Πώς έγινε ένα αρχαίο φυτό από τη Λατινική Αμερική τη δεύτερη πιο σημαντική καλλιέργεια μετρητών της Ασίας;
Το αρχαίο εργοστάσιο είναι το Rubber Tree (Hevea brasiliensis), η οποία είναι εγγενής στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Λατινική Αμερική. Το δέντρο από καουτσούκ παράγει λατέξ, ένα γαλακτώδες υγρό που μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία σε φυσικό καουτσούκ, ένα ευπροσάρμοστο υλικό με ευρύ φάσμα εφαρμογών, συμπεριλαμβανομένων των ελαστικών, των εύκαμπτων σωλήνων και των ιατρικών γάντια.
Το ταξίδι του καουτσούκ από το εγγενές βιότοπό του στη Λατινική Αμερική για να γίνει η δεύτερη πιο σημαντική καλλιέργεια μετρητών της Ασίας είναι μια συναρπαστική ιστορία που καλύπτει αιώνες και περιλαμβάνει πολλά βασικά γεγονότα και παίκτες. Ακολουθεί ένα χρονοδιάγραμμα του ταξιδιού:
18ος αιώνας: Το καουτσούκ ανακαλύπτεται από τους Ευρωπαίους εξερευνητές στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Παρατηρούν τους αυτόχθονες που χρησιμοποιούν λατέξ από το δέντρο για να κάνουν διάφορα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των αδιάβροχων παπουτσιών και των δοχείων.
στις αρχές του 19ου αιώνα: Οι ευρωπαίοι επιστήμονες ενδιαφέρονται για το δυναμικό του καουτσούκ και αρχίζουν να πειραματίζονται με τις χρήσεις του. Το 1823, ο Charles Macintosh αναπτύσσει μια διαδικασία για την κατασκευή αδιάβροχων ενδυμάτων χρησιμοποιώντας καουτσούκ, οδηγώντας στη δημιουργία αδιάβροχων και άλλων αδιάβροχων αντικειμένων.
1839: Ο Charles Goodyear ανακαλύπτει τη διαδικασία βουλκανισμού, η οποία περιλαμβάνει τη θέρμανση του καουτσούκ με θείο για να βελτιώσει τη δύναμη και την ελαστικότητά του. Αυτή η ανακάλυψη καθιστά το καουτσούκ πιο ανθεκτικό και πρακτικό, ανοίγοντας νέες δυνατότητες για τη χρήση του.
αργά 19ος αιώνας: Η ζήτηση για καουτσούκ ανεβαίνει με την άνοδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, καθώς το καουτσούκ είναι απαραίτητο για την κατασκευή ελαστικών. Αυτή η αυξημένη ζήτηση ζητά από τους Ευρωπαίους αποικιστές να αναζητήσουν τρόπους καλλιέργειας του καουτσούκ έξω από την εγγενή περιοχή του.
1876: Ο βρετανός εξερευνητής Henry Wickham λαθρεμπόνερ σπόρους από καουτσούκ από τη Βραζιλία και τους μεταφέρει στη βρετανική αποικία της Κεϋλάνης (τώρα Σρι Λάνκα). Η βρετανική κυβέρνηση καθιερώνει φυτείες καουτσούκ στην Κεϋλάνη και σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπως η Μαλαισία (τώρα Μαλαισία) και η Ινδονησία.
στις αρχές του 20ου αιώνα: Η βιομηχανία καουτσούκ στην Ασία ανθίζει και η περιοχή γίνεται σημαντικός παραγωγός και εξαγωγέας φυσικού καουτσούκ. Μέχρι τη δεκαετία του 1920, η Ασία παράγει πάνω από το 90% του φυσικού καουτσούκ του κόσμου, με τη Μαλαγιά να γίνεται ο μεγαλύτερος παραγωγός του κόσμου.
Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο: Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία καταλαμβάνει τη Μαλαγιά και άλλες περιοχές παραγωγής από καουτσούκ στη Νοτιοανατολική Ασία, διαταράσσοντας την παγκόσμια προσφορά φυσικού καουτσούκ. Αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη συνθετικού καουτσούκ στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες ως εναλλακτική λύση στο φυσικό καουτσούκ.
μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο II: Μετά τον πόλεμο, η φυσική βιομηχανία καουτσούκ στη Νοτιοανατολική Ασία ανακάμπτει και η περιοχή εξακολουθεί να είναι ένας σημαντικός παραγωγός φυσικού καουτσούκ, παράλληλα με το συνθετικό καουτσούκ.
Σήμερα, το φυσικό καουτσούκ παραμένει ένα σημαντικό εμπόρευμα και η Ασία εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας φυσικού καουτσούκ στον κόσμο. Η βιομηχανία καουτσούκ στην Ασία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και έχει προσφέρει μέσα διαβίωσης για εκατομμύρια ανθρώπους.
