Γιατί δεν κολλάει η κόλλα στο εσωτερικό του μπουκαλιού που είναι συσκευασμένο;

Η κόλλα δεν κολλάει στο εσωτερικό του μπουκαλιού γιατί χρειάζεται αέρα ή υδρατμούς για να πήξει και να κολλήσει έντονα σε άλλο αντικείμενο. Υπάρχουν επίσης κάποια άλλα είδη κόλλας που κολλάνε σε αντικείμενα ως αποτέλεσμα χημικών αντιδράσεων. Δεδομένου ότι υπάρχει πολύ μικρή ποσότητα αέρα στο εσωτερικό του μπουκαλιού κόλλας, η κόλλα απλά δεν έχει πρόσβαση σε αρκετό αέρα, επομένως δεν κολλάει στο εσωτερικό του μπουκαλιού.

Η κόλλα συνήθως δεν κολλάει στο εσωτερικό του μπουκαλιού γιατί χρειάζεται αέρα ή υδρατμούς για να σταθεροποιηθεί και να κολλήσει έντονα σε άλλο αντικείμενο. Υπάρχουν επίσης κάποια άλλα είδη κόλλας που κολλάνε σε αντικείμενα ως αποτέλεσμα χημικών αντιδράσεων. Δεδομένου ότι υπάρχει πολύ μικρή ποσότητα αέρα στο εσωτερικό του μπουκαλιού κόλλας, η κόλλα απλά δεν έχει πρόσβαση σε αρκετό αέρα, επομένως δεν κολλάει στο εσωτερικό του μπουκαλιού.

Χρησιμοποιούμε όλη την ώρα κόλλα για να κολλάμε τα πράγματα μεταξύ τους. Μου αρέσει απλώς η βασική ιδέα της κόλλας. επιδιορθώνει αντικείμενα και ξανασυνθέτει σπασμένα πράγματα. Ωστόσο, παραδόξως, η κόλλα, που έχει την ικανότητα να κολλάει στα (τα περισσότερα) αντικείμενα, δεν κολλάει στο σωληνάριο/μπουκάλι/δοχείο στο οποίο είναι συσκευασμένο. Εφόσον προσκολλάται σε αντικείμενα τόσο εύκολα, θα ήταν λογικό να κολλήσει στην εσωτερική επένδυση του σωλήνα, αλλά στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει.

Γιατί είναι αυτό;

Διαφορετικά είδη κόλλας

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η κόλλα διατίθεται σε πολλά είδη. μπορεί να είστε εξοικειωμένοι με μερικά, αλλά όχι απαραίτητα όλα. Η κανονική λευκή κόλλα που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τόσο καλά αποτελείται από μια σειρά από χημικές ουσίες γνωστές ως πολυμερή.

Η «λευκή» κόλλα αποτελείται από έναν αριθμό πολυμερών που είναι είτε κολλώδη είτε ελαστικά.

Αυτός είναι ο πιο κοινός τύπος κόλλας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολλά πορώδη και ημιπορώδη υλικά, όπως χαρτί, ξύλο, χαρτόνι, ύφασμα και ούτω καθεξής.

Η κίτρινη κόλλα, που πωλείται συνήθως με την επωνυμία Titebond, είναι μια κόλλα αλειφατικής ρητίνης (AR). Είναι πιο κρεμώδες και παχύτερο από τη λευκή κόλλα και λειτουργεί πολύ καλά τόσο με πορώδη όσο και με ημιπορώδη υλικά, ειδικά με ξύλινες επιφάνειες.

Η κόλλα αλειφατικής ρητίνης είναι πιο παχιά από τη λευκή κόλλα και χρησιμοποιείται συχνά για έργα ξύλου.

Έπειτα, υπάρχουν και ορισμένες άλλες κόλλες, όπως η κόλλα δερμάτων, η κόλλα πολυουρεθάνης (κόλλα Gorilla), η εποξική και η κυανοακρυλική (σούπερ κόλλα). Ορισμένες από αυτές απαιτούν αέρα για να πήξουν, ενώ άλλες περνούν από χημικές αλλαγές για να επιτύχουν τη σφιχτή λαβή τους, αλλά καμία από αυτές τις κόλλες δεν κολλάει στο εσωτερικό των φιαλών τους.

Η κόλλα δεν κολλάει στο μπουκάλι που βρίσκεται

Οι κόλλες προφανώς έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν αφού φύγουν από το δοχείο τους, όχι πριν. Διαφορετικοί τύποι κόλλας το επιτυγχάνουν αυτό με διάφορους τρόπους:ορισμένες κόλλες έχουν διαλύτες που τις διατηρούν σε υγρή μορφή και δεν κολλάνε μέσα στο μπουκάλι.

Πάρτε για παράδειγμα λευκή κόλλα. Έχει ως διαλύτη το νερό, το οποίο το διατηρεί σε παχύρρευστη, υγρή μορφή. Ωστόσο, όταν η κόλλα πιέζεται έξω από τη ζώνη σωλήνα που εφαρμόζεται σε μια επιφάνεια, έρχεται σε επαφή με τον περιβάλλοντα αέρα. Ως αποτέλεσμα, το νερό που υπάρχει στη λευκή κόλλα εξατμίζεται, με αποτέλεσμα να σκληραίνει. Αυτό που σας μένει είναι κολλώδη πολυμερή που συγκρατούν αντικείμενα ενωμένα. Αυτό ονομάζεται μηχανική πρόσφυση.

Πώς λειτουργεί η μηχανική πρόσφυση

Ωστόσο, όταν η κόλλα βρίσκεται μέσα στο μπουκάλι, δεν υπάρχει αρκετός αέρας για να αλληλεπιδράσει με την κόλλα,

​Απλώς δεν υπάρχει αρκετός αέρας για να εξατμιστεί ο διαλύτης που υπάρχει μέσα στην κόλλα. Κατά συνέπεια, η κόλλα δεν προσκολλάται στην εσωτερική επιφάνεια του σωλήνα. Ωστόσο, εάν αφήσετε το καπάκι του μπουκαλιού για κάποιο χρονικό διάστημα, η κόλλα μέσα στο μπουκάλι θα μπορούσε να στεγνώσει και να αχρηστευτεί. Υπάρχει επίσης η πλαστική κόλλα μοντελοποίησης, η οποία αποτελείται από μόρια πολυστυρενίου και ακετόνη ως διαλύτη (η οποία εξατμίζεται καθώς η κόλλα πιέζεται έξω από το σωλήνα της).

Γιατί οι κυανοακρυλικές κόλλες τείνουν να στεγνώνουν μέσα στο σωλήνα;

Η σούπερ κόλλα (η εμπορική ονομασία μιας δημοφιλής κόλλας) λειτουργεί λίγο διαφορετικά από τη λευκή κόλλα (και άλλες συνήθως χρησιμοποιούμενες κόλλες). Αντί να αποτελείται από πολυμερή, αποτελείται από μια χημική ουσία γνωστή ως κυανοακρυλικό. Τα κυανοακρυλικά είναι μια οικογένεια ισχυρών συγκολλητικών ταχείας δράσης που έχουν μικρή διάρκεια ζωής (περίπου ένα μήνα μετά το άνοιγμα). Η σούπερ κόλλα πιστεύεται ότι είναι ο κυανοακρυλικός αιθυλεστέρας (ECA).

Δομικός τύπος ECA.

Η σούπερ κόλλα ενώνει τα πράγματα μεταξύ τους όταν έρχεται σε επαφή με τους υδρατμούς που υπάρχουν στον αέρα (πιο συγκεκριμένα, τα ιόντα υδροξειδίου που βρίσκονται στο νερό). Τη στιγμή που έρχεται σε επαφή με υδρατμούς, τα κυανοακρυλικά μόρια αρχίζουν να παρατάσσονται και να σκληραίνουν, τελικά γίνονται απολύτως σκληρά και στερεά, παρέχοντας εξαιρετική πρόσφυση. Αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα χημικής πρόσφυσης.

Γι' αυτό συνιστάται ανεπιφύλακτα η αποθήκευση της κόλλας Super σε υδατοστεγές περιβάλλον, ώστε να μην στεγνώνει μέσα στο ίδιο το μπουκάλι. Από τη μία έχουμε λευκή κόλλα που χρειάζεται το νερό να παραμένει μη κολλώδες (μέσα στο σωληνάριο), και από την άλλη, έχουμε σούπερ κόλλα, η οποία στεγνώνει με έστω και λίγη έκθεση στην υγρασία!