Νέες ιδέες για το πώς οι μέλισσες μάχονται θανατηφόρα ακάρεα Varroa με περιποίηση

Σε μια πρωτοποριακή μελέτη, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μοντάνα και του USDA έχουν αποκαλύψει επιτακτικές αποδείξεις που περιγράφουν λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο οι μέλισσες συμμετέχουν σε συμπεριφορές αυτο-περιποίησης για την καταπολέμηση της Varroa Destructor, ένα παρασιτικό ακάρεα που θεωρείται μία από τις σημαντικότερες απειλές για τους πληθυσμούς των μελισσών παγκοσμίως. Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο διάσημο επιστημονικό περιοδικό "Current Biology", παρέχουν νέες γνώσεις στους αμυντικούς μηχανισμούς των μελισσών και προσφέρουν πιθανές στρατηγικές για την υποστήριξη της υγείας των μελισσών.

1.

Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ότι οι μέλισσες παρουσιάζουν αυξημένη τάση για αυτο-περιποίηση όταν μολύνονται με ακάρεα Varroa. Αυτή η συμπεριφορά περιλαμβάνει σχολαστικό καθαρισμό της επιφάνειας του σώματος, ιδιαίτερα περιοχές όπου τα ακάρεα τείνουν να προσκολλώνται. Με την αφαίρεση των παρασίτων μέσω της περιποίησης, οι μέλισσες μειώνουν ενεργά τις αρνητικές επιδράσεις της μόλυνσης.

2. Τοπική συμπεριφορά περιποίησης:

Η μελέτη αποκάλυψε περαιτέρω ότι οι μέλισσες εστιάζουν τις προσπάθειές τους για περιποίηση σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του κεφαλιού, του θώρακα και των ποδιών, όπου συνήθως βρίσκονται τα ακάρεα Varroa. Αυτή η στοχευμένη συμπεριφορά περιποίησης καταδεικνύει την αξιοσημείωτη ικανότητα των μελισσών να εντοπίζει και να αντιμετωπίζει τομείς μόλυνσης.

3. Κοινωνική περιποίηση και μετάδοση ακάρεων:

Οι ερευνητές διερεύνησαν επίσης την κοινωνική περιποίηση μεταξύ των μελισσών, όπου ένα μέλισσες με μέλισσα άλλο. Παρατήρησαν ότι τα ακάρεα Varroa περιστασιακά απομακρύνονται και μεταδίδονται κατά τη διάρκεια των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων. Ωστόσο, ο ρυθμός μετάδοσης ακάρεων μέσω της κοινωνικής περιποίησης ήταν σχετικά χαμηλός σε σύγκριση με την άμεση μόλυνση.

4. Γενετική παραλλαγή και αποδοτικότητα περιποίησης:

Η μελέτη υπογράμμισε το ρόλο της γενετικής διακύμανσης στην αποτελεσματικότητα της περιποίησης. Ορισμένοι πληθυσμοί μελισσών εμφάνισαν ανώτερη συμπεριφορά περιποίησης και ήταν πιο επιτυχημένες στην απομάκρυνση των ακάρεων. Αυτή η γενετική ποικιλομορφία παρουσιάζει ευκαιρίες για προγράμματα αναπαραγωγής που αποσκοπούν στην ενίσχυση της αντίστασης των ακάρεων.

5. Συνέπειες για την υγεία και τη διαχείριση των μελισσών:

Τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τους μελισσοκόμους και τις προσπάθειες διατήρησης. Με την κατανόηση των συμπεριφορών περιποίησης των μελισσών και των γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητά τους, οι μελισσοκόμοι μπορούν να εφαρμόσουν στοχοθετημένες στρατηγικές για να υποστηρίξουν την υγεία των μελισσών. Αυτές οι στρατηγικές μπορεί να περιλαμβάνουν επιλεκτική αναπαραγωγή, βελτιωμένη διατροφή και πρακτικές διαχείρισης επιβλαβών οργανισμών που ελαχιστοποιούν τις προσβολές ακάρεων.

Συνολικά, η μελέτη αυτή ενισχύει σημαντικά την κατανόησή μας για το πώς οι μέλισσες καταπολεμούν τις καταστροφικές επιδράσεις των ακάρεων Varroa μέσω αυτο-περιποίησης και κοινωνικών αλληλεπιδράσεων. Τα αποτελέσματα ανοίγουν το δρόμο για καινοτόμες προσεγγίσεις για τη βιώσιμη μελισσοκομία και προσφέρουν ελπίδα για τη διασφάλιση αυτών των βασικών επικονιαστών ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια γεωργία και τη βιοποικιλότητα.