα φράγματα δεν είναι η μόνη πηγή νερού για τη Νότια Αφρική . Η χώρα βασίζεται επίσης στα υπόγεια ύδατα, τα ποτάμια και το βρόχινο νερό. Όταν τα φράγματα είναι γεμάτα, δεν σημαίνει ότι αυτές οι άλλες πηγές νερού είναι επίσης άφθονες.
Δεύτερον, Η ποιότητα του νερού στα φράγματα μπορεί να κυμαίνεται . Όταν τα φράγματα είναι γεμάτα, το νερό μπορεί να γίνει στάσιμο και μολυσμένο. Αυτό μπορεί να κάνει το νερό ανασφαλές να πίνει ή να χρησιμοποιήσει για άρδευση.
Τρίτον, τα φράγματα είναι ευάλωτα σε ζημιές . Τα φράγματα μπορούν να καταστραφούν από φυσικές καταστροφές, όπως πλημμύρες και σεισμούς, καθώς και από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως βανδαλισμός και σαμποτάζ. Εάν ένα φράγμα είναι κατεστραμμένο, μπορεί να απελευθερώσει μεγάλη ποσότητα νερού, προκαλώντας πλημμύρες και ζημιές στις κατάντη κοινότητες.
Τέταρτον, τα φράγματα μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον . Τα φράγματα μπορούν να διαταράξουν τα φυσικά οικοσυστήματα, όπως με την παρεμπόδιση της μετανάστευσης των ψαριών και την μεταβολή της ροής του νερού. Αυτό μπορεί να έχει κυματιστή επίδραση σε ολόκληρη την τροφική αλυσίδα.
Για όλους αυτούς τους λόγους, τα πλήρη φράγματα δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι μια χώρα είναι ασφαλής νερό. Η ασφάλεια των υδάτων απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει τη διαχείριση όλων των πηγών νερού, την επένδυση στη διατήρηση του νερού και την προστασία της ποιότητας των υδάτων.
Ειδικό παράδειγμα:Κρίση νερού του Κέιπ Τάουν
Το 2018, το Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική, βρισκόταν στο χείλος μιας "ημέρας μηδέν" όταν οι βρύσες της πόλης θα είχαν στεγνώσει. Αυτή η κρίση προκλήθηκε από ένα συνδυασμό παραγόντων, όπως η ξηρασία, η κακή διαχείριση των υδάτων και η αύξηση του πληθυσμού.
Παρά το γεγονός ότι τα φράγματα του Κέιπ Τάουν ήταν γεμάτα στην αρχή της κρίσης, η πόλη εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει έλλειψη νερού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η παροχή νερού της πόλης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα υπόγεια ύδατα, τα οποία είχαν εξαντληθεί από την ξηρασία. Επιπλέον, η υποδομή νερού της πόλης ήταν παλιά και αναποτελεσματική, οδηγώντας σε υψηλά επίπεδα απώλειας νερού.
Η κρίση του νερού του Κέιπ Τάουν ήταν μια κλήση αφύπνισης για την πόλη και τη χώρα στο σύνολό της. Έδειξε ότι ακόμη και με πλήρη φράγματα, μια πόλη μπορεί ακόμα να κινδυνεύει να εξαντληθεί. Σε απάντηση, το Κέιπ Τάουν έχει εφαρμόσει διάφορα μέτρα διατήρησης του νερού, συμπεριλαμβανομένων των περιορισμών στη χρήση των υδάτων, των εκστρατειών δημόσιας εκπαίδευσης και των επενδύσεων στην υποδομή των υδάτων. Τα μέτρα αυτά συνέβαλαν στη μείωση της κατανάλωσης νερού της πόλης και στη βελτίωση της ασφάλειας των υδάτων της.
Συμπέρασμα
Τα πλήρη φράγματα δεν σημαίνουν την ασφάλεια του νερού. Η ασφάλεια των υδάτων απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει τη διαχείριση όλων των πηγών νερού, την επένδυση στη διατήρηση του νερού και την προστασία της ποιότητας των υδάτων.
