Παραγωγή Υδρόθειου
Η πρώτη ύλη υδρόθειο (H2S) χρησιμοποιείται συνήθως στη σύνθεση μιας ποικιλίας χημικών ουσιών που περιέχουν θείο.
Η αλληλεπίδραση υδρογόνου και θείου παράγει υψηλής καθαρότητας ((≧99,9 %) H2S στη διαδικασία σύνθεσης υδρόθειου. Η μονάδα παραγωγής είναι μικρή και συμπαγής, καθιστώντας απλή και ασφαλή την παραγωγή άκρως επικίνδυνου υδρογόνου σουλφίδιο.
Κατά τον μεταβολισμό, ορισμένα βακτήρια μπορούν να αποικοδομήσουν ουσίες που περιέχουν θείο (Θείο) σε υδρόθειο, το οποίο χρησιμοποιείται συχνά ως δοκιμαστικό μέτρο στα εργαστήρια για την αναγνώρισή τους. Για την ανίχνευση της παραγωγής υδρόθειου (H2S) από μικροοργανισμούς, χρησιμοποιούνται διάφορες προσεγγίσεις, οι οποίες διαφέρουν ανάλογα με την πηγή θείου και τα άλατα μετάλλων που χρησιμοποιούνται για να υποδείξουν τη σύνθεση του H2S. Λόγω της ημιστερεάς μορφής του, της έλλειψης παρεμβαλλόμενων υδατανθράκων και της χρήσης πεπτονισμένου σιδήρου ως δείκτη, η SIM είναι πιο ευαίσθητη από το TSI ή το KIA στην ανίχνευση H2S. Από την άλλη πλευρά, το χαρτί με οξικό μόλυβδο είναι δέκα φορές πιο ευαίσθητο από άλλα μέσα.
Αρχή
Το υπό εξέταση μέσο περιέχει μια ένωση σιδήρου και ένα συστατικό θείου για να διαπιστωθεί εάν συμβαίνει παραγωγή υδρόθειου. Εάν το συστατικό του θείου μειωθεί από το βακτηριακό στέλεχος, δημιουργείται υδρόθειο. Ως αποτέλεσμα, αυτή η δοκιμή καθορίζει εάν το βακτήριο μετατρέπει μόρια που περιέχουν θείο σε σουλφίδια ως μέρος του μεταβολισμού του.
Κατά την αποικοδόμηση των πρωτεϊνών ή όταν η αναερόβια αναπνοή μεταφέρει ηλεκτρόνια στο θείο αντί για οξυγόνο, ορισμένα βακτήρια παράγουν H2S ελαχιστοποιώντας την αρνητική επίδραση αμινοξέων όπως η κυστεΐνη και η μεθειονίνη ή μειώνοντας τις ανόργανες ενώσεις θείου όπως τα θειοθειικά, τα θειικά ή θειώδη. Το H2S (αέριο υδρόθειο) δημιουργείται και στις δύο περιπτώσεις, το οποίο συνδυάζεται με το συστατικό σιδήρου για να σχηματίσει το μαύρο ίζημα θειούχου σιδήρου. Η παρουσία υδρόθειου υποδηλώνεται από το μαύρο χρώμα. Η ανίχνευση αερίου υδρόθειου (H2S) που παράγεται από έναν ζωντανό οργανισμό χρησιμοποιείται κυρίως για να βοηθήσει στην αναγνώριση αυτού του οργανισμού.
Ας συζητήσουμε την παραγωγή παραδειγμάτων υδρόθειου.
Παραγωγή H2S από θειοθειικό νάτριο
Πολλά βακτήρια καταστρέφουν το θειοθειικό νάτριο με την παραγωγή υδρόθειου (H2S). Παράλληλα με τις μικροδοκιμές κυστεΐνης, έγιναν μικροδοκιμές για παραγωγή H2S από θειοθειικό νάτριο χρησιμοποιώντας 1 τοις εκατό Na2S2O3 σε pH 68 τοις εκατό. Η αντίδραση ήταν πιο αργή από την κυστεΐνη, με το μαύρισμα να εμφανίζεται μετά από 2-4 ώρες. Ορισμένες από τις αρνητικές απομονώσεις δοκιμάστηκαν ξανά σε pH 75,5 ή 79,5 και έδειξαν ήπιο μαύρισμα μετά από 4 έως 24 ώρες. Τα περισσότερα στελέχη βρέθηκαν θετικά στο τεστ ρουτίνας. Ωστόσο, η αντίδραση ήταν συχνά πιο ήπια από ό,τι με την κυστεΐνη.
Σαλ. Lexington, Sal. gallinarum, Sal. typhisuis, Sal. παράτυπη Α, Σαλ. Πότσνταμ, Σαλ. pullorum και από ένα στέλεχος Sal. typhi, και Sal. Τα Paratyphi B βρέθηκαν όλα να είναι αρνητικά είδη Salmonella. Όταν δοκιμάστηκαν ξανά σε pH 75, τα δύο τελευταία ήταν θετικά. Ο επανέλεγχος σε pH 75 αποκάλυψε ότι 7 από αυτούς ήταν ασθενώς θετικοί. Σε pH 6,8, κανένα από τα στελέχη Proteus δεν δημιούργησε H2S από θειοθειικό και κανένα από τα στελέχη Pr. Τα στελέχη rettgeri παρήγαγαν H2S από θειοθειικό σε ρΗ 7,5. Τα αρνητικά αποτελέσματα θειοθειικού θα μπορούσαν απλώς να υποδεικνύουν ότι έχει επιτευχθεί το όριο ευαισθησίας της δοκιμής και όχι ότι ο οργανισμός δεν είναι ικανός να καταστρέψει το θειοθειικό.
Παραγωγή H2S από θειώδες νάτριο
Το θειώδες νάτριο δοκιμάστηκε επίσης σε συγκέντρωση 1% σε pH 6,8 ή 7,5. Λίγοι οργανισμοί παρήγαγαν περισσότερα από ίχνη μαυρίσματος σε αυτά τα πειράματα. Επομένως δεν συμπεριλήφθηκε στην τυπική σειρά. Η αντίδραση ήταν πιο αργή από ό,τι με την κυστεΐνη ή το θειοθειικό, και σπάνια παρατηρήθηκε μαύρισμα πριν από 4 ώρες και τα περισσότερα θετικά στελέχη δεν έδειξαν μαύρισμα μέχρι τις 24 ώρες. Τα αποτελέσματα δεν επηρεάστηκαν με την προσθήκη γλυκόζης στα μέσα ανάπτυξης του οργανισμού ή στο υπόστρωμα.
Χρησιμοποιήσεις
Χρησιμοποιείται κυρίως για την αναγνώριση μελών της οικογένειας των Εντεροβακτηριδίων και, σε σπάνιες περιπτώσεις, για τη διάκριση άλλων βακτηρίων.
Η δοκιμή διευκολύνει τον εντοπισμό διαφορετικών βακτηρίων.
Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την αναγνώριση των βακτηρίων Salmonella, Francisella και Proteus.
Περιορισμοί
Για τα είδη που χρησιμοποιούν σακχαρόζη, η TSI μπορεί να περιορίσει τον σχηματισμό H2S καταστέλλοντας τον ενζυμικό μηχανισμό που προκαλεί τη δημιουργία H2S.
Τα βακτήρια είναι δηλητηριώδη για τον οξικό μόλυβδο και μπορεί να εμποδίσουν την ανάπτυξη ορισμένων βακτηρίων. Μην αφήνετε κανένα μέσο να έρθει σε επαφή με τη λωρίδα.
Συμπέρασμα
Οι φυσικές πηγές ευθύνονται για το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής υδρόθειου στον αέρα. Δημιουργείται όταν τα βακτήρια αποσυνθέτουν φυτική και ζωική ύλη σε στάσιμα νερά με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, συμπεριλαμβανομένων των τυρφώνων και των ελών. Το υδρόθειο απελευθερώνεται επίσης από ηφαίστεια, θερμές πηγές και υποβρύχιες θερμικές οπές.
