μικρό φαναράκι τη νύχτα του καλοκαιριού
Η πυγολαμπίδα είναι ένα μικρό σκαθάρι που εκπέμπει κρύο φως. Μια καλοκαιρινή νύχτα στην εξοχή, δίπλα στη δροσερή εξέδρα του πηγαδιού, στο γρασίδι δίπλα στη λίμνη, στους σωρούς από χρυσά φύλλα και ανάμεσα στις στοίβες σιτηρών, δίπλα στον φράχτη γεμάτο λουλούδια φακής και πρωινή δόξα... οι μικρές πυγολαμπίδες φαίνονται να μεταφέρουν Το ένα μετά το άλλο, φωτεινά μικρά φαναράκια πετούσαν το ένα μετά το άλλο, άλλοτε φωτεινά και άλλοτε σκοτεινά, πάνω κάτω, σχεδιάζοντας όμορφες χρυσές γραμμές μέσα στη νύχτα.
Οι πυγολαμπίδες μπορούν να γεννήσουν αυγά κάτω από τη γη. Όταν οι μικρές πυγολαμπίδες μόλις εκκολαφθούν, κρύβονται κάτω από τη γη ή σε παλιά σάπια κούτσουρα δέντρων, ακριβώς όπως τα ξωτικά στις αγκάλες των γέρων δέντρων.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι πυγολαμπίδες λάμπουν για να βρουν συντρόφους για τον εαυτό τους τη νύχτα και επίσης για να προειδοποιήσουν τα πουλιά που αναζητούν τροφή τη νύχτα να «μην με φάνε». Είναι ενδιαφέρον ότι οι πυγολαμπίδες χρησιμοποιούν επίσης αυτή τη λάμψη για να μεταφέρουν μηνύματα αγάπης. Αφού η αρσενική πυγολαμπίδα στείλει την «ελαφριά γλώσσα» της ερωτοτροπίας στην πτήση, εάν η θηλυκή πυγολαμπίδα ενδιαφέρεται, θα στείλει ένα αντίστοιχο σήμα επιστροφής φωτός. Μόλις η αρσενική πυγολαμπίδα αποκρυπτογραφήσει το μυστικό σήμα, θα πλησιάσει σταδιακά στο θηλυκή πυγολαμπίδα.Γύρισε και πήγαινε να βρεις έναν άλλο αγαπημένο σύντροφο.
Στην αρχαιότητα υπήρχαν πολλές ιστορίες για φτωχούς λογίους που «σπούδαζαν σκληρά με πυγολαμπίδες», μάζευαν πολλές πυγολαμπίδες μαζί, τις έβαζαν σε διάφανα δοχεία και τις χρησιμοποιούσαν ως λάμπες λαδιού για να φωτίζουν τις σπουδές τους. Τώρα, οι επιστήμονες ανέλυσαν τη λουσιφερίνη και τη λουσιφεράση από τη «φωταύγεια συσκευή» των πυγολαμπίδων και ανέπτυξαν μια μαλακή, αβλαβή πηγή ψυχρού φωτός, εφευρίσκοντας έτσι λαμπτήρες φθορισμού που ωφελούν χιλιάδες νοικοκυριά.
Όταν ήμουν παιδί στην εξοχή, κάθε καλοκαιρινό απόγευμα, τα παιδιά άρεσε να μαζεύουν πυγολαμπίδες σε μικρά διάφανα γυάλινα μπουκάλια. Εκείνη την εποχή, ίσως ήμασταν απλώς παιχνιδιάρηδες και περίεργοι και δεν ξέραμε πόσες ζωές μικρών πυγολαμπίδων πληγώθηκαν. Όταν το σκέφτομαι τώρα, μάλλον νιώθω και γοητευμένος και λίγο ένοχος.
Στην ουρά της πυγολαμπίδας, υπάρχει ένα στρώμα από διαφανή κεράτινη επιδερμίδα και χιλιάδες φωταύγεια κύτταρα που περιέχουν λουσιφερίνη και λουσιφεράση είναι διατεταγμένα κάτω από την επιδερμίδα. Όταν υπάρχει επαρκές οξυγόνο στο σώμα, η λουσιφερίνη μπορεί να αντιδράσει με το οξυγόνο που εισπνέουν οι πυγολαμπίδες μέσω της τραχείας υπό τη διέγερση της λουσιφεράσης για τη σύνθεση της οξυλουσιφερίνης. Η ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτή τη διαδικασία μετατρέπεται σε φως φθορισμού. Τα φωτεινά και σκοτεινά φώτα που βλέπουμε συνήθως από τις πυγολαμπίδες είναι το αποτέλεσμα των πυγολαμπίδων που αλλάζουν κατά διαστήματα βαλβίδες για να ελέγχουν τη ροή οξυγόνου στους εκπομπούς φωτός.
