Η μελέτη αποκαλύπτει γιατί οι νυχτερίδες υπερέχουν ως ιογενείς δεξαμενές χωρίς να αρρωσταίνουν
Η έρευνα, που διεξάγεται από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Berkeley, υποδηλώνει ότι οι νυχτερίδες έχουν αναπτύξει μια σειρά εξελικτικών προσαρμογών που τους επιτρέπουν να διατηρούν μια υγιή ανοσοαπόκριση ακόμη και παρουσία εξαιρετικά μολυσματικών ιών. Αυτές οι προσαρμογές περιλαμβάνουν:
Ανοσοποιητική ανοχή:Οι νυχτερίδες έχουν ενισχυμένη ικανότητα να ανεχτούν την παρουσία ιών, επιτρέποντάς τους να φιλοξενήσουν ιογενή λοίμωξη χωρίς να βιώνουν σοβαρά συμπτώματα ασθένειας.
Ενισχυμένη απόκριση ιντερφερόνης τύπου Ι:Οι ιντερφερόνες τύπου Ι είναι πρωτεΐνες που παίζουν κρίσιμο ρόλο στις αντιιικές άμυνες του σώματος. Οι νυχτερίδες παρουσιάζουν μια πιο ισχυρή απόκριση ιντερφερόνης τύπου Ι σε σύγκριση με άλλα θηλαστικά, επιτρέποντάς τους να καταστείλουν αποτελεσματικά την αντιγραφή του ιού.
Ενισχυμένη έμφυτη ανοσία:Οι νυχτερίδες διαθέτουν ένα εξαιρετικά ενεργό έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο παρέχει μια ταχεία και μη ειδική απόκριση στη ιογενή λοίμωξη. Αυτή η ενισχυμένη έμφυτη ανοσία βοηθά τις νυχτερίδες να ελέγχουν αποτελεσματικά και να καθαρίζουν τις ιογενείς λοιμώξεις.
Γενετικές παραλλαγές:Οι νυχτερίδες έχουν συσσωρεύσει συγκεκριμένες γενετικές παραλλαγές που συμβάλλουν στην αντίσταση τους σε ιογενείς ασθένειες. Αυτές οι παραλλαγές περιλαμβάνουν αλλαγές στα γονίδια που σχετίζονται με την ανοσολογική λειτουργία, την είσοδο του ιού και τη φλεγμονή.
Η μελέτη υπογραμμίζει το μοναδικό εξελικτικό ιστορικό των νυχτερίδων, η οποία τους επέτρεψε να προσαρμοστούν στο ρόλο τους ως ιογενείς δεξαμενές, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα την επίδραση στην υγεία τους. Η κατανόηση αυτών των προσαρμογών θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για την ανάπτυξη νέων αντιιικών θεραπειών και στρατηγικών για την καταπολέμηση των αναδυόμενων μολυσματικών ασθενειών.
