Φανταστείτε έναν κόσμο με μια παγκόσμια ζώνη ώρας…
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο επικεφαλής υπουργός της ινδικής πολιτείας Assam, Tarun Gogoi, ξεκίνησε κάτι σαν μπρουχάχα με μια τολμηρή δήλωση σχετικά με το γενικά νυσταγμένο θέμα των ζωνών ώρας. «Χρειαζόμαστε τοπική ώρα για το Ασάμ και τις άλλες βορειοανατολικές πολιτείες που θα είναι μπροστά από την κανονική ώρα της Ινδίας κατά τουλάχιστον μία ώρα έως 90 λεπτά», είπε. "Οι άνθρωποι θα είναι πιο ενεργητικοί και θα εξοικονομήσουμε ενέργεια στην κατανάλωση."
Η πρόταση του Gogoi είναι απίθανο να πραγματοποιηθεί σύντομα - θα χρειαζόταν υποστήριξη από πολλά κράτη και υπηρεσίες που δεν έχουν ζητηθεί καθόλου - αλλά έχει ένα θέμα. Στους The New York Times , ο Max Bearak ανέφερε ότι «Στη Βομβάη, όπου ο Jahnu Barua κάνει ταινίες ντοκιμαντέρ, ένα κανονικό ινδικό μεσημεριανό γεύμα στις 2 μ.μ. περισσότερο ή λιγότερο αντιστοιχεί στο μεσημέρι. Αλλά όταν ο κύριος Μπαρούα επιστρέφει στην πολιτεία του Άσαμ, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες, το απογευματινό φως λιγοστεύει την ώρα που αρχίζει το μεσημεριανό γεύμα και έχει φύγει τελείως όταν οι περισσότεροι άνθρωποι φεύγουν από τη δουλειά γύρω στις 5. /P>
Το θέμα είναι ότι η Ινδία εκτείνεται σε μια απόσταση ανατολής-δύσης αρκετά μεγάλη ώστε να έχει δύο ή και τρεις ζώνες ώρας, αν και στην πραγματικότητα λειτουργεί εξ ολοκλήρου σε μία ζώνη ώρας. Μέρος της ιδέας είναι ότι σε ένα εξαιρετικά ποικιλόμορφο έθνος με πάνω από 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους και 30 γλώσσες που ομιλούνται από τουλάχιστον ένα εκατομμύριο από αυτούς, το να έχεις μία φορά είναι μια σπάνια συγκεντρωτική δύναμη. Αλλά αν η ύπαρξη μιας ζώνης ώρας επιβάλλει πραγματικό κόστος στους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις στην Άπω Ανατολή και τη Δύση της Ινδίας, ίσως η προσθήκη μιας ζώνης ώρας ή δύο θα είχε νόημα.
Ωστόσο, εάν οι Ινδοί ασχοληθούν σοβαρά με τη διαίρεση των ρολογιών της χώρας, θα πρέπει πρώτα να ξέρουν πόσο περίεργες μπορεί να είναι οι ίδιες οι ζώνες ώρας. Όπως επισημαίνει ο Ishaan Tharoor στο TIME, «αν και το ασιατικό λιμάνι της Ρωσίας Βλαδιβοστόκ βρίσκεται καθαρά στα δυτικά της Ιαπωνίας, ο χρόνος που υπάρχει είναι δύο ώρες μπροστά από το Τόκιο… Η αρχαία πόλη Kashgar του Δρόμου του Μεταξιού, στην άκρα δυτική Κίνα, είναι δύο και μια μισή ώρα μπροστά από την Ινδία στο ρολόι, παρόλο που βρίσκεται πιο δυτικά στον χάρτη από ό,τι μεγάλο μέρος της υποηπείρου, συμπεριλαμβανομένου, πράγματι, του Ασάμ.»
Τα πράγματα δεν γίνονται πολύ πιο καθαρά εδώ στις ΗΠΑ, το τμήμα του Όρεγκον, που βρίσκεται ακριβώς εκεί στον Ειρηνικό Ωκεανό, είναι στην Ορεινή Ζώνη ώρας, ενώ η Νεβάδα, που δεν έχει καθόλου ωκεάνια ακτογραμμή, τηρεί την Ώρα του Ειρηνικού. Δεκατρείς πολιτείες χωρίζονται σε δύο ζώνες ώρας, μερικές φορές για να ενοποιήσουν μια περιοχή με μέρος ενός γειτονικού κράτους. Το μεγαλύτερο μέρος της Ιντιάνα βρίσκεται στην Ανατολική Ζώνη ώρας, αλλά η βορειοδυτική γωνία προσκολλάται στην Κεντρική Ώρα για να παραμείνει σε συγχρονισμό με το κοντινό Σικάγο. Στην πραγματικότητα, η Ιντιάνα είναι ένα παιδί αφίσας της πολυπλοκότητας που μπορεί να επιτευχθεί με τις ζώνες ώρας:Η πολιτεία είχε όχι λιγότερες από οκτώ σημαντικές αλλαγές στα συστήματα μέτρησης χρόνου τον περασμένο αιώνα. Η σύγχυση είναι ιδιαίτερα έντονη σε αρκετές κομητείες στο νοτιοδυτικό τμήμα της πολιτείας, οι οποίες αναπήδησαν μεταξύ των ζωνών της Κεντρικής και της Ανατολικής ώρας το 1918, το 1967, το 2006 (όταν άρχισαν επίσης να παρατηρούν τη θερινή ώρα) και ξανά το 2007.
Εάν οι ζώνες ώρας είναι τόσο περίπλοκες, ίσως θα έπρεπε να τις ξεφορτωθούμε εντελώς. Θα μπορούσαμε να ενοποιήσουμε τον κόσμο κάτω από ένα παγκόσμιο ρολόι; Αυτό θα συμβαδίζει με τη μεγάλη ιστορική κλίση προς την παγκοσμιοποίηση και θα διευκόλυνε πολλές πτυχές της αντιμετώπισης ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου. Αφού αποβιβαστείτε από μια πτήση διάρκειας πέντε ωρών, η ώρα θα ήταν πάντα ακριβώς πέντε ώρες αργότερα - χωρίς ρύθμιση του ρολογιού (ή του τηλεφώνου σας). Όταν συμφωνείτε να μιλήσετε στις 9 η ώρα με την αδερφή σας, η οποία ζει τρεις ζώνες ώρας μακριά, δεν θα χάνατε την κλήση λόγω σύγχυσης σχετικά με το ποια ώρα εννοούσατε. Οι αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο συντονίζουν ήδη τις ώρες χρησιμοποιώντας το UTC, το επιστημονικά καθορισμένο σημείο αναφοράς για όλες τις άλλες ζώνες ώρας. Φυσικά, ένα σύστημα μιας ζώνης ώρας δεν θα σήμαινε ότι όλοι σε όλο τον κόσμο ζουν πραγματικά τη ζωή τους τέλεια συγχρονισμένα:Αντί να υπάρχει μία ζώνη ώρας για κάθε λωρίδα βορρά-νότου στον πλανήτη, οι άνθρωποι σε κάθε λωρίδα απλώς θα να κάνετε πράγματα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ανάλογα με το πότε ο Ήλιος ανατέλλει και δύει για αυτά. Η κανονική εργάσιμη ημέρα μιας πόλης μπορεί να ξεκινά όχι στις 9 η ώρα αλλά στις 2, 5 ή 11, ανάλογα με το γεωγραφικό της μήκος.
Αλλά αυτό το σχέδιο έχει ένα πρόβλημα:Αγνοεί το γεγονός ότι οι ζώνες ώρας είναι στην ουσία ένας συμβιβασμός μεταξύ απλότητας και κοινής σημασίας. Πριν από την έλευση των ζωνών ώρας, κάθε πόλη ακολουθούσε τη δική της τοπική ώρα, βασισμένη αυστηρά σε παρατηρήσεις του Ήλιου από αυτήν την τοποθεσία, όπως ο χρόνος είχε κατανοηθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Όταν τα τρένα έφεραν γρήγορα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων τον 19ο αιώνα, οι αποκλίσεις στην τοπική εποχή έκαναν τα δρομολόγια των τρένων έναν μπερδεμένο εφιάλτη. Οι ίδιοι οι σιδηρόδρομοι ήταν οι πρώτοι που συγκέντρωσαν τις κοντινές πόλεις σε ζώνες ώρας μιας ώρας, πολύ πριν εμπλακούν οι κυβερνήσεις. Ενώ οι ζώνες ώρας απλοποίησαν το χρονοδιάγραμμα για τους χειριστές τρένων, κατάφεραν να διατηρήσουν μέρος της σύνδεσής μας με τον φυσικό ηλιακό κύκλο που ενέπνευσε την 24ωρη ημέρα. Τα ρολόγια καμίας πόλης δεν θα απέχουν πολύ περισσότερο από μία ώρα από την πραγματική τοπική ηλιακή ώρα. Για τους Hoosiers που ζουν ακριβώς κοντά στα συχνά κινούμενα σύνορα μεταξύ Ανατολικής και Κεντρικής, ο Ήλιος μπορεί να φτάσει στο αποκορύφωμά του στις 11 η ώρα ή στη 1 η ώρα, αλλά δεν θα συνέβαινε ποτέ στις 6.
Αφήνοντας κάθε άτομο να μείνει τουλάχιστον κάπως συντονισμένο με τον Ήλιο, οι ζώνες ώρας μας επιτρέπουν επίσης να παραμένουμε τουλάχιστον κάπως συντονισμένοι μεταξύ μας — τουλάχιστον όσον αφορά τον τρόπο που μιλάμε για τον χρόνο. Εάν αλλάζαμε σε μία παγκόσμια ζώνη ώρας και βλέπατε την κορύφωση του Ήλιου στις 6 η ώρα, θα εξακολουθούσε να έχει νόημα το «μεσημέρι» (η φράση ή ο τίτλος της ταινίας) ως δυσοίωνη στιγμή για πυροβολισμούς; Θα αναγνωριστεί το "9 με 5" (και πάλι, τίτλος φράσης ή ταινίας) ως οι τυπικές ώρες για την καθημερινή χρήση ενός drone γραφείου;
Αυτά τα απτά πλεονεκτήματα του να κρατάμε μέρος της παραδοσιακής μας άποψης για τον χρόνο μπορεί να είναι ασήμαντα σε σύγκριση με τα πιο απτά οφέλη του να έχουμε όλοι στο ίδιο ρολόι. Ή ίσως μια καθολική ζώνη ώρας θα ήταν καλύτερη, αλλά η αλλαγή σε αυτό το είδος συστήματος θα ήταν πολύ δύσκολη μετάβαση. Σε τελική ανάλυση, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ανυπομονούν να μπλέξουν με τα ρολόγια τους όπως εκείνοι οι τεχνίτες στην Ιντιάνα.
Ο Amos Zeeberg είναι Ψηφιακός επεξεργαστής Nautilus.
