Ο Δρ Φρανκενστάιν χρειάζεται τον δικό του όρκο του Ιπποκράτη
Στον επόμενο πόλεμο, αντί ένας στρατιώτης να πάει σε αναγνώριση
αποστολή σε εχθρικό έδαφος, εξετάστε αυτήν την πιθανότητα:ένα σύννεφο «μικροαέρα
οχήματα», ιπτάμενα cyborg, με ενσωματωμένες κάμερες και μικρόφωνα, αυτό θα μπορούσε να είναι
καθοδηγείται από τηλεχειριστήριο. Ποιος στρατιωτικός διοικητής δεν θα το ήθελε αυτό;
Η DARPA, η ερευνητική πτέρυγα του Υπουργείου Άμυνας, ήταν
για την υπόθεση. Πριν από μια δεκαετία, πειραματίστηκαν με την κατασκευή συνθετικών drones.
Το Nano Hummingbird μπορεί να μείνει ψηλά για έντεκα λεπτά. το DelFry Micro για μόλις τρεις. Τότε συνειδητοποίησαν ότι ένας πολύ καλύτερος τύπος ιπτάμενης μηχανής
υπήρχε ήδη. Εκτός από το ότι μπορεί να καλύψει μεγάλες αποστάσεις ενώ
εξοικονομώντας ενέργεια, τα έντομα έχουν ένα απλό νευρικό σύστημα που ήταν σχετικά
εύκολο να αξιοποιηθεί.
Οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ έχουν
ανακάλυψε πώς να διεγείρει τον εγκέφαλο ενός σκαθαριού για να ξεκινήσει και να σταματήσει να πετάει.
Άνοιξαν μια τρύπα στον εξωσκελετό, περνώντας σε μικροσκοπικά λεπτό ατσάλι
σύρμα. Ένα πακέτο ηλεκτρονικών ειδών τοποθετημένο με κερί μέλισσας στην πλάτη του σκαθαριού
μεταφέρει την κάμερα. Όταν στέλνεται ηλεκτρισμός στον οπτικό λοβό του σκαθαριού, το
ο ζωύφιος πέταξε. Το εργαστηριακό πείραμα στέφθηκε με επιτυχία.
Το χρονογράφημα εμφανίζεται στη μέση της γάτας του Φρανκενστάιν, της Έμιλυ
Το συναρπαστικό βιβλίο της Anthes για τις τελευταίες μας μεθόδους μεταμόρφωσης ζώων
σώματα. Ενώ η τεχνολογία που περιγράφει είναι νέα, οι άνθρωποι αλλάζουν
ζώα, κατά μία έννοια, για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Το πρώτο ζώο εμείς
ξεκινήσαμε την ραπτική μπορεί να ήμασταν εμείς, όταν ένας μακρινός πρόγονος στέγνωσε ένα
δέρμα ζώου και κατάφερε να το τυλίξει γύρω από τον κορμό της έτσι ώστε να χωράει α
μωρό με ασφάλεια (όπως περιγράφεται στο "We Built These Bodies" από το πρώτο τεύχος
του Ναυτίλου). Αυτό εξοικονόμησε πολλή ενέργεια,
ελευθέρωσε τα χέρια της για να εκτελέσει άλλες εργασίες και άλλαξε την πορεία μας
εξέλιξη, επιτρέποντας στον εγκέφαλο των μωρών να αναπτυχθεί περισσότερο έξω από τη μήτρα. Με το
Με την έλευση της γεωργίας, οι άνθρωποι έγιναν πολύ πιο εξελιγμένοι όσον αφορά την αναπαραγωγή
ζώα και διασταύρωση ποικιλιών φυτών. Διαμορφώνοντας τα ζωντανά πράγματα γύρω μας
αναδείχθηκε ως καθοριστικό χαρακτηριστικό του είδους μας. Τώρα η διαγονιδιακή τεχνολογία - μαλακώνει
πιο άμεσα με το γονιδίωμα ενός οργανισμού - είναι έτοιμο να μεταμορφώσει ξανά τα σώματα
των ζώων γύρω μας. Ωστόσο, η κοινωνία μας απέχει πολύ από το να έχει σαφή συμπεράσματα ή
πολιτικές σχετικά με το ποιες τροποποιήσεις πρέπει να επιτρέπουμε ηθικά.
Δεν θέλουμε το σαμπουάν να τρίβεται στα μάτια του Snuffy για να το δοκιμάσουμε
νέα φόρμουλα χωρίς δάκρυα, αλλά αν ο Snuffy ήταν ένα γουρούνι του οποίου τα όργανα θα μπορούσαν να είναι γενετικά
τροποποιημένο για να αφομοιωθεί εύκολα στον ανθρώπινο ιστό, λένε οι δημοσκοπήσεις οι περισσότεροι από εμάς
είναι υπέρ. Κουνάμε το κεφάλι μας όταν ο Peter Singer καλεί την ιεράρχηση του
Ο άνθρωπος χρειάζεται «ειδισμό», αλλά τώρα τι γίνεται με αυτούς τους νέους πνεύμονες χοίρου για εσάς
ανιψιός με κυστική ίνωση;
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά δύο επιστήμονες από το UC Davis που έχουν
εκτρέφουν διαγονιδιακές κατσίκες που παράγουν υψηλότερα επίπεδα λυσοζύμης στο γάλα τους, α
πρωτεΐνη που βοηθά στην πέψη και θα μπορούσε να βοηθήσει τα 2 εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν
ετησίως σε όλο τον κόσμο από τη διαρροϊκή νόσο. Εκτροφή ζώων για
Οι φαρμακευτικοί σκοποί —γνωστοί ως «φαρμακευτικό» — υπόσχονται πολλά για την ιατρική
θεραπείες. Ωστόσο, η FDA άργησε να εγκρίνει. Εν τω μεταξύ οι 150 κατσίκες των οποίων
Οι μαστικοί αδένες εκρήγνυνται από ό,τι μπορεί να είναι υγρός χρυσός στο λιβάδι.
Όχι μόνο παλεύουμε με το αν θα επικυρώσουμε την ιατρική χρήση
των διαγονιδιακών ζώων, πρέπει επίσης να αποφασίσουμε για το αν θα επιτρέψουμε περισσότερα
φανταχτερή μαστίχα. Για παράδειγμα, η διαδικασία ανακούφισης του πόνου της απώλειας α
μη ανθρώπινο μέλος της οικογένειας παίρνει νέα τροπή. Εμπορική κλωνοποίηση
εταιρείες προσφέρουν την κλωνοποίηση του Fluffy για περίπου 100.000 $. Ο Κορεάτης γιατρός Hwang
Ο Woo-Suk χρειαζόταν περισσότερα από 1.000 σκυλιά πριν τα καταφέρει με τον κλώνο Snuppy
το 2005. Η τεχνολογία αναμφίβολα θα μειώσει αυτόν τον αριθμό, αλλά είμαστε εμείς
πρόθυμοι να επιτρέψουν τη «χρήση» και την καταστροφή αμέτρητων άλλων ζώων, να αποκτήσουν
ένα πανομοιότυπο δίδυμο του Fido; Για κάποιους, είναι μια επαγγελματική επένδυση. Ένας καουμπόι
όποιος έχει δουλέψει καλά με έναν ταύρο μπορεί να μην θέλει να μάθει πώς να χειρίζεται ένα νέο
βοοειδή σύντροφο κάθε λίγα χρόνια. Θα περιλαμβάνει ένα μεγάλο σκάνδαλο της επόμενης δεκαετίας
η σκιερή προέλευση των κλωνοποιημένων ζώων;
Αλλά όλα αυτά είναι η εγωιστική πλευρά της ζωικής βιοτεχνολογίας. Anthes
επισημαίνει προς το τέλος του βιβλίου ότι η εξέλιξη μας έχει κάνει διαχειριστές
τα άλλα ζώα, όπως το πώς ο Δρ Φρανκενστάιν συνειδητοποίησε ότι είχε μια υπέροχη
ευθύνη να μεταχειριστεί το τέρας ανθρώπινα. Εκτός από το να σκέφτεσαι τι υπάρχει
για εμάς, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να βοηθήσουμε άλλα είδη. Ένα συγκινητικό
Το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στο δελφίνι Winter, του οποίου η τραυματισμένη ουρά αντικαταστάθηκε με
ένα προσθετικό. Ο Anthes ονειρεύεται μια εποχή που τα άλογα της πίστας μπορούν να λάβουν
αντικατάσταση βιονικών ποδιών αντί για ευθανασία, όταν μπορούμε να εισάγουμε
«bio-thermo» τσιπς σε ζώα εκτροφής για την έγκαιρη ανίχνευση ενδείξεων εκδήλωσης της νόσου,
και άλλους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να φροντίζουμε καλύτερα τη ζωή—όχι μόνο την ανθρώπινη ποικιλία.
Ωστόσο, προς το παρόν, βρισκόμαστε σε ροή, με τη νομοθεσία που ρυθμίζει το
ζωικής βιοτεχνολογίας είναι εξαιρετικά ασυνεπής. Ο Anthes εξερευνά εύγλωττα το
επιχειρήματα που πλαισιώνουν τη συζήτηση. Και ίσως δεν υπάρχει καλύτερη ένδειξη για το πώς
το μέλλον μπορεί να ταρακουνήσει έξω από το πρόσφατο παρελθόν. Τα πρόσφατα μοιρολόγια του Βρετανού φυσιολόγου Ρόμπερτ Έντουαρντς, ο οποίος
πρωτοστάτησε στην εξωσωματική γονιμοποίηση το 1978, μας θυμίζει μια εποχή υποβοηθούμενης
Η αναπαραγωγική τεχνολογία προκάλεσε φόβο στο κοινό. Η Εκκλησία σώρευσε καταχρήσεις
αυτός τότε. Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν επιφυλακτικές να κάνουν τη ζωή «τεχνητά».
Τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, αυτό που είναι πιο αξιοσημείωτο είναι το πόσο τυπικό έχει γίνει.
