Τι βρίσκεται κάτω από:ανάπτυξη των ριζικών κυττάρων αξιοσημείωτα δυναμικά, βρίσκει η μελέτη
Οι ρίζες είναι απαραίτητες για τα φυτά να αγκυροβολούν στο έδαφος, να απορροφούν το νερό και τα θρεπτικά συστατικά και να μεταφέρουν αυτούς τους πόρους στο υπόλοιπο του εργοστασίου. Η ανάπτυξη των ριζών εμφανίζεται στα άκρα των ριζών, όπου τα νέα κύτταρα παράγονται συνεχώς και προστίθενται στο ριζικό σύστημα.
Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Current Biology, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και το Εργαστήριο Sainsbury στο Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποίησαν τεχνικές ζωντανής απεικόνισης για να συλλάβουν τις περίπλοκες λεπτομέρειες της ανάπτυξης των ριζικών κυττάρων σε πραγματικό χρόνο. Επικεντρώθηκαν στο μοντέλο φυτών Arabidopsis Thaliana, ένα μικρό εργοστάσιο ανθοφορίας που χρησιμοποιείται ευρέως στην έρευνα για τη βιολογία των φυτών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ανάπτυξη των ριζικών κυττάρων είναι πολύ συντονισμένη και ακολουθεί ένα καλά καθορισμένο πρότυπο. Κάθε γεγονός κυτταρικής διαίρεσης ακολουθείται από μια περίοδο ταχείας επιμήκυνσης, κατά την οποία το κύτταρο αυξάνεται σε μήκος κατά αρκετές φορές το αρχικό του μέγεθος. Αυτή η επιμήκυνση οδηγείται από την επέκταση του κυτταρικού τοιχώματος, η οποία αποτελείται από κυτταρίνη και άλλους πολυσακχαρίτες.
Αφού φτάσουν στο τελικό τους μήκος, τα κύτταρα υποβάλλονται σε διαφοροποίηση, ειδικεύοντας σε διαφορετικούς τύπους κυττάρων, όπως επιδερμικά κύτταρα, κύτταρα φλοιού και αγγειακά κύτταρα. Η διαδικασία διαφοροποίησης περιλαμβάνει μεταβολές στην έκφραση γονιδίων και την εναπόθεση των στρώσεων δευτερογενούς κυτταρικού τοιχώματος.
Χρησιμοποιώντας τη μαθηματική μοντελοποίηση, οι ερευνητές αποκάλυψαν τους υποκείμενους μοριακούς μηχανισμούς που ελέγχουν το χρονοδιάγραμμα κάθε βήματος στον κύκλο ανάπτυξης των ριζών κυττάρων. Διαπίστωσαν ότι η εξέλιξη από την κυτταρική διαίρεση σε επιμήκυνση ελέγχεται από έναν αρνητικό βρόχο ανάδρασης που περιλαμβάνει την αυξίνη φυτικής ορμόνης.
Κατά τη διάρκεια της κυτταρικής διαίρεσης, η αυξητική ορμόνη που προάγει την ανάπτυξη συσσωρεύεται στο κύτταρο. Καθώς το κύτταρο επιμηκύνεται, η συγκέντρωση της αυξίνης μειώνεται, τελικά φτάνοντας σε ένα κατώφλι που ενεργοποιεί το κύτταρο για να εξέλθει από την επιμήκυνση και να εισέλθει στη διαφοροποίηση.
Αυτή η έρευνα παρέχει μια βαθύτερη κατανόηση των θεμελιωδών διαδικασιών που οδηγούν την ανάπτυξη και τη διαφοροποίηση των ριζών κυττάρων. Με την αποκρυπτογράφηση των μοριακών μηχανισμών πίσω από αυτές τις διαδικασίες, οι επιστήμονες μπορούν να αποκτήσουν γνώσεις για το πώς τα φυτά ανταποκρίνονται στα περιβαλλοντικά σημάδια και προσαρμόζουν τα ριζικά τους συστήματα σε διαφορετικές συνθήκες εδάφους. Αυτή η γνώση θα μπορούσε να έχει πρακτικές επιπτώσεις στη γεωργία, καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών για τη βελτίωση της ανάπτυξης των φυτών και της ανθεκτικότητας σε προκλητικά περιβάλλοντα.