Πώς η ταχύτητα περιορίζει την εξελικτική αλλαγή της σπονδυλικής στήλης σε θηλαστικά
Ένας από τους κύριους παράγοντες που περιορίζουν την εξελικτική αλλαγή της σπονδυλικής στήλης στα θηλαστικά είναι η ταχύτητα. Τα θηλαστικά είναι σχετικά ταχεία ζώα και η σπονδυλική στήλη πρέπει να είναι σε θέση να αντέξει τις δυνάμεις που παράγονται από το τρέξιμο, το άλμα και άλλες δραστηριότητες. Οποιεσδήποτε σημαντικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη θα μπορούσαν ενδεχομένως να θέσουν σε κίνδυνο την ικανότητα ενός ζώου να κινείται γρήγορα και αποτελεσματικά.
Για παράδειγμα, εάν οι σπονδύλοι ήταν να γίνουν μακρύτεροι, η σπονδυλική στήλη θα γίνει πιο ευέλικτη, αλλά θα ήταν επίσης λιγότερο σταθερή και πιο επιρρεπής σε τραυματισμό. Ομοίως, εάν οι σπόνδυλοι ήταν μικρότεροι, η σπονδυλική στήλη θα ήταν πιο άκαμπτη, αλλά θα ήταν επίσης λιγότερο ευέλικτη και πιο πιθανό να περιορίσει την κίνηση.
Εκτός από την ανάγκη για ταχύτητα, η σπονδυλική στήλη περιορίζεται επίσης από την ανάγκη προστασίας του νωτιαίου μυελού και άλλων ζωτικών οργάνων. Οι σπόνδυλοι πρέπει να είναι αρκετά ισχυροί ώστε να προστατεύουν αυτές τις δομές από τις ζημιές, αλλά πρέπει επίσης να είναι αρκετά ευέλικτοι ώστε να επιτρέπουν την κίνηση. Οποιεσδήποτε αλλαγές στη σπονδυλική στήλη πρέπει να λαμβάνουν υπόψη αυτές τις αντικρουόμενες απαιτήσεις.
Ως αποτέλεσμα αυτών των περιορισμών, η σπονδυλική στήλη των θηλαστικών έχει εξελιχθεί σχετικά αργά με την πάροδο του χρόνου. Ενώ υπήρξαν κάποιες αλλαγές, όπως η μείωση του αριθμού των σπονδύλων στο λαιμό και την ουρά, η συνολική δομή της σπονδυλικής στήλης παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό η ίδια.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η σπονδυλική στήλη δεν είναι ικανή να αλλάξει. Στην πραγματικότητα, η σπονδυλική στήλη των θηλαστικών έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εξέλιξης. Ωστόσο, αυτές οι αλλαγές ήταν σταδιακές και βαθμιαίες και έχουν περιοριστεί από την ανάγκη διατήρησης των βασικών λειτουργιών της σπονδυλικής στήλης.