Γιατί οι αράχνες δεν κολλάνε στους δικούς τους ιστούς

Ένα κουνούπι και μια μύγα πιάστηκαν και τα δύο στο δίχτυ.Η μύγα προσπάθησε να ξεφύγει, αλλά όσο περισσότερο πάλευε, τόσο πιο σφιχτή. Το κουνούπι είπε:"Το δοκίμασα πριν από πολύ καιρό, και δεν πέτυχε καθόλου. Η μόνη μου ελπίδα τώρα είναι να το κολλήσω όταν έρθει. Στη χειρότερη, θα πεθάνουμε μαζί!" Μετά από λίγο. Η αράχνη επέστρεψε, και χάρηκε πολύ που είδε δύο ιπτάμενα έντομα κολλημένα στο δίχτυ, έτσι γρήγορα ανέβηκε στο δίχτυ και έφαγε όλα τα κουνούπια και τις μύγες. Το καημένο το κουνούπι πέθανε χωρίς να ξέρει γιατί η αράχνη δεν πιάστηκε στον ιστό.

Οι αράχνες μπορούν να φτύνουν κολλώδες μετάξι και να υφαίνουν ιστούς για να πιάσουν ιπτάμενα έντομα. Μόλις οποιοδήποτε ζωύφιο αγγίξει κατά λάθος τον ιστό της αράχνης, θα κολλήσει σταθερά, περιμένοντας να γίνει ένα νόστιμο γεύμα για την αράχνη. Αλλά γιατί η ίδια η αράχνη δεν πιάνεται στον ιστό; Αποδεικνύεται ότι τα πόδια της αράχνης είναι επικαλυμμένα με ένα λεπτό στρώμα λαδιού, το οποίο λειτουργεί ως λιπαντικό.Με αυτό το στρώμα λαδιού, μπορεί να κινείται ελεύθερα στον ιστό χωρίς να φοβάται ότι θα κολλήσει!

Ο ιστός αράχνης είναι φωλιά αράχνης;
Απάντηση:Ο ιστός αράχνης δεν είναι μια φωλιά αράχνης, αλλά μια παγίδα που έχει τοποθετηθεί για να πιάσει σφάλματα. Οι αράχνες συνήθως κάνουν τις φωλιές τους σε ρωγμές τοίχων ή τρύπες δέντρων κοντά στους ιστούς τους. Η αράχνη κρύβεται στη φωλιά και υπάρχει μια κλωστή αράχνης συνδεδεμένη με τον ιστό Μόλις ένα μικρό έντομο κολλήσει στον ιστό, η αράχνη θα βγει αμέσως από την τρύπα και θα τη σκοτώσει.