Διαφορά μεταξύ Monocot και Dicot

Κύρια διαφορά – Monocot vs Dicot

Οι μονοκοτυλήδονες και οι δίκοτες είναι οι δύο γενεαλογίες φυτών που βρίσκονται στα αγγειόσπερμα. Τα αγγειόσπερμα είναι ανθοφόρα φυτά. Είναι τα πιο επιτυχημένα, κυρίαρχα καθώς και τα διαφοροποιημένα φυτά στη γη. Πάνω από 250.000 είδη βοτάνων, θάμνων και ξυλωδών φυτών βρίσκονται στα αγγειόσπερμα. Το μονοκοτυλίδι και το δίκοτα διαφέρουν ως προς τις ρίζες, το στέλεχος, τα φύλλα, τα άνθη και τους σπόρους τους. Η κύρια διαφορά μεταξύ μονοκοτυλήδονας και δικοτυλήδος είναι ότι η μονόκοκκη περιέχει μία μόνο κοτυληδόνα στο έμβρυό της ενώ τοδίκτυο περιέχει δύο κοτυληδόνες στο έμβρυό του.

1. Τι είναι η Μονόκοτη
      – Ορισμός, Δομή, Χαρακτηριστικά, Παραδείγματα
2. Τι είναι το Dicot
      – Ορισμός, Δομή, Χαρακτηριστικά, Παραδείγματα
3. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Monocot και Dicot

Τι είναι ένα μονόκοφο

Το μονοκοτυλίδι ονομάζεται ακριβέστερα μονοκοτυλήδον . Είναι μια γενεαλογία αγγειόσπερμων, η οποία περιέχει ένα εμβρυϊκό φύλλο στον σπόρο. Τα εμβρυϊκά φύλλα ονομάζονται επίσης κοτυληδόνες. Το εμβρυϊκό φύλλο της μονοκοτυλήδονας είναι μακρύ και στενό. Το μονοκοτυλίδι περιέχει ένα μεγάλο ενδοσπέρμιο στον σπόρο για να θρέψει το έμβρυο. Οι ορχιδέες, τα χόρτα όπως το ζαχαροκάλαμο και το μπαμπού, οι σπόροι δημητριακών όπως το ρύζι, το σιτάρι και το καλαμπόκι, οι καλλιέργειες όπως ο φοίνικας και η μπανάνα, τα σπαράγγια όπως το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα φυτά κηπουρικής όπως τα κρίνα, οι νάρκισσοι και οι τουλίπες είναι μονοκοτυλήδονα. Η βλάστηση μονοκοτυλήδονων χόρτων, poales, με ένα μόνο φύλλο εμβρύου φαίνεται στο σχήμα 1 .

Εικόνα 1:Βλαστάρια Poales

Τα φύλλα της μονοκοτυλήδονας είναι επίσης μακρόστενα. Το Monocot περιέχει τις φλέβες τους σε ευθείες γραμμές, πάνω και κάτω από το φύλλο, όπως στην Ουάσιγκτον. Μερικές φλέβες ξεκινούν από το κέντρο του φύλλου και τρέχουν στις άκρες παράλληλες μεταξύ τους όπως στην καννα. Ο μίσχος της μονοκοτυλήδος είναι μη διακλαδισμένος και σαρκώδης και περιέχει πάντα ένα προστατευτικό περίβλημα που αποτελείται από παλιά φύλλα, προστατεύοντας τα νέα φύλλα. Το μονοκοτυλίδι περιέχει πολλές αγγειακές δέσμες στο στέλεχος, οι οποίες διασκορπίζονται παντού στο εδαφικό παρέγχυμα. Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του φλοιού και των αστρικών περιοχών στο στέλεχος επίσης. Το στέλεχος του μονοκοτυλίδιου δεν έχει κάμπιο. Οι βλαστοί του μονοκοτυλήκου είναι κοντοί και σαν τρίχες. Συνήθως σχηματίζουν βολβούς κατά τη βλαστική αναπαραγωγή τους. Τα μέρη του άνθους όπως τα σέπαλα, τα πέταλα και οι στήμονες εμφανίζονται σε τρία (τριμερή) ή πολλαπλάσια των τριών, έξι ή εννέα. Τα σέπαλα του λουλουδιού παρουσιάζουν το ίδιο χρώμα που βρίσκεται στα πέταλα. Οι λοβοί των σπόρων και οι καρποί της μονοκοτυλήδονας περιέχουν τρία μέρη. Οι σπόροι είναι συνήθως μεγάλοι και σαρκώδεις. Τόσο ο μεγαλύτερος σπόρος, ο Coco-de-Mer όσο και ο μικρότερος σπόρος, ο σπόρος Ορχιδέας στον κόσμο είναι μονόκτοι. Ένα μονοκοτυλίδι λουλούδι, Tradescantia pallida φαίνεται στο σχήμα 2 .

Εικόνα 2:Άνθος Tradescantia pallida

Τι είναι το Dioct

Το Dicot ονομάζεται ακριβέστερα δικοτυλήδον . Περιέχει τα είδη αγγειόσπερμων, τα οποία δεν μπορούν να ταξινομηθούν στα μονοκοτυλήδονα. Τα δίκοτα συνήθως περιέχουν δύο εμβρυϊκά φύλλα στον σπόρο. Τα εμβρυϊκά φύλλα της δίκοτα είναι πλατιά. Είναι πιο παχιά από τα αληθινά φύλλα του φυτού. Το σχήμα των εμβρυϊκών φύλλων είναι επίσης διαφορετικό από τα αληθινά φύλλα. Ο σπόρος του δικοτυλήδου περιέχει ένα μικροσκοπικό ενδοσπέρμιο, το οποίο τροφοδοτεί το έμβρυο κατά τη βλάστηση. Τα περισσότερα από τα ξυλώδη φυτά είναι δίκοτυλα. Το νεαρό φυτό καστορέλαιου, το οποίο είναι δικοτυλήδονο φαίνεται στην εικόνα 3 . Τα δύο προεξέχοντα εμβρυϊκά φύλλα έχουν διαφορετικό σχήμα σε σύγκριση με τα αληθινά φύλλα.

Εικόνα 3:Νεαρό φυτό καστορέλαιο

Διαφορετικά σχήματα και μεγέθη βρίσκονται μεταξύ των δικοτυλήδονων. Τα περισσότερα από τα δίκοτα φύλλα έχουν στρογγυλό σχήμα. Οι φλέβες του δίκοτου ξεκινούν από το κεντρικό μεσαίο νεύρο και τρέχουν μέχρι τις άκρες του φύλλου, ενώνοντας τις διασταυρώσεις για να σχηματίσουν ένα διχτυωτό σχέδιο σε όλο το φύλλο. Ο σκληρός μίσχος του δικοτυλήθου διακλαδίζεται και μεγαλώνει κάθε χρόνο. Ένας δακτύλιος από πρωτεύουσες αγγειακές δεσμίδες βρίσκεται μαζί με το κάμβιο στο στέλεχος του δικοτυλήδου. Το στέλεχος του δίκοτα διαφοροποιείται σε φλοιό και στήλη. Το ριζικό σύστημα του δικοτυλήδου αποτελείται από μια ενιαία, μακριά ρίζα βρύσης με μικρές ρίζες που αναπτύσσονται από την ρίζα. Τα άνθη του δικοτυλήθου εμφανίζονται συνήθως σε τέσσερα (τετράμερα) και πεντάρια (πενταμερή). Τα σέπαλα βρίσκονται ως ξεχωριστός δακτύλιος κάτω από το στέμμα που ονομάζεται κάλυκας, το οποίο είναι συνήθως σε πράσινο χρώμα. Οι λοβοί και οι καρποί των σπόρων είναι πολύ μεταβλητοί σε σχήμα δικοτυλήδονων. Οι θάλαμοι στον λοβό σπόρων μπορεί να είναι οποιοσδήποτε αριθμός. Ως εκ τούτου, περισσότεροι σπόροι περιέχονται στους λοβούς σπόρων των δικοτυλήδονων από ότι οι μονοκοτυλήδονες. Η διαφορά μεταξύ του μίσχου δικοτυλήδονας και μονοκοτυλήδονας φαίνεται στην εικόνα 4 .

Εικόνα 4:Δικοτυλήδος και μονόκοτυλος μίσχος

Διαφορά μεταξύ μονόκοτου και δικοτυλήκου

Εναλλακτικά ονόματα

Μονοκοτυλίδι: Το μονοκοτυλίδι ονομάζεται μονοκοτυλήδον.

Dicot: Το δικοτυλίδι ονομάζεται δικοτυλήδον.

Μορφή ανάπτυξης

Μονοκοτυλίδι: Τα μονοκοτυλιά είναι κυρίως ποώδη. Ορισμένες είναι περιστασιακά δενδρώδεις.

Dicot: Τα δίκοτα είναι είτε ποώδη είτε δενδρώδη.

Έμβρυο

Μονοκοτυλίδι: Το έμβρυο της μονοκοτυλήδονας περιέχει μόνο μία κοτυληδόνα.

Dicot: Το έμβρυο του δίκοτα περιέχει δύο κοτυληδόνες.

Ενδόσπερμο

Μονοκοτυλίδι: Το μονοκοτυλίδι περιέχει ένα μεγάλο ενδοσπέρμιο μέσα στον σπόρο, το οποίο τροφοδοτεί το έμβρυο.

Dicot: Το Dicot περιέχει ένα μικροσκοπικό ενδοσπέρμιο μέσα στον σπόρο.

Βλάστηση σπόρων

Μονοκοτυλίδι: Το μονοκοτυλίδι παράγει ένα μόνο φύλλο, το οποίο είναι μακρόστενο κατά τη βλάστηση του σπόρου.

Dicot: Το Dicot παράγει δύο φύλλα, τα οποία έχουν διαφορετικό σχήμα από το πραγματικό φύλλο.

Σχήμα του φύλλου

Μονοκοτυλίδι: Το μονοκοτυλίδι περιέχει συνήθως μακριά και στενά φύλλα.

Dicot: Το Dicot περιέχει συνήθως πιο φαρδιά φύλλα, αλλά τα σχήματά τους ποικίλλουν πολύ ανάλογα με το είδος.

Φλέβες φύλλων

Μονοκοτυλίδι: Το Monocot περιέχει ένα σύστημα παράλληλου αερισμού.

Dicot: Το Dicot περιέχει ένα δικτυωτό σύστημα αερισμού.

Βλαστοί

Μονοκοτυλίδι: Το στέλεχος της μονοκοτυλήδονας είναι μη διακλαδισμένο και σαρκώδες.

Dicot: Το στέλεχος του δίκοτα είναι διακλαδισμένο και σκληρό.

Σημασία στο στέλεχος

Μονοκοτυλίδι: Ο μίσχος της μονοκοτυλήδος προστατεύεται πάντα από τα φύλλα, σχηματίζοντας ένα προστατευτικό περίβλημα

Dicot: Το στέλεχος του δικοτυλήθου μεγαλώνει κάθε χρόνο.

Δέσμες αγγείων

Μονοκοτυλίδι: Το Monocot περιέχει διάσπαρτες αγγειακές δέσμες σε όλο το παρέγχυμα του εδάφους.

Dicot: Οι πρωτογενείς αγγειακές δέσμες σχηματίζουν έναν δακτύλιο στο στέλεχος.

Cambium

Μονοκοτυλίδι: Το Monocot δεν περιέχει κάμπιο.

Dicot: Το Dicot περιέχει ένα κάμπιο μεταξύ ξυλώματος και φλοιώματος.

Διαφοροποίηση στελέχους

Μονοκοτυλίδι :Το μονοκοτυλίδι δεν έχει διαφοροποίηση του στελέχους σε φλοιό και στήλη.

Dicot: Το Dicot αποτελείται από τη διαφοροποίηση του στελέχους σε φλοιό και στήλη.

Ρίζες

Μονοκοτυλίδι: Το Monocot περιέχει ένα ινώδες ριζικό σύστημα.

Dicot: Το Dicot περιέχει ρίζες, που αναπτύσσονται από την κύρια ρίζα.

Λουλούδια

Μονοκοτυλίδι: Τα μέρη του λουλουδιού σε μονοκοτυλήδονα είναι τρίμερα.

Dicot: Τα μέρη του λουλουδιού σε δίκοτα είναι είτε τετραμερή είτε πενταμερή.

Γύρη

Μονοκοτυλίδι: Η γύρη μονόκοκκου είναι μονόχρωμη ή περιέχει ένα μόνο άνοιγμα.

Dicot: Η γύρη του δικοτυλήκου είναι τρικολπική.

Βλάστηση σπόρων

Μονοκοτυλίδι: Η βλάστηση των σπόρων της μονοκοτυλήδονας είναι υπογειακή.

Dicot: Η βλάστηση των σπόρων του δικοτυλήδου είναι είτε υπογειακή είτε επιγειακή.

Παραδείγματα

Μονοκοτυλίδι: Τα χόρτα, οι κόκκοι δημητριακών, ο φοίνικας και η μπανάνα είναι τα παραδείγματα μονοκοτυλήδονων.

Dicot: Τα όσπρια, η ντομάτα και η δρυς είναι τα παραδείγματα δικοτυλήδονων.

Συμπέρασμα

Το μονοκοτυλίδι και το δικοτυλήδο είναι δύο τύποι ανθοφόρων φυτών. Ο σπόρος της μονοκοτυλήδονας παράγει ένα μόνο φύλλο εμβρύου κατά τη βλάστηση. Αντίθετα, η δίκοτα παράγει δύο φύλλα εμβρύου, τα οποία είναι πιο παχιά και σε διαφορετικά σχήματα σε σύγκριση με τα αληθινά φύλλα. Το μονοκοτυλίδι περιέχει ένα μη διακλαδισμένο στέλεχος, ενώ το στέλεχος του δικοτυλήδου διακλαδίζεται και μεγαλώνει κάθε χρόνο με τη διαδικασία που ονομάζεται δευτερογενής ανάπτυξη. Οι αγγειακές δέσμες είναι διάσπαρτες σε όλο το στέλεχος σε μονοκοτυλήδονα ενώ είναι διατεταγμένες σε δακτύλιο στο δίκοτυρο. Το μονοκοτυλίδι περιέχει σαρκώδεις, ινώδεις ρίζες και το δίκοτο περιέχει ρίζες, που αναπτύσσονται από την κύρια ρίζα. Τα φύλλα της μονοκοτυλήδονας είναι συνήθως λεπτά και μακριά. Τα φύλλα του δικοτυλήθου περιέχουν μια ποικιλία σχημάτων, αλλά γενικά έχουν σχήμα στρογγυλό. Τα άνθη είναι τρίμερα στη μονοκοτυλήδονα και είναι τετραμερή και πενταμερή στη δίκοτη. Ωστόσο, η κύρια διαφορά μεταξύ μονοκοτυλήδονας και δικοτυλήδος είναι στον αριθμό των φύλλων του εμβρύου που βρίσκονται στον σπόρο.

Αναφορά:
1. «Μονοκοτυλίδι εναντίον Δικοτυλήλων». Μονόκοτες εναντίον Δικοτυλήδων. Ν.π., ν.δ. Ιστός. 30 Απρ. 2017.
2. Σοφή, Νικόλ. "The Science Behind Holganix:Monocots vs Dicots:What You Need To Know." HOLGANIX Η Φυσική Πράσινη Λύση. Ν.π., ν.δ. Ιστός. 30 Απρ. 2017.
3. Μονοκοτυλήδες και Δικοτυλίδι. Ν.π., ν.δ. Ιστός. 30 Απρ. 2017.