Ποιες εργαστηριακές δοκιμές χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή για την παρουσία πρωτεΐνης;
1. Δοκιμή Biuret :Η δοκιμή Biuret είναι μια χρωματομετρική δοκιμή που ανιχνεύει την παρουσία πεπτιδικών δεσμών σε δείγμα πρωτεΐνης. Όταν ένα διάλυμα πρωτεΐνης αναμιγνύεται με ένα αλκαλικό διάλυμα θειικού χαλκού, σχηματίζεται μοβ χρώμα εάν υπάρχει πρωτεΐνη. Η ένταση του χρώματος είναι ανάλογη με τη συγκέντρωση πρωτεΐνης.
2. Δοκιμασία Bradford :Η δοκιμασία Bradford είναι μια άλλη χρωματομετρική δοκιμή που χρησιμοποιεί μια βαφή που ονομάζεται Coomassie Brilliant Blue G-250 για την ανίχνευση πρωτεΐνης. Η βαφή συνδέεται με τα μόρια πρωτεΐνης και αλλάζει το χρώμα από καφέ σε μπλε. Η απορρόφηση του διαλύματος μετράται στα 595 nm και η συγκέντρωση πρωτεΐνης μπορεί να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας μια τυπική καμπύλη.
3. Δοκιμασία Lowry :Η δοκιμασία Lowry είναι μια χρωματομετρική δοκιμή που μετρά την ποσότητα των υπολειμμάτων τυροσίνης και τρυπτοφάνης σε δείγμα πρωτεΐνης. Αυτά τα αρωματικά αμινοξέα αντιδρούν με το αντιδραστήριο folin-ciocalteu για να παράγουν ένα μπλε χρώμα. Η απορρόφηση του διαλύματος μετράται στα 750 nm και η συγκέντρωση πρωτεΐνης μπορεί να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας μια τυπική καμπύλη.
4. Δοκιμασία BCA :Η δοκιμασία BCA (bicinchoninic acid) είναι μια χρωματομετρική δοκιμή που είναι παρόμοια με τον προσδιορισμό Lowry, αλλά είναι πιο ευαίσθητη και ειδική για την πρωτεΐνη. Περιλαμβάνει την αντίδραση της πρωτεΐνης με BCA σε ένα αλκαλικό περιβάλλον για την παραγωγή μοβ χρώματος. Η απορρόφηση του διαλύματος μετράται στα 562 nm και η συγκέντρωση πρωτεΐνης μπορεί να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας μια τυπική καμπύλη.
5. Μέθοδος Kjeldahl :Η μέθοδος Kjeldahl είναι μια χημική διαδικασία που καθορίζει τη συνολική περιεκτικότητα σε άζωτο σε ένα δείγμα, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιείται για την εκτίμηση της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες. Περιλαμβάνει την πέψη του δείγματος σε συμπυκνωμένο θειικό οξύ, μετατρέποντας το άζωτο σε θειικό αμμώνιο και στη συνέχεια τιτλοδοτώντας την απελευθερωμένη αμμωνία με τυποποιημένο οξύ.
Αυτές οι δοκιμές παρέχουν ποσοτικές ή ημι-ποσοτικές μετρήσεις της συγκέντρωσης πρωτεϊνών σε διάφορα δείγματα. Η επιλογή της δοκιμής εξαρτάται από παράγοντες όπως η απαιτούμενη ευαισθησία, ο τύπος δείγματος και η διαθεσιμότητα των πόρων.
