Πώς τα παθογόνα βακτηρίδια καλύπτουν τις ιμάντες και τα βέλη της λοίμωξης
προσκόλληση: Η ικανότητα προσκόλλησης στα κύτταρα του ξενιστή είναι ζωτικής σημασίας για τα βακτήρια να αποικίσουν και να δημιουργήσουν μόλυνση. Πολλά βακτήρια διαθέτουν εξειδικευμένες δομές που ονομάζονται προσκολλημένες ή fimbriae, οι οποίες τους επιτρέπουν να δεσμεύονται σε συγκεκριμένους υποδοχείς σε κύτταρα ξενιστή. Για παράδειγμα, το βακτήριο Streptococcus pyogenes (η αιτία του στρεπτικού λαιμού) χρησιμοποιεί την πρωτεΐνη Μ για να τηρήσει τα επιθηλιακά κύτταρα στο λαιμό.
εισβολή: Μόλις τα βακτήρια έχουν προσκολληθεί σε κύτταρα ξενιστή, μπορούν να εισβάλουν στα ίδια τα κύτταρα. Ορισμένα βακτήρια, όπως η Salmonella typhimurium (η αιτία του τυφοειδούς πυρετού), χρησιμοποιούν εξειδικευμένες πρωτεΐνες που ονομάζονται διεισδύσεις για να διεισδύσουν στη μεμβράνη του κυττάρου ξενιστή. Άλλοι, όπως η Listeria monocytogenes (η αιτία της λιστερίωσης), μπορούν να εισβάλουν σε κύτταρα ξενιστή με την αεροπειρατεία των κυτταρικών διεργασιών του ξενιστή, όπως η φαγοκυττάρωση.
τοξίνες: Πολλά παθογόνα βακτήρια παράγουν τοξίνες, τα οποία είναι μόρια που μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα ή τους ιστούς του ξενιστή. Οι τοξίνες μπορούν να έχουν ένα ευρύ φάσμα επιδράσεων, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής του κυτταρικού μεταβολισμού, του καταστροφικού DNA και της προκαλώντας φλεγμονή. Ορισμένες γνωστές βακτηριακές τοξίνες περιλαμβάνουν την τοξίνη της διφθερίτιδας, η οποία προκαλεί τη διφθερίτιδα της νόσου και την τοξίνη του botulinum, που προκαλεί αλλαντίαση.
ένζυμα: Τα βακτήρια παράγουν διάφορα ένζυμα που τους βοηθούν να αποφύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να προκαλέσουν ασθένεια. Για παράδειγμα, ορισμένα βακτήρια παράγουν ένζυμα που διασπούν πρωτεΐνες ξενιστή, επιτρέποντάς τους να εξαπλωθούν πιο εύκολα μέσω ιστών. Άλλοι παράγουν ένζυμα που παρεμβαίνουν στην ανοσοαπόκριση του ξενιστή, όπως πρωτεάσες που υποβαθμίζουν τα αντισώματα.
βιοφίλμ: Ορισμένα βακτηρίδια μπορούν να σχηματίσουν βιοφίλμ, τα οποία είναι κοινότητες βακτηρίων που συνδέονται με μια επιφάνεια και εγκλωβίζονται σε προστατευτική μήτρα. Τα βιοφίλμ είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στους αντιμικροβιακούς παράγοντες και τις ανοσολογικές αντιδράσεις, καθιστώντας τους ιδιαίτερα προκλητικές για τη θεραπεία. Για παράδειγμα, το βακτήριο Pseudomonas aeruginosa σχηματίζει βιοφίλμ στους πνεύμονες ασθενών με κυστική ίνωση, οδηγώντας σε χρόνιες λοιμώξεις.
Αντοχή στα αντιβιοτικά: Ένας από τους πιο κρίσιμους παράγοντες μολυσματικότητας για τα βακτήρια είναι η αντίσταση στα αντιβιοτικά, η ικανότητα επιβίωσης της έκθεσης στα αντιβιοτικά. Τα βακτήρια μπορούν να αποκτήσουν αντοχή στα αντιβιοτικά μέσω διαφόρων μηχανισμών, όπως η παραγωγή ενζύμων που διασπούν τα αντιβιοτικά ή μεταβάλλοντας τους στόχους φαρμάκων έτσι ώστε τα αντιβιοτικά να μην είναι πλέον αποτελεσματικά. Η αντίσταση στα αντιβιοτικά αποτελεί σημαντική απειλή για τη δημόσια υγεία, καθώς καθιστά πιο δύσκολο τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων.
Χρησιμοποιώντας αυτούς τους παράγοντες μολυσματικότητας, τα παθογόνα βακτήρια μπορούν να ξεπεράσουν τις ανοσοποιητικές άμυνες του ξενιστή και να προκαλέσουν ασθένεια. Η κατανόηση αυτών των παραγόντων μολυσματικότητας είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για την πρόληψη και τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων.
