Η γονιδιακή ρύθμιση, όχι μόνο τα γονίδια, είναι αυτό που θέτει τους ανθρώπους χωριστά
παράγοντες μεταγραφής δεσμεύονται σε συγκεκριμένες αλληλουχίες ϋΝΑ και δρουν ως μοριακοί διακόπτες, είτε ενεργοποιώντας είτε καταστέλλουν τη μεταγραφή ενός γονιδίου. Είναι απαραίτητα για τον συντονισμό της έκφρασης πολλαπλών γονιδίων σε απόκριση σε διάφορα σήματα και ερεθίσματα, επιτρέποντας στα κύτταρα να προσαρμόσουν και να ανταποκρίνονται σε μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα.
επιγενετικές τροποποιήσεις περιλαμβάνουν χημικές μεταβολές σε DNA ή σχετικές πρωτεΐνες, όπως μεθυλίωση DNA ή τροποποιήσεις ιστόνης. Αυτές οι τροποποιήσεις μπορούν να τροποποιήσουν την γονιδιακή έκφραση χωρίς να μεταβάλλουν την ίδια την αλληλουχία DNA και μπορούν να κληρονομηθούν σε κυτταρικές διαιρέσεις, επηρεάζοντας τη γονιδιακή δραστηριότητα κατά τη διάρκεια ζωής ενός ατόμου και ακόμη και σε γενιές.
μη κωδικοποιητικά RNAs (NCRNAs) είναι μόρια RNA που δεν κωδικοποιούν πρωτεΐνες, αλλά διαδραματίζουν κρίσιμους ρόλους στη ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης. Παραδείγματα NCRNAs περιλαμβάνουν microRNAs (miRNAs), τα οποία δεσμεύονται με RNA Messenger (mRNAs) και αναστέλλουν τη μετάφρασή τους και μακρά μη κωδικοποιητικά RNAs (LNCRNAs), τα οποία μπορούν να επηρεάσουν την έκφραση των γονιδίων στόχων μέσω διαφόρων μηχανισμών.
Η αλληλεπίδραση αυτών των ρυθμιστικών μηχανισμών επιτρέπει τον ακριβή έλεγχο της παραγωγής και της δραστηριότητας των πρωτεϊνών. Αυτό το επίπεδο πολυπλοκότητας επιτρέπει τον συντονισμό των κυτταρικών διεργασιών, των ειδικών για τους ιστούς λειτουργίες και των περίπλοκων βιολογικών συστημάτων που διέπουν την ανθρώπινη ανάπτυξη και τη φυσιολογία.
Επομένως, ενώ τα γονίδια παρέχουν το βασικό σχέδιο για την ανθρώπινη βιολογία, είναι το στρώμα της γονιδιακής ρύθμισης που επιτρέπει την αξιοσημείωτη ποικιλομορφία και την προσαρμοστικότητα που παρατηρείται στους ανθρώπους και μας ξεχωρίζει από άλλους οργανισμούς.
