Οι ερευνητές προτείνουν ριζική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο καθορίζονται και μελετήθηκαν οι εκφράσεις του προσώπου των ζώων
*Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό*Συμπεριφορά των ζώων*Προτείνει μια ριζική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ορίζονται και μελετούνται οι εκφράσεις του προσώπου των ζώων.*
Οι παραδοσιακές προσεγγίσεις για τη μελέτη των εκφράσεων του προσώπου των ζώων έχουν επικεντρωθεί στον εντοπισμό και την κατηγοριοποίηση συγκεκριμένων κινήσεων του προσώπου, όπως χαμόγελα, συνοφρύωμα και δόντια.
Ωστόσο, υποστηρίζουν τους συντάκτες αυτής της νέας μελέτης, Αυτή η προσέγγιση είναι πολύ περιορισμένη και δεν καταγράφει την πλήρη πολυπλοκότητα της επικοινωνίας των ζώων.
Αντ 'αυτού, προτείνουν ότι οι εκφράσεις του προσώπου των ζώων θα πρέπει να μελετηθούν στο πλαίσιο της συνολικής συμπεριφοράς και του περιβάλλοντος του ζώου. Αυτή η προσέγγιση, υποστηρίζουν, θα παρέχει μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα ζώα επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Για να υποστηρίξουν το επιχείρημά τους, οι συγγραφείς παρουσιάζουν στοιχεία από τη δική τους έρευνα για τους χιμπατζήδες. Διαπίστωσαν ότι οι χιμπατζήδες χρησιμοποιούν μια ποικιλία εκφράσεων του προσώπου για να επικοινωνούν διαφορετικά συναισθήματα και προθέσεις.
για παράδειγμα, Ένας χιμπατζή μπορεί να κάνει τα δόντια του για να δείξει επιθετικότητα, αλλά μπορεί επίσης να το κάνει για να παίξει ή να φλερτάρει. Η έννοια της έκφρασης του προσώπου εξαρτάται από το πλαίσιο στο οποίο χρησιμοποιείται.
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν επίσης ότι οι εκφράσεις του προσώπου των χιμπατζήδων επηρεάζονται από το κοινωνικό τους περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι χιμπατζήδες που ζουν σε μεγάλες ομάδες τείνουν να χρησιμοποιούν πιο σύνθετες εκφράσεις του προσώπου από τους χιμπατζήδες που ζουν σε μικρότερες ομάδες.
Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι εκφράσεις του προσώπου των ζώων δεν είναι απλώς έμφυτες συμπεριφορές, αλλά μαθαίνουν και επηρεάζονται από το περιβάλλον. Αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα για τους ερευνητές που μελετούν την επικοινωνία των ζώων.
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η παραδοσιακή προσέγγιση για τη μελέτη των εκφράσεων του προσώπου των ζώων είναι πολύ περιορισμένη και δεν καταγράφει την πλήρη πολυπλοκότητα της επικοινωνίας των ζώων. Αντ 'αυτού, προτείνουν ότι οι εκφράσεις του προσώπου των ζώων θα πρέπει να μελετηθούν στο πλαίσιο της συνολικής συμπεριφοράς και του περιβάλλοντος του ζώου.
Αυτή η προσέγγιση θα παρέχει μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα ζώα επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
