bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Κανόνες PARP-1! Οι επιστήμονες βρίσκουν πώς μια πρωτεΐνη συνδέεται με τα γονίδια και ρυθμίζει το ανθρώπινο γονιδίωμα

PARP-1:Ένας βασικός ρυθμιστής του ανθρώπινου γονιδιώματος

Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Berkeley, έχει ανακαλύψει πώς μια πρωτεΐνη που ονομάζεται PARP-1 δεσμεύεται με γονίδια και ρυθμίζει το ανθρώπινο γονιδίωμα. Αυτό το εύρημα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για μια ποικιλία ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και του διαβήτη.

Το PARP-1 είναι μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται σε μια σειρά κυτταρικών διεργασιών, συμπεριλαμβανομένης της επισκευής DNA και της γονιδιακής έκφρασης. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το PARP-1 είναι σημαντικό για την κατάλληλη λειτουργία του ανθρώπινου γονιδιώματος, αλλά δεν ήταν σαφές πώς λειτούργησε η πρωτεΐνη.

Στη νέα μελέτη, οι επιστήμονες του Berkeley χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται ανοσοκαταβύθιση χρωματίνης (ChIP) για να προσδιορίσει τα γονίδια που δεσμεύει το PARP-1. Διαπίστωσαν ότι το PARP-1 δεσμεύεται σε μεγάλο αριθμό γονιδίων, συμπεριλαμβανομένων γονιδίων που εμπλέκονται στην κυτταρική ανάπτυξη, τη διαφοροποίηση και τον μεταβολισμό.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι το PARP-1 δεσμεύεται με γονίδια με συγκεκριμένο τρόπο. Η πρωτεΐνη συνδέεται με τις αλληλουχίες DNA που ονομάζονται θέσεις δέσμευσης PARP-1. Αυτές οι θέσεις βρίσκονται στους υποκινητές των γονιδίων, οι οποίοι είναι οι περιοχές του DNA που ελέγχουν την έκφραση του γονιδίου.

Η ανακάλυψη του τρόπου με τον οποίο η PARP-1 δεσμεύεται στα γονίδια θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για μια ποικιλία ασθενειών. Για παράδειγμα, οι αναστολείς PARP-1 θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία του καρκίνου εμποδίζοντας την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων. Οι αναστολείς PARP-1 θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία του διαβήτη ρυθμίζοντας την έκφραση γονιδίων που εμπλέκονται στην παραγωγή ινσουλίνης.

Τα ευρήματα των επιστημόνων του Berkeley παρέχουν μια νέα κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το PARP-1 ρυθμίζει το ανθρώπινο γονιδίωμα. Αυτή η γνώση θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για μια ποικιλία ασθενειών.

PARP-1:Ένας κύριος ρυθμιστής της γονιδιακής έκφρασης

Το PARP-1 είναι μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται σε μια σειρά κυτταρικών διεργασιών, συμπεριλαμβανομένης της επισκευής DNA και της γονιδιακής έκφρασης. Είναι πλέον γνωστό ότι το PARP-1 διαδραματίζει επίσης βασικό ρόλο στη ρύθμιση του ανθρώπινου γονιδιώματος.

Το PARP-1 συνδέεται με συγκεκριμένες αλληλουχίες DNA που ονομάζονται θέσεις δέσμευσης PARP-1. Αυτές οι θέσεις βρίσκονται στους υποκινητές των γονιδίων, οι οποίοι είναι οι περιοχές του DNA που ελέγχουν την έκφραση του γονιδίου. Όταν το PARP-1 συνδέεται με μια θέση δέσμευσης PARP-1, προσλαμβάνει άλλες πρωτεΐνες που βοηθούν στη ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης.

Το PARP-1 μπορεί είτε να ενεργοποιήσει είτε να καταστείλει την έκφραση γονιδίων. Για παράδειγμα, το PARP-1 μπορεί να ενεργοποιήσει την έκφραση γονιδίων που εμπλέκονται στην κυτταρική ανάπτυξη και τη διαφοροποίηση. Αντίθετα, το PARP-1 μπορεί να καταστείλει την έκφραση γονιδίων που εμπλέκονται στον κυτταρικό θάνατο και την απόπτωση.

Η ικανότητα του PARP-1 να ρυθμίζει την γονιδιακή έκφραση είναι απαραίτητη για την κατάλληλη λειτουργία του ανθρώπινου γονιδιώματος. Η δυσλειτουργία της δραστικότητας PARP-1 μπορεί να οδηγήσει σε μια ποικιλία ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και του διαβήτη.

Αναστολείς PARP-1:Μια νέα κατηγορία θεραπευτικής

Η ανακάλυψη του ρόλου του PARP-1 στη ρύθμιση των γονιδίων οδήγησε στην ανάπτυξη μιας νέας κατηγορίας θεραπευτικών που ονομάζονται αναστολείς PARP-1. Οι αναστολείς PARP-1 είναι φάρμακα που εμποδίζουν τη δραστηριότητα του PARP-1. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στην γονιδιακή έκφραση που μπορούν να έχουν θεραπευτικά οφέλη.

Οι αναστολείς PARP-1 διερευνούνται επί του παρόντος για τη θεραπεία ποικίλων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και του διαβήτη. Οι αναστολείς PARP-1 έδειξαν υπόσχεση σε κλινικές δοκιμές και αναμένεται να γίνουν μια σημαντική νέα κατηγορία θεραπευτικών στο εγγύς μέλλον.

Διαφορά μεταξύ κεντροσώματος και κεντρομερούς

Διαφορά μεταξύ κεντροσώματος και κεντρομερούς

Κύρια διαφορά – Κεντροσώμα εναντίον  Κεντρομερούς Το κεντρόσωμα και το κεντρομερίδιο είναι δύο συστατικά που εμπλέκονται στη διαίρεση ενός κυττάρου. Ένα κεντρόσωμα είναι ένα οργανίδιο που αποτελείται από μικροσωληνίσκους. Πυρηνώνει όλους τους μικροσωληνίσκους μέσα σε ένα κύτταρο για να σχηματίσει τη

Διαφορά μεταξύ της αυτοπολυπλοειδίας και της αλλοπολυπλοειδίας

Διαφορά μεταξύ της αυτοπολυπλοειδίας και της αλλοπολυπλοειδίας

Κύρια διαφορά – Autopolyploidy vs Allopolyploidy Η αυτοπολυπλοειδία και η αλλοπολυπλοειδία είναι δύο τύποι ανωμαλιών που οδηγούν σε πολυπλοειδία. Η πολυπλοειδία εμφανίζεται συχνά λόγω της μη αποσύνδεσης των χρωμοσωμάτων κατά την κυτταρική διαίρεση. Η μη διάσπαση είναι η ακατάλληλη διάσπαση αδελφών χ

Πώς συνδέονται οι παράγοντες μεταγραφής στο DNA

Πώς συνδέονται οι παράγοντες μεταγραφής στο DNA

Κάθε κύτταρο ενός πολυκύτταρου οργανισμού αποτελείται από το πλήρες γονιδίωμά του στον πυρήνα σε ένα ή περισσότερα αντίγραφα. Όμως, μόνο ένα μοναδικό σύνολο γονιδίων μεταγράφεται σε ένα συγκεκριμένο κύτταρο, καθορίζοντας την ατομικότητα του κυττάρου μεταξύ των άλλων κυττάρων του οργανισμού. Πολλά γο