Η αποσύνθεση των πρωτονίων; Η απάντηση μπορεί να είναι στο φεγγάρι
Το φεγγάρι μπορεί να είναι μια πολύτιμη θέση για την ανίχνευση αυτής της περίσσειας αντιπρωτόνων επειδή προστατεύεται από την ατμόσφαιρα της Γης, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη μέτρηση των κοσμικών ακτίνων. Με την τοποθέτηση ενός ανιχνευτή στο φεγγάρι, οι επιστήμονες μπορούν να μετρήσουν τη ροή των κοσμικών ακτίνων και να αναζητήσουν μια περίσσεια αντιπρωτόνων που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν αποσύνθεση πρωτονίων.
Έχουν διεξαχθεί διάφορα πειράματα για την αναζήτηση αποσύνθεσης πρωτονίων στο φεγγάρι. Το πρώτο από αυτά τα πειράματα ήταν το πείραμα αποσύνθεσης πρωτονίων (PDE) στις αποστολές Apollo 15 και Apollo 16 στη δεκαετία του 1970. Το PDE ανίχνευσε ένα μικρό αριθμό αντιπρωτόνων, αλλά δεν ήταν σαφές εάν αυτά τα αντιπρωτόνια παρήχθησαν με αποσύνθεση πρωτονίων ή άλλες διαδικασίες. Τα επακόλουθα πειράματα, όπως το φασματόμετρο Cosmic Ray Antiproton (CRA) στο Lunar Reconnaissance Orbiter, έχουν επίσης διεξαχθεί, αλλά δεν έχουν παράσχει ακόμη αποδεικτικά στοιχεία για την αποσύνθεση των πρωτονίων.
Η αναζήτηση της αποσύνθεσης πρωτονίων είναι ένας σημαντικός τομέας έρευνας στη φυσική των σωματιδίων και έχει επιπτώσεις στην κατανόηση των θεμελιωδών νόμων της φύσης. Εάν τα πρωτόνια αποσυντίθενται, αυτό θα σήμαινε ότι το πρωτόνιο δεν είναι ένα πραγματικά σταθερό σωματίδιο και ότι το θέμα δεν είναι τόσο μόνιμο όσο πιστεύαμε. Η αναζήτηση για αποσύνθεση πρωτονίων στο φεγγάρι είναι ένα κρίσιμο μέρος αυτής της έρευνας και είναι πιθανό η απάντηση στο ερώτημα εάν η αποσύνθεση των πρωτονίων μπορεί τελικά να βρεθεί στη σεληνιακή επιφάνεια.