Χιμαιρισμός:Τι είναι η ανθρώπινη χίμαιρα;

Οι χίμαιρες είναι οργανισμοί με δύο ή περισσότερα γενετικά διαφορετικά πρότυπα από άλλους οργανισμούς μέσα τους. Οι ανθρώπινες χίμαιρες μπορεί να είναι προσωρινές ή μόνιμες.

Όταν ψάχνετε τη λέξη "χίμαιρα" στο διαδίκτυο, το πρώτο αποτέλεσμα που λαμβάνετε είναι ένα λεξικό Merriam-Webster που εξηγεί ότι: " Στην ελληνική μυθολογία, η Χίμαιρα ήταν ένα τρομακτικό τέρας που αναπνέει τη φωτιά με κεφάλι λιονταριού, σώμα κατσίκας και ουρά δράκου. Τρομοκρατούσε τους κατοίκους της Λυκίας μέχρι που ο βασιλιάς τους, ο Ιοβάτης, ζήτησε από τον ήρωα Βελλεροφώντα να τη σκοτώσει.”

Λοιπόν, οι ανθρώπινες χίμαιρες δεν είναι τόσο τρομακτικές, αλλά η ιδέα είναι παρόμοια.

Η επιστήμη έχει δανειστεί τον όρο «χίμαιρα» από τη μυθολογία. (Φωτογραφία :Stellar_bones/Shutterstock)

Τι είναι η ανθρώπινη χίμαιρα;

Κάθε οργανισμός έχει το δικό του ξεχωριστό DNA, το οποίο κωδικοποιεί για αυτόν και μόνο αυτόν. Οι χίμαιρες, ωστόσο, είναι οργανισμοί που έχουν δύο ή περισσότερα γενετικά διαφορετικά πρότυπα από άλλους οργανισμούς που περιέχονται μέσα τους. Μια ανθρώπινη χίμαιρα είναι ένα άτομο που περιέχει κύτταρα που έχουν διαφορετική γενετική σύνθεση.

Οι τηλεοπτικές εκπομπές του Χόλιγουντ έχουν μερικά παραδείγματα χιμαιρισμού. Στο Grey’s Anatomy , ένας έφηβος διαπιστώνεται ότι είναι ερμαφρόδιτος και χίμαιρα όταν ένας όγκος που φιλοξενεί τυχαίνει να είναι οι όρχεις ενός εξαφανισμένου δίδυμου. Στο Σπίτι , οι γιατροί ασχολούνται με την περίπτωση ενός αγοριού που σχηματίστηκε μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι αντικρουόμενες ιατρικές εξετάσεις και η ανακάλυψη κυττάρων με διαφορετικό τύπο DNA αποκαλύπτουν το πρόβλημα:είναι χίμαιρα.

Στην πραγματική ζωή, η πρώτη ανθρώπινη χίμαιρα αναφέρθηκε το 1953. Για την ιστορία, οι ανθρώπινες χίμαιρες δεν δημιουργούνται τεχνητά μέσω κάποιου φουτουριστικού πειράματος γενετικής χειραγώγησης. Στην πραγματικότητα, η πάθηση μπορεί να είναι πιο συχνή από ό,τι περιμένουμε. πολλές περιπτώσεις μπορεί να μην εντοπιστούν ποτέ.

Οι ανθρώπινες χίμαιρες είναι πιο συνηθισμένες από όσο νομίζετε.

Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι οι χίμαιρες—ανθρώπινες ή άλλες—δεν είναι αναγκαστικά που παράγεται μέσω της σεξουαλικής αναπαραγωγής.

Ένας ζυγώτης σχηματίζεται λόγω της σύντηξης δύο γαμετών από γονείς του ίδιου είδους. Ένα υβρίδιο σχηματίζεται λόγω της σύντηξης γαμετών από δύο γονείς που ΔΕΝ ανήκουν στο ίδιο είδος. Ωστόσο, μια χίμαιρα δεν χρειάζεται να προέρχεται από μια άμεση σύντηξη δύο γαμετών που ανήκουν στους ίδιους γονείς.

Για παράδειγμα, τα μουλάρια που γεννιούνται από έναν αρσενικό γάιδαρο και ένα θηλυκό άλογο είναι υβρίδια, όχι χίμαιρες, αλλά στην περίπτωση μιας χίμαιρας, το DNA δεν προέρχεται από τους γονείς… είναι από έναν εντελώς διαφορετικό οργανισμό (εκτός, φυσικά, φυσικών δίδυμων ).

Προσωρινές χίμαιρες

Οι προσωρινές χίμαιρες είναι ανθρώπινα άτομα που φιλοξενούν προσωρινά το DNA κάποιου άλλου οργανισμού.

Ένα κοινό παράδειγμα αυτού είναι η μετάγγιση αίματος.

Όταν το αίμα από άλλο άτομο μεταγγίζεται, το σώμα του ασθενούς περιέχει στη συνέχεια δύο τύπους κυττάρων. Ο ένας τύπος είναι τα δικά του κύτταρα και ο άλλος του δότη. Δεδομένου ότι όλα τα αιμοσφαίρια έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, αυτά τα «ξένα» αιμοσφαίρια τελικά πεθαίνουν και αντικαθίστανται για άλλη μια φορά από τα κύτταρα του ίδιου του ατόμου.

Η μετάγγιση αίματος δημιουργεί προσωρινές χίμαιρες. (Φωτογραφία :KittyVector/Shutterstock)

Μια άλλη περίπτωση χιμαιρισμού εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Μερικές φορές, μερικά κύτταρα του εμβρύου μπορεί να περάσουν στο σώμα της μητέρας μέσω του πλακούντα ή κατά τη γέννηση του παιδιού. Αυτά τα εμβρυϊκά κύτταρα μπορεί να παραμείνουν στο σώμα της μητέρας μόνο προσωρινά. Σε μερικές περιπτώσεις, τα εμβρυϊκά κύτταρα παραμένουν στη μητέρα για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, τα οποία θα συζητήσουμε αργότερα σε αυτό το άρθρο.

Παραδείγματα μόνιμου χιμαιρισμού

Κατά τη διάρκεια μεταμοσχεύσεων μυελού των οστών

Ο μυελός των οστών παράγει διάφορα είδη αιμοσφαιρίων. (Φωτογραφία :Designua/Shutterstock)

Ο μυελός των οστών είναι η περιοχή των μακριών οστών μας που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή αιμοσφαιρίων, όπως ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια.

Σε ιατρικές καταστάσεις όπως η λευχαιμία, ο μυελός των οστών νοσεί και δεν είναι σε θέση να εκτελέσει τις λειτουργίες του. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η τελική στρατηγική είναι η αντικατάσταση του ελαττωματικού μυελού των οστών με μεταμόσχευση κυττάρων μυελού των οστών από έναν δότη.

Εάν όλα τα κύτταρα του μυελού των οστών αντικατασταθούν πλήρως, τα μελλοντικά κύτταρα θα προέρχονται από τον μυελό των οστών του δότη, καθιστώντας τον δέκτη 100% χίμαιρα. Αυτό ονομάζεται πλήρης χιμαιρισμός. Σε όλη τους τη ζωή, ο λήπτης θα είχε δύο τύπους κυττάρων:το ένα, το δικό του και το άλλο, από τον δότη, που τρέχει στις φλέβες και τις αρτηρίες του. Εάν, ωστόσο, πρέπει να αντικατασταθεί μόνο ένα μέρος του μυελού των οστών, ο ασθενής θα γίνει μερική χίμαιρα.

Κατά τη διάρκεια της διπλής απορρόφησης

Τα αδελφικά (διζυγωτικά) δίδυμα είναι τα δίδυμα που δημιουργούνται από δύο ζυγώτες. Δύο ζυγώτες μπορούν να σχηματιστούν από δύο ωάρια που απελευθερώνονται και γονιμοποιούνται ταυτόχρονα από δύο σπερματοζωάρια. Από την άλλη πλευρά, τα πανομοιότυπα δίδυμα (μονοζυγωτικά) είναι δίδυμα που δημιουργούνται όταν ένας ζυγώτης χωρίζεται σε δύο (ή τρία) πριν από την εμφύτευση στη μήτρα.

Ο σχηματισμός αδελφικών και πανομοιότυπων διδύμων. (Φωτογραφία:Maniki_rus/Shutterstock)

Αρκετά συχνά, ένα από τα αδελφικά δίδυμα πεθαίνει μέσα στη μήτρα της μητέρας. Το τμήμα αυτού του διδύμου που είχε ήδη σχηματιστεί απορροφάται από το άλλο εναπομείναν δίδυμο. Το άτομο, όταν γεννιέται, είναι μια ανθρώπινη χίμαιρα, καθώς έχει μέσα του το DNA δύο οργανισμών.

Τις περισσότερες φορές, αυτό δεν δημιουργεί προβλήματα και το άτομο συνεχίζει να ζει μια φυσιολογική ζωή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως όταν το φύλο των διδύμων ήταν διαφορετικό, μπορεί να προκύψουν επιπλοκές. Εάν το θηλυκό που επιζεί εξακολουθεί να έχει κύτταρα που περιέχουν το χρωμόσωμα Υ (που βρίσκεται μόνο στους άνδρες) στο σώμα της, θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη ορισμένων αρσενικών χαρακτηριστικών, όπως οι υποτυπώδεις όρχεις.

Κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής εγκυμοσύνης

Τα κύτταρα από ένα έμβρυο μπορούν να διασχίσουν τον πλακούντα για να φτάσουν στο σώμα της μητέρας και υπήρξαν περιπτώσεις όπου τέτοια κύτταρα έχουν βρεθεί πολύ μετά το τέλος της εγκυμοσύνης. Αυτό ονομάζεται μικροχιμαιρισμός και έχει βρεθεί ότι κάνει κάποιες γυναίκες μόνιμες χίμαιρες. Η κυτταρική μεταφορά πραγματοποιείται με δύο τρόπους και μπορεί επίσης να προκαλέσει χιμαιρισμό στο παιδί. Η παρουσία εμβρυϊκών κυττάρων έχει συσχετιστεί τόσο με θετικές όσο και με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία της μητέρας.

Ορισμένα κύτταρα μπορεί να ταξιδέψουν από το έμβρυο στο σώμα της μητέρας μέσω του πλακούντα. (Photo Credit :Explode/Shutterstock)

Σε μια μελέτη του 2012, οι ερευνητές ανέλυσαν τον εγκέφαλο λίγων γυναικών ηλικίας 32 έως 101 ετών που είχαν πεθάνει. Εντυπωσιακά, ανακάλυψαν ότι το 63% αυτών των γυναικών είχαν ίχνη ανδρικού DNA (Υ-χρωμόσωμα) στον εγκέφαλό τους. Αυτό συνέβη επειδή τα αρσενικά εμβρυϊκά κύτταρα είχαν ταξιδέψει από τη μήτρα στο σώμα της μητέρας. Η γηραιότερη γυναίκα που είχε εμβρυϊκά κύτταρα στον εγκέφαλό της ήταν 94 ετών, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτά τα κύτταρα μερικές φορές μπορούν να παραμείνουν στο σώμα κάποιου για μια ζωή.

In-vitro γονιμοποίηση και χιμαιρισμός

Η in vitro γονιμοποίηση είναι όταν η γονιμοποίηση προκαλείται τεχνητά. Το σπέρμα κατασκευάζεται για να γονιμοποιήσει το ωάριο σε ένα τρυβλίο Petri, ο ζυγώτης που προκύπτει αναπτύσσεται για να σχηματίσει ένα έμβρυο 8-16 κυττάρων και στη συνέχεια μεταφέρεται στη μήτρα της μητέρας για περαιτέρω ανάπτυξη.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση αυξάνει τις πιθανότητες σχηματισμού χιμαιρικών ατόμων. (Φωτογραφία:Aldona Griskeviciene/Shutterstock)

Μελέτες έχουν βρει ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί πραγματικά να αυξήσει τη συχνότητα του χιμαιρισμού.

Υπάρχει αυξημένη συχνότητα σχηματισμού διδύμων μέσω οποιασδήποτε εξωσωματικής γονιμοποίησης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι αυθόρμητες ανθρώπινες χίμαιρες είναι διζυγωτικά δίδυμα των οποίων τα σώματα έχουν ενσωματωμένα κύτταρα και των δύο γονότυπων. Ο Τσαρλς Μπόκλιτζ, αναπτυξιακός βιολόγος στην Ιατρική Σχολή Μπρόντι στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Καρολίνας, ο οποίος έχει σπουδάσει χιμαιρισμό για περισσότερα από 25 χρόνια, λέει ότι περίπου ένας στους οκτώ ανθρώπους είναι δίδυμος που γεννήθηκε άγαμος.

Μελέτη περίπτωσης 1 χιμαιρισμού

Το 2002, μια γυναίκα με το όνομα Κάρεν Κίγκαν χρειάστηκε μεταμόσχευση νεφρού. Η ίδια, μαζί με τα μέλη της οικογένειάς της, υποβλήθηκαν σε γενετικές εξετάσεις για να δουν αν κάποιος μπορούσε να της δωρίσει το νεφρό. Οι γενετικές εξετάσεις αποκάλυψαν ότι δεν θα μπορούσε να ήταν μητέρα δύο από τους γιους της. Αυτή η περίεργη υπόθεση λύθηκε αργότερα από τους γιατρούς όταν κατάλαβαν ότι η Κάρεν ήταν χίμαιρα! Η Κάρεν είχε δύο γενετικά διαφορετικούς τύπους κυττάρων:έναν τύπο υπήρχε στις ωοθήκες της και έναν άλλο τύπο στο αίμα της.

Μελέτη περίπτωσης 2 του χιμαιρισμού

Πιο πρόσφατα, η Αμερικανίδα τραγουδίστρια Taylor Muhl βρήκε μια ικανοποιητική εξήγηση στον κορμό της που περιέχει δύο τόνους δέρματος. Όπως αποδεικνύεται, είναι μια χίμαιρα. Φέρει το γενετικό υλικό της δίδυμης αδελφής της αδερφής, της οποίας το ωάριο είχε συγχωνευθεί με το δικό της στην κοιλιά της μητέρας τους. Πριν από αυτή την ανακάλυψη, οι γιατροί το εξήγησαν ως τίποτα περισσότερο από ένα ασυνήθιστα μεγάλο σημάδι!