Γιατί στεγνώσει ο Άρης; Νέα μελέτη δείχνει ασυνήθιστες απαντήσεις
Προηγούμενες έρευνες πρότειναν ότι η απώλεια νερού, μαζί με την ανάπτυξη μιας λεπτής ατμόσφαιρας και μια κρύα, ξηρή επιφάνεια, προέκυψε από την απώλεια της αρχικής ατμόσφαιρας του Άρη στο διάστημα, που προκαλείται από έναν ισχυρό πρόωρο ήλιο και ένα αδύναμο μαγνητικό πεδίο του Άρη.
Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας υποδηλώνουν ότι η απώλεια νερού μπορεί να μην ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της απώλειας της ατμόσφαιρας και αντ 'αυτού μπορεί να έχει συμβεί σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, μετά τον σχηματισμό του φλοιού του πλανήτη. Αυτό το μοντέλο μπορεί να μην απαιτεί έναν ισχυρό πρόωρο ήλιο και εξηγεί τις κρύες συνθήκες ξηρού επιφάνειας στον Άρη.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε σήμερα στο περιοδικό Nature, διευθύνθηκε από τον Francis Nimmo, καθηγητή στο Τμήμα Επιστημών της Γης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Santa Cruz. Ο Nimmo και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν ένα συνδυασμό μοντελοποίησης υπολογιστών και δεδομένων από το Mars Curiosity Rover, την Odyssey Orbiter της NASA και άλλες αποστολές του Άρη για να αναπτύξουν το μοντέλο τους.
"Αυτό δείχνει πραγματικά το δάχτυλο στο σχηματισμό του φλοιού ως σκανδάλη για τον Άρη να χάσει νερό", δήλωσε ο Nimmo. "Φαίνεται ότι η πρώιμη κρούστα στον Άρη ήταν ασταθής και ανακυκλώνει το υλικό πίσω στην επιφάνεια.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι η πρώιμη κρούστα στον Άρη ήταν ασταθής λόγω της σύνθεσης και του πάχους του. Η κρούστα θα αποτελείται από ενυδατωμένα ορυκτά, τα οποία περιέχουν μόρια νερού. Όταν αυτά τα ορυκτά εκτέθηκαν σε θερμότητα από το εσωτερικό του πλανήτη, θα είχαν απελευθερώσει υδρατμούς. Αυτός ο υδρατμός θα είχε χαθεί στο διάστημα με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα την ξήρανση από την επιφάνεια του πλανήτη.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ποσότητα νερού που απελευθερώνεται από την ανακύκλωση του φλοιού θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ποσό του νερού που χάθηκε από τον Άρη. Προτείνουν επίσης ότι αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να συμβεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, όχι απαραίτητα να απαιτεί έναν ισχυρό πρόωρο ήλιο.
Το μοντέλο που αναπτύχθηκε από τον NIMMO και τους συναδέλφους του εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξέλιξη και θα πρέπει να δοκιμαστεί περαιτέρω, αλλά παρέχει μια νέα προοπτική για την ιστορία του Άρη και του κλίματος του. Εάν το μοντέλο είναι σωστό, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η απώλεια νερού στον Άρη ήταν μια πιο περίπλοκη διαδικασία από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί και μπορεί να έχει συμβεί σταδιακά.
Η μελέτη βασίζεται σε προηγούμενες έρευνες που πραγματοποίησε ο Nimmo και οι συνάδελφοί του σχετικά με την εξέλιξη του πρώιμου φλοιού του Άρη. Η έρευνά τους υποδηλώνει ότι η κρούστα του Άρη μπορεί να ήταν παχύτερη και να σχηματίστηκε νωρίτερα στην ιστορία του πλανήτη από ό, τι προηγουμένως πίστευε. Αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο εξελίχθηκε το κλίμα του πλανήτη και πώς χάθηκε το νερό.
