Μηχανισμός δοκιμής Chromyl Chloride
Το χρωμυλοχλωρίδιο είναι μια ανόργανη χημική ένωση. Αυτή η χημική ένωση έχει κόκκινο-καφέ χρώμα και μπορεί να είναι πολύ πτητική όταν τοποθετηθεί σε θερμοκρασία δωματίου. Υπάρχει σε υγρή μορφή όταν υπάρχει σε θερμοκρασία δωματίου. Αυτή η ιδιότητα του χλωριούχου χρωμίου είναι μάλλον ασυνήθιστη για ένα μέταλλο μετάπτωσης επειδή τα περισσότερα από αυτά παραμένουν ανενεργά σε θερμοκρασία δωματίου. Σύμφωνα με τον μηχανισμό δοκιμής χρωμυλοχλωριδίου, η ένωση αντιδρά με νερό για να απελευθερώσει υδροχλωρικό και χρωμικό οξύ. Αν και αυτά τα οξέα δεν είναι ιδιαίτερα εύφλεκτα, μπορούν να βοηθήσουν άλλες χημικές ουσίες να περάσουν από την καύση. Σε περίπτωση καύσης που προκαλείται από χλωριούχο χρωμύλιο, δεν πρέπει να υπάρχει επαφή με το νερό γιατί θα αυξήσει τη φωτιά αντί να την επιβραδύνει.
Παρασκευή χλωριούχου χρωμίου
Μία από τις πιο βασικές μεθόδους για την παρασκευή χρωμυλοχλωριδίου περιλαμβάνει την αντίδραση χημικών ενώσεων όπως το χρωμικό κάλιο ή το διχρωμικό κάλιο με ένα οξύ όπως το υδροχλωρικό οξύ. Αυτή η αντίδραση λαμβάνει χώρα συνήθως παρουσία θειικού οξέος.
Το προκύπτον που σχηματίζεται από τη χημική αντίδραση περνάει από απόσταξη ώστε να μπορεί να καθαριστεί. Η παρουσία θειικού οξέος κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας είναι απαραίτητη επειδή δρα ως αφυδατικός παράγοντας.
Μια άλλη μέθοδος για την παρασκευή χρωμυλοχλωριδίου είναι η έκθεση τριοξειδίου του χρωμίου σε υδροχλώριο που υπάρχει σε αέρια μορφή.
Αυτή η μέθοδος ανιχνεύει επίσης το χλώριο σε οποιαδήποτε χημική ουσία. Εάν η χημική ένωση περιέχει χλωρίδιο ως ένα από τα συστατικά της, θα απελευθερώσει κόκκινους ατμούς που θα δώσουν θετικό σημάδι της παρουσίας χλωρίου.
Μηχανισμός δοκιμής χλωριούχου χρωμίου
Ακολουθεί μια επισκόπηση του μηχανισμού δοκιμής χρωμυλοχλωριδίου.
- Το διχρωμικό κάλιο παράγει τριοξείδιο του χρωμίου όταν έρχεται σε επαφή με το θειικό οξύ. Το τριοξείδιο του χρωμικού είναι μια σκούρα κοκκινοκαφέ ένωση.
K2Cr2O7 + H2SO4 → CrO3 + H2O
- Στη συνέχεια, το χλωριούχο νάτριο αντιδρά στο θειικό οξύ για να δημιουργήσει όξινο θειικό νάτριο μαζί με υδροχλωρικό οξύ.
NaCl +H2SO4 → NaHSO4 +HCl
- Στο τελικό στάδιο, το τριοξείδιο του χρωμικού άλατος αφήνεται να αντιδράσει με το υδροχλωρικό οξύ και να απελευθερώσει χλωριούχο χρωμύλιο.
CrO3 + HCl → CrO2Cl2
Επιβεβαιωτική δοκιμή για Chromyl Chloride
Για την επιβεβαίωση του μηχανισμού δοκιμής χρωμυλοχλωριδίου, χρησιμοποιείται υδροξείδιο του νατρίου. Επιτρέπει στον κόκκινο ατμό να διαλυθεί σε αυτό. Αυτό χαρακτηρίζεται από τη μετατροπή και το σχηματισμό μιας ένωσης κίτρινου χρώματος.
CrO2Cl2 + NaOH → Na2CrO4 + NaCl +H2O
Αυτό επεξεργάζεται περαιτέρω με οξικό μόλυβδο και αραιό οξικό οξύ. Σχηματίζει ένα κίτρινο ίζημα.
CrO42- + Pb(CH3COO)2 → PbCrO4 +CH3COONa
Ο σχηματισμός κίτρινου ιζήματος σημαίνει ότι ο μηχανισμός δοκιμής του χρωμυλοχλωριδίου είναι επιτυχής.
Εξαιρέσεις και εναλλακτικές δοκιμές
Εφόσον η δοκιμή χρωμυλοχλωριδίου δεν ισχύει για χλωριούχα υδράργυρο, ιωδιούχο, βρωμιούχο και άργυρο, χρησιμοποιούνται εναλλακτικές δοκιμές για την ανίχνευση της παρουσίας χλωριδίου. Ακολουθεί ένα παράδειγμα ενός μηχανισμού δοκιμής χρωμυλοχλωριδίου για ομοιοπολικές ενώσεις:
- Πρώτον, παρασκευάζεται το εκχύλισμα σόδας των δεδομένων ενώσεων. Επεξεργάζεται με νιτρικά άλατα αργύρου που κατακρημνίζονται περαιτέρω με τη μορφή χλωριούχου αργύρου.
- Στο τελικό στάδιο, προστίθεται αρσενικό νάτριο και ο δοκιμαστικός σωλήνας ανακινείται.
- Ο σχηματισμός ενός κίτρινου ιζήματος υποδεικνύει ότι το πείραμα είναι ακριβές και ότι υπάρχει παρουσία ιόντων χλωρίου.
Κίνδυνοι από Chromyl Chloride
Το χρωμυλοχλωρίδιο είναι πολύ ισχυρό και μπορεί να ερεθίσει την αναπνευστική οδό. Η εισπνοή χλωριούχου χρωμίου μπορεί να είναι σοβαρή και θανατηφόρα. Μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα του αναπνευστικού και να βλάψει τα νεφρά και το συκώτι. Η ένωση προάγει επίσης τον καρκίνο του πνεύμονα και τους όγκους του γαστρεντερικού σωλήνα.
Συμπέρασμα
Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε την παρουσία ή την απουσία ιόντων χλωρίου σε ένα δεδομένο δείγμα χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό δοκιμής χρωμυλοχλωριδίου. Ωστόσο, ορισμένες ουσίες εξακολουθούν να μην μπορούν να εντοπιστούν και να ανιχνευθούν με τη δοκιμή χλωριούχου χρωμίου. Μερικά στοιχεία που δεν μπορούν να ανιχνευθούν για την αντίδρασή τους με το χλώριο είναι τα Hg, Sn, Ag, Pb και Sb.
Αυτές οι ενώσεις είναι ομοιοπολικές και δεν μπορούν να σχηματίσουν ιόντα χλωρίου. Ως εκ τούτου, το τεστ δεν είναι αποδεκτό για αυτούς. Η δοκιμή χρωμυλοχλωριδίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για τα μόρια που τείνουν να σχηματίζουν ιοντικούς δεσμούς.
