Γιατί στους χοίρους αρέσει να χτυπούν βρωμιά και τοίχους
Οι οικόσιτοι χοίροι εξελίχθηκαν από αγριογούρουνα.
Περίπου 8.000 με 10.000 χρόνια πριν, οι πρωτόγονοι άνθρωποι ζούσαν μια ζωή στο ψάρεμα και το κυνήγι.Όταν τα πιασμένα αγριογούρουνα δεν μπορούσαν να τελειώσουν το φαγητό ή έπιαναν έγκυες χοιρομητέρες, τις μεγάλωναν προσωρινά και αυτοί οι χοίροι γεννούσαν χοιρίδια στο μέλλον. , Αυτό ενέπνευσε τα ανθρώπινα όντα, έτσι άρχισαν να εξημερώνουν συνειδητά αγριογούρουνα, που είναι η αρχή της ανθρώπινης ανατροφής του Ζου.
Οι αρχαιολόγοι χρησιμοποίησαν μετρήσεις ισοτόπων στα πολιτιστικά λείψανα που ανακαλύφθηκαν από το χωριό Banpo στην επαρχία Shaanxi, αποδεικνύοντας ότι η χοιροτροφία στη χώρα μου έχει ιστορία τουλάχιστον 6.000 ετών.
Φυσικά, χρειάστηκε πολύς χρόνος και η σκληρή δουλειά των ανθρώπων για να εξελιχθούν σταδιακά από ένα άγριο και βίαιο αγριόχοιρο στο σημερινό οικόσιτο γουρούνι.
Από τις συνήθειες των χοίρων σήμερα, μπορούμε να βρούμε και ίχνη που έχουν απομείνει από την άγρια εποχή.Για παράδειγμα, στους χοίρους αρέσει να αψιδώνουν τη βρωμιά και τους τοίχους, που είναι και ο λόγος. Επειδή κανείς δεν τάιζε χοίρους στην άγρια εποχή, έπρεπε να βασίζονται στον εαυτό τους για να βρουν την τροφή που χρειάζονταν, ειδικά για να φάνε τις ρίζες και τους κονδύλους των φυτών που αναπτύσσονταν υπόγεια, έτσι οι χοίροι σχημάτισαν μια προεξέχουσα μύτη και στόμα σε φυσιολογική μορφή. Και ισχυρή μύτη τα οστά, οι χοίροι χρησιμοποιούν αυτή την ειδική μύτη και στόμα για να ανοίγουν το χώμα, έτσι είναι πιο εύκολο να τρώτε φαγητό στο χώμα και να φάτε λίγο χώμα ταυτόχρονα.
Ίσως αναρωτιέστε, γιατί τα γουρούνια τρώνε χώμα; Αποδεικνύεται ότι τα αγριογούρουνα τρώνε χώμα για να λάβουν από το έδαφος τον φώσφορο, το ασβέστιο, τον σίδηρο, τον χαλκό, το κοβάλτιο και άλλα μέταλλα που χρειάζονται.
Προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία καμάρας από τους χοίρους στο έδαφος και τους τοίχους, κατά την κατασκευή χοιροστάσιων, θα πρέπει να επιλέγονται σκληρά υλικά για τοίχους και δάπεδα και ταυτόχρονα, πρέπει να δίνεται προσοχή στην επαρκή παροχή ορυκτών στις ζωοτροφές που πληρούν τις φυσιολογικές ανάγκες των χοίρων.
