Πλανήτες γύρω από μια μαύρη τρύπα; Οι υπολογισμοί δείχνουν πιθανότητα παράξενων κόσμων
Οι υπερβολικές μαύρες τρύπες, οι μεγαλοπρέπεια που κατοικούν στις καρδιές των πιο μαζικών γαλαξιών, είναι τα κεντρικά κομμάτια μιας περιοχής βαθιάς μυστηρίου που ονομάστηκε "ορίζοντας". Η διέλευση αυτού του κατωφλίου θα σηματοδοτούσε ένα μη αναστρέψιμο ταξίδι στη λήθη, όπου ούτε το φως δεν διαφεύγει από τα βαρυτικά συμπλέγματα. Η συμβατική σοφία θεωρεί τη γειτονιά που περιβάλλει τον ορίζοντα του γεγονότος ως εχθρική και άγονη, εντελώς ακατάλληλη για τη φιλοξενία πλανητών που θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη ζωή όπως την ξέρουμε.
Ωστόσο, μια νέα θεωρητική μελέτη αμφισβητεί αυτή την υπόθεση, θέτοντας ότι υπάρχουν συνθήκες όπου τέτοιοι πλανήτες μπορεί όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να ευδοκιμήσουν. Η ομάδα, με επικεφαλής τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, Σιάτλ, ΗΠΑ, διερεύνησε τις περιστάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σχηματισμό πλανήτη στο βαρυτικό Maw των υπερμεγέθων μαύρων οπών. Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "μηνιαίες ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας", ζωγραφίζουν μια εικόνα εξωτικών πεδίων που διαφορετικά θα παραμείνουν ανεξερεύνητα.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, το βασικό συστατικό για αυτά τα πλανητικά φυλάκια έγκειται στα θορυβώδη, χαοτικά περιβάλλοντα που συχνά βρίσκονται κοντά στον κεντρικό κινητήρα των ενεργών γαλαξιακών πυρήνων (AGN). Αυτά είναι περιβάλλοντα όπου η χαλαρή μαύρη τρύπα καταβροχθίζει με άπληστα την ύλη από τον γύρω δίσκο προσαύξησης, αναστέλλοντας την κοσμική παιδική χαρά με ισχυρές δυνάμεις. Μέσα σε αυτά τα βλακεία σκόνης και αερίου, θα μπορούσαν να προκύψουν οι απαραίτητες συνθήκες για την πλανητική γέννηση.
Οι θεωρητικοί απεικονίζουν τη διαδικασία γέννησης που ξεκινά με ένα πυκνό σύμπλεγμα αερίου και σκόνης που περιστρέφεται γύρω από τη μαύρη τρύπα. Με την πάροδο του χρόνου, οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με τη μαύρη τρύπα γλύπτουν την τροχιά του συμπλέγματος, καθοδηγώντας την σε μια ελλειπτική τροχιά. Καθώς οι παλιρροιακές δυνάμεις τραβούσαν τη δομή, η εσωτερική δυναμική μέσα στον κατακερματισμό του συμπλέγματος προωθείται σε συστάδες, η οποία θα μπορούσε τελικά να συγκεντρωθεί σε πλανήτες.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η έρευνα υποδηλώνει ότι αυτοί οι υποθετικοί κόσμοι θα μπορούσαν να κατοικήσουν σε ό, τι οι επιστήμονες αναφέρονται ως κατοικήσιμη ζώνη, όπου οι θερμοκρασίες επιτρέπουν την ύπαρξη υγρού νερού στις επιφάνειές τους. Αυτή η εντυπωσιακή πιθανότητα υπονοεί τη δυνατότητα για ωκεανούς υγρού νερού και ακόμη και υδρατμούς στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας την ενδιαφέρουσα προοπτική της ζωής που εξελίσσεται σε αυτό το περίεργο περιβάλλον.
Ο Δρ Keiichi Wada, Επίκουρος Καθηγητής Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και συν-συγγραφέας της μελέτης, σημειώνει την παράδοξη φύση αυτών των συστημάτων:«Μπορεί να ακούγεται αντιληπτό ότι το πιο βίαιο περιβάλλον AGN μπορεί να προσφέρει ένα περιβάλλον καλλιέργειας για τους πλανήτες, αλλά η μελέτη μας δείχνει ότι είναι πιθανό».
Η έννοια των πλανητών που αψηφούν τα παραδοσιακά όρια της κατοίκησης έχει μακρά αιχμαλωτισμένους αστροφυσικούς. Ενώ αυτές οι θεωρίες παραμένουν θέμα κερδοσκοπίας, προκαλούν βαθιές ερωτήσεις σχετικά με τη δυνητική ποικιλία των πλανητικών συστημάτων και την πιθανή επέκταση του τομέα της ζωής πέρα από τη δική μας γνωστή γωνιά του κόσμου.
