Τα παράσιτα αποκαλύπτουν πώς η εξέλιξη έχει διαμορφώσει μια αρχαία πυρηνική δομή

Τα παράσιτα είναι οργανισμοί που ζουν σε ή σε έναν οργανισμό υποδοχής και παίρνουν το φαγητό τους από ή σε βάρος του ξενιστή τους. Έχουν εξελίξει μια ποικιλία προσαρμογών στον παρασιτικό τρόπο ζωής τους, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να αποφεύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή. Ένας τρόπος με τον οποίο τα παράσιτα το κάνουν αυτό είναι με την αλλαγή της δομής των πυρήνων τους.

Ο πυρήνας είναι ένα οργανισμό συνδεδεμένο με τη μεμβράνη που περιέχει το γενετικό υλικό του κυττάρου. Στα περισσότερα ευκαρυωτικά, ο πυρήνας είναι ένα ενιαίο, σφαιρικό οργανισμό. Ωστόσο, σε ορισμένα παράσιτα, ο πυρήνας χωρίζεται σε πολλαπλούς λοβούς ή διαμερίσματα. Αυτός ο κατακερματισμός του πυρήνα θεωρείται ότι βοηθά τα παράσιτα να αποφεύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή καθιστώντας πιο δύσκολο για το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει και να στοχεύει στο DNA του παρασίτου.

Η εξέλιξη ενός κατακερματισμένου πυρήνα στα παράσιτα είναι ένα συναρπαστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η εξέλιξη μπορεί να διαμορφώσει τις αρχαίες πυρηνικές δομές για να δημιουργήσει νέες προσαρμογές. Αυτή η διαδικασία εξελικτικής προσαρμογής συνεχίζεται και είναι πιθανό ότι τα παράσιτα θα συνεχίσουν να εξελίσσουν νέους τρόπους για να αποφύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα του κεντρικού υπολογιστή.

Εδώ είναι μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς τα παράσιτα έχουν εξελίξει κατακερματισμένους πυρήνες:

* trypanosomes είναι μια ομάδα πρωτόζωων παρασίτων που προκαλούν την αφρικανική ασθένεια ύπνου και την ασθένεια του Chagas. Τα τρυπανοσώματα έχουν έναν μόνο πυρήνα που χωρίζεται σε δύο λοβούς. Οι λοβοί συνδέονται με λεπτή πυρηνική μεμβράνη. Αυτός ο κατακερματισμός του πυρήνα θεωρείται ότι βοηθά τα τρυπανοσώματα να αποφεύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή καθιστώντας πιο δύσκολο για το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει και να στοχεύει στο DNA του παρασίτου.

* giardia είναι ένα πρωτόζωο παράσιτο που προκαλεί τη γιαρδίαση, μια διάρροια ασθένεια. Το Giardia έχει δύο πυρήνες, καθένας από τους οποίους χωρίζεται σε δύο λοβούς. Οι λοβοί συνδέονται με λεπτή πυρηνική μεμβράνη. Αυτός ο κατακερματισμός του πυρήνα πιστεύεται ότι βοηθά τη Giardia να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή, καθιστώντας πιο δύσκολο για το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίσει και να στοχεύει στο DNA του παρασίτου.

* plasmodium είναι ένα πρωτόζωο παράσιτο που προκαλεί ελονοσία. Το Plasmodium έχει έναν μόνο πυρήνα που χωρίζεται σε πολλαπλούς λοβούς. Οι λοβοί συνδέονται με λεπτή πυρηνική μεμβράνη. Αυτός ο κατακερματισμός του πυρήνα πιστεύεται ότι βοηθά το Plasmodium να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή καθιστώντας πιο δύσκολο για το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίσει και να στοχεύει στο DNA του παρασίτου.

Η εξέλιξη ενός κατακερματισμένου πυρήνα στα παράσιτα είναι ένα συναρπαστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η εξέλιξη μπορεί να διαμορφώσει τις αρχαίες πυρηνικές δομές για να δημιουργήσει νέες προσαρμογές. Αυτή η διαδικασία εξελικτικής προσαρμογής συνεχίζεται και είναι πιθανό ότι τα παράσιτα θα συνεχίσουν να εξελίσσουν νέους τρόπους για να αποφύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα του κεντρικού υπολογιστή.