Ανθρώπινες Τάσεις
Γεια, είμαι εγώ
Όπως τα μέλη της οικογένειας που ανακοινώνουν τον εαυτό τους στο τηλέφωνο, οι σπερματοφάλαινες, αυτοί οι γίγαντες του ωκεανού, με τον μεγαλύτερο εγκέφαλο από οποιοδήποτε ζώο, φωνάζουν τα ονόματά τους. Τεχνικά κάνουν κλικ στα ονόματά τους σε διάφορα μοτίβα ρυθμού, με διαφορά κλασμάτων δευτερολέπτων, που ονομάζονται codas. (Αν οι φάλαινες έκαναν τα κλικ τους στη στεριά, θα ακουγόντουσαν τόσο δυνατά σαν πυροβολισμοί τουφεκιού.) Οι φάλαινες περιφέρονται στις θάλασσες σε μητριαρχικές οικογένειες:κόρες, μητέρες, γιαγιάδες. Οι νεαρές θηλυκές φάλαινες ζουν με τις μητέρες τους για χρόνια (τα αρσενικά φεύγουν μέσα σε δύο έως τέσσερα χρόνια) και οι οικογενειακές ομάδες κολυμπούν εκατοντάδες μίλια για να κυνηγήσουν καλαμάρια, συχνά στην περιοχή των αρπακτικών όπως οι όρκες και οι άνθρωποι, και έτσι η επικοινωνία είναι πρωταρχικής σημασίας. Ορισμένες οικογένειες σπερματοφαλαινών μοιράζονται κωδικούς των οποίων τα μοτίβα υποδηλώνουν ομαδική συσχέτιση. Είναι σαφές ότι οι φάλαινες, όπως και οι έφηβοι, γνωρίζουν τη σημασία των κλικ τους.
Ευχαριστούμε για τη μνήμη
Η μυγοπαγίδα της Αφροδίτης, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι στην εποχή του Διαδικτύου, έχει περίπου 30 δευτερόλεπτα προσοχής. Αλλά αυτό είναι μια ευλογία για το σαρκοφάγο φυτό, το οποίο βασίζεται στη μνήμη για να επιβιώσει. Οι λοβοί του φυτού είναι δεμένοι με τρεις ή τέσσερις τρίχες «σκανδάλης». Όταν ένα έντομο εισέρχεται στο φυτό και τρίβει τις τρίχες της σκανδάλης, οι λοβοί κλείνουν απότομα και το φυτό καταναλώνει τη λεία του. Κάθε διέγερση δημιουργεί ένα ηλεκτρικό φορτίο, αλλά γενικά χρειάζονται δύο φορτίσεις για να πυροδοτήσει το ηλεκτροχημικό σήμα που πυροδοτεί το κλείσιμο, επομένως η μονάδα πρέπει να «θυμάται» την πρώτη φόρτιση καθώς περιμένει τη δεύτερη. Έχει μόνο αρκετή ενέργεια για να θυμάται για περίπου 30 δευτερόλεπτα, επομένως η επιβίωσή του εξαρτάται από τη βραχυπρόθεσμη μνήμη και την ικανότητα να ξεχνάει. Ομοίως, σε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο, ένας νευρώνας δημιουργεί ένα ηλεκτρικό φορτίο όταν διεγείρεται από άλλα νεύρα, πλησιάζοντας ένα όριο πάνω από το οποίο θα εκπέμψει ένα ηλεκτρικό σήμα - τη βάση όλων, από την αναγνώριση ενός φυτού, όπως μια μυγοπαγίδα της Αφροδίτης, μέχρι τη σκέψη του νοήματος της ζωής.
Η δημοκρατία είναι μια κυψέλη
Όταν μια αποικία μελισσών μεγαλώνει πολύ για τη φωλιά της, χιλιάδες μέλισσες ξαφνικά χωρίζονται και αναζητούν ένα νέο δέντρο για να αποκαλέσουν σπίτι. Η ομάδα μπουκάρει σε ένα υποκατάστημα και στέλνει εκατοντάδες μέλισσες να αναζητήσουν νέες τοποθεσίες. Όταν ένας ανιχνευτής βρίσκει ένα πιθανό σημείο φωλιάσματος, επιστρέφει και εκτελεί αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν χορό waggle, αποκαλύπτοντας τη θέση του δέντρου. Όσο πιο κοντά στο ιδανικό είναι η τοποθεσία—μεγάλη, ψηλά από το έδαφος, με μια μικρή τρύπα εισόδου στραμμένη προς το νότο—τόσο περισσότερο επαναλαμβάνει τις κινήσεις—έως και 100 φορές. Άλλες μέλισσες μαθαίνουν τις ειδήσεις και πετούν έξω για να ερευνήσουν. Μόλις περίπου 75-100 μέλισσες «ψηφίσουν» για ένα δέντρο συγκεντρώνοντας εκεί, επιτυγχάνουν απαρτία και λαμβάνεται η «απόφαση» του σμήνους. Κανείς, όμως, κανένας άνθρωπος, δηλαδή, δεν ξέρει πώς οι μέλισσες μετρούν τις ψήφους τους. Οι ανιχνευτές μελισσών ανακατεύονται μέσα από το σμήνος, πιέζοντας το σώμα τους πάνω σε άλλες μέλισσες. Οι μέλισσες που ξεκουράζονται αρχίζουν να τρέμουν για να ζεσταθούν και να προετοιμαστούν για πτήση. Η δόνηση ακούγεται σαν ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο που ανεβάζει στροφές. Ο προορισμός ορίστηκε, η νεογέννητη αποικία είναι έτοιμη να κυλήσει.
Χρειάζεται ένα κοπάδι
Σε όλο τον κόσμο πολλοί ελέφαντες από σπασμένα σπίτια φαίνεται να υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες. Στη Νότια Αφρική, έφηβοι αρσενικοί ελέφαντες έχουν βιάσει και σκοτώσει εκατοντάδες ρινόκερους που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Σε ορισμένα μέρη, το 90 τοις εκατό των θανάτων αρσενικών ελεφάντων προκαλούνται από άλλα αρσενικά. Δεν είναι τα μόνα θύματα. Περίπου 500 άνθρωποι το χρόνο σκοτώνονται από ελέφαντες, σύμφωνα με το National Geographic. Οι ζωολόγοι λένε ότι οι ελέφαντες δολοφόνοι είναι εκείνοι που έχουν εκτεθεί σε βία ή μεγάλωσαν έξω από κανονικές κοινωνικές ομάδες ελεφάντων, λόγω λαθροθηρίας, θανάτωσης ή μετεγκατάστασης των συγγενών τους από ανθρώπους. Όμως οι ειδικοί της άγριας ζωής στο Εθνικό Πάρκο Pilanesberg στη Νότια Αφρική βρήκαν έναν τρόπο να θέσουν υπό έλεγχο τους νεαρούς ταύρους. Μεταφέρουν αερομεταφορές σε ηλικιωμένους άντρες από άλλες περιοχές. Λίγες ώρες αφότου ένα επιθετικό νεαρό αρσενικό τσακώνεται με έναν μεγαλύτερο, πιο κυρίαρχο ταύρο, αρχίζει να βγαίνει από το μουστ, μια σεξουαλικά ενεργή, επιθετική κατάσταση. Εγκαθίστανται. Φαίνεται ότι για να ζήσουν υγιείς ζωές, οι ελέφαντες χρειάζονται υγιείς κοινότητες.
