Ήταν το RNA το αρχικό πρεβιοτικό μόριο;

Ενώ το RNA είναι ένα ευέλικτο μόριο τόσο με ενημερωτικές όσο και με καταλυτικές ιδιότητες, το ερώτημα αν ήταν το αρχικό πρεβιοτικό μόριο παραμένει κερδοσκοπικό και ευρέως συζητημένο. Άλλοι εύλογοι υποψήφιοι για το ρόλο του πρώτου αντιγράφου περιλαμβάνουν:

Ζωή με βάση τις πρωτεΐνες:Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι οι πρωτεΐνες, που αποτελούνται από αμινοξέα, θα μπορούσαν να ήταν τα αρχικά αναπαραγωγικά μόρια. Οι πρωτεΐνες μπορούν να διπλασιάσουν σε συγκεκριμένες δομές, να παρουσιάζουν ενζυματικές δραστηριότητες και να διαθέτουν ορισμένες περιορισμένες δυνατότητες αυτοαναπλήλης.

Αναπαράγοντας πολυμερή:Άλλες ιδέες υποδηλώνουν ότι τα απλούστερα πολυμερή αναπαραγωγής, όπως τα πεπτιδικά νουκλεϊνικά οξέα (PNAs) ή τα τριές νουκλεϊνικό οξύ (TNA), θα μπορούσαν να έχουν προηγηθεί RNA. Αυτά τα εναλλακτικά γενετικά πολυμερή ενδέχεται να έχουν προσφέρει πλεονεκτήματα στη σταθερότητα και την αναπαραγωγή υπό πρεβιοτικές συνθήκες.

Ορυκτά αργίλου:Ορυκτά αργίλου, άφθονα στην πρώιμη γη, έχουν προταθεί ως πρότυπα ή καταλύτες για το σχηματισμό και την αντιγραφή των οργανικών μορίων, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην εμφάνιση συστημάτων προμετρικής αναπαραγωγής.

Οι δομές που βασίζονται σε λιπίδια:οι λιπιδικές μεμβράνες και τα κυστίδια θα μπορούσαν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στη διαμερισματοποίηση των πρεβιοτικών μορίων, στη δημιουργία δομών που μοιάζουν με πρωτόκολλο και στη διευκόλυνση της εμφάνισης πιο σύνθετων συστημάτων αυτοαναπλήλης.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η προέλευση της ζωής και η ταυτότητα του πρώτου μορίου αναπαραγωγής εξακολουθούν να είναι υποκείμενα έντονης έρευνας και συζήτησης. Η συναίνεση είναι ότι η μετάβαση από την πρεβιοτική χημεία σε αυτοσυντηρούμενη αντιγραφή πιθανότατα περιελάμβανε μια σταδιακή διαδικασία χημικής εξέλιξης, με πολλαπλά συστατικά και αλληλεπιδράσεις που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της ζωής όπως την γνωρίζουμε.