Πώς ένας θανατηφόρος μύκητας αποφεύγει το ανοσοποιητικό σύστημα
Η κάψουλα βοηθά επίσης τον Cryptococcus να επιβιώσει μέσα σε μακροφάγα, τα οποία είναι κύτταρα που κατακλύζουν και καταστρέφουν ξένα σωματίδια. Μόλις μέσα σε ένα μακροφάγο, ο κρυπτοκοκικός μπορεί να παράγει ένζυμα που διασπούν το κυτταρικό τοίχωμα του μακροφάγων, επιτρέποντας στον μύκητα να δραπετεύσει.
Εκτός από την κάψουλα, ο Cryptococcus παράγει αρκετούς άλλους παράγοντες μολυσματικότητας που τον βοηθούν να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτοί οι παράγοντες μολυσματικότητας περιλαμβάνουν:
* μελανίνη: Η μελανίνη είναι μια χρωστική ουσία που παράγεται από κύτταρα κρυπτοκοκικού. Προστατεύει τον μύκητα από το υπεριώδες φως και από τις τοξικές επιδράσεις των ανοσοαποκρίσεων του ξενιστή.
* Φωσφολιπάση A2: Η φωσφολιπάση Α2 είναι ένα ένζυμο που παράγεται από κύτταρα κρυπτοκοκικού. Καταστρέφει τα φωσφολιπίδια στις κυτταρικές μεμβράνες ξενιστή, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε κυτταρικό θάνατο.
* Διπλωματάση υπεροξειδίου: Η δισμουτάση υπεροξειδίου είναι ένα ένζυμο που παράγεται από κύτταρα Cryptococcus. Αποτοξινώνει ρίζες υπεροξειδίου, τα οποία είναι αντιδραστικά είδη οξυγόνου που μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα.
Αυτοί οι παράγοντες μολυσματικότητας επιτρέπουν στον κρυπτοεκτόνο να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα και να προκαλέσει ασθένεια. Με την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο Cryptococcus αποφεύγει το ανοσοποιητικό σύστημα, οι επιστήμονες μπορούν να αναπτύξουν νέες θεραπείες που μπορούν να στοχεύσουν αυτούς τους παράγοντες μολυσματικότητας και να βελτιώσουν το αποτέλεσμα των λοιμώξεων.
Ακολουθούν μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς ο Cryptococcus αποφεύγει το ανοσοποιητικό σύστημα:
* Η κάψουλα: Η κάψουλα του Cryptococcus neoformans είναι ένας σημαντικός παράγοντας μολυσματικότητας. Προστατεύει τον μύκητα από τη φαγοκυττάρωση από τα ανοσοκύτταρα και βοηθά επίσης τον μύκητα να επιβιώσει μέσα σε μακροφάγα.
* μελανίνη: Η μελανίνη είναι μια χρωστική ουσία που παράγεται από κύτταρα κρυπτοκοκικού. Προστατεύει τον μύκητα από το υπεριώδες φως και από τις τοξικές επιδράσεις των ανοσοαποκρίσεων του ξενιστή.
* Φωσφολιπάση A2: Η φωσφολιπάση Α2 είναι ένα ένζυμο που παράγεται από κύτταρα κρυπτοκοκικού. Καταστρέφει τα φωσφολιπίδια στις κυτταρικές μεμβράνες ξενιστή, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε κυτταρικό θάνατο.
* Διπλωματάση υπεροξειδίου: Η δισμουτάση υπεροξειδίου είναι ένα ένζυμο που παράγεται από κύτταρα Cryptococcus. Αποτοξινώνει ρίζες υπεροξειδίου, τα οποία είναι αντιδραστικά είδη οξυγόνου που μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα.
Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς ο Cryptococcus αποφεύγει το ανοσοποιητικό σύστημα. Με την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο μύκητας αποφεύγει το ανοσοποιητικό σύστημα, οι επιστήμονες μπορούν να αναπτύξουν νέες θεραπείες που μπορούν να στοχεύσουν αυτούς τους παράγοντες μολυσματικότητας και να βελτιώσουν το αποτέλεσμα των λοιμώξεων.
