Διαφορά μεταξύ χυτοσιδήρου και σφυρήλατος σιδήρου
Κύρια διαφορά – Χυτοσίδηρος εναντίον Σφυρηλάτησης
Η "χύτευση" είναι μια μορφή διαδικασίας παραγωγής όπου το υγρό υλικό χύνεται σε ένα καλούπι και στη συνέχεια αφήνεται να κρυώσει. Πιο συγκεκριμένα, η διαδικασία στερεοποίησης ονομάζεται «χύτευση». Το στερεοποιημένο υλικό διασπάται από το υλικό μετά την ολοκλήρωση. Τα μέταλλα συνήθως υποβάλλονται σε χύτευση προκειμένου να τεθούν σε διάφορα επιθυμητά σχήματα. Ο χυτοσίδηρος και ο σφυρήλατος σίδηρος είναι δύο τέτοια μέταλλα που έχουν υποστεί αυτή τη διαδικασία. Το κύριο συστατικό τόσο του χυτοσιδήρου όσο και του σφυρήλατος σιδήρου είναι το ίδιο το στοιχείο Σιδήρου. Η κύρια διαφορά μεταξύ χυτοσιδήρου και σφυρήλατος είναι η ποσότητα άνθρακα που υπάρχει και στις δύο μορφές. Ο χυτοσίδηρος έχει περιεκτικότητα σε άνθρακα μεγαλύτερη από 2% λαμβάνοντας υπόψη ότι ο επεξεργασμένος σίδηρος έχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα σε σύγκριση με τον χυτοσίδηρο, η οποία είναι μικρότερη από 0,08%.
Τι είναι ο χυτοσίδηρος
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η περιεκτικότητα σε άνθρακα στο χυτοσίδηρο είναι μεγαλύτερη από 2%, που το διαφοροποιεί από άλλες μορφές χυτοσιδήρου. Μπορεί να χωριστεί περαιτέρω σε δύο τύπους που ονομάζονται «λευκός χυτοσίδηρος ’ και «γκρίζος χυτοσίδηρος ’. Οι λευκοί χυτοσίδηροι περιέχουν καρβίδιο ως ακαθαρσίες και προσαρμόζονται σε βαθύτερες ρωγμές. Αντίθετα, οι γκρίζοι χυτοσίδηροι περιέχουν γραφίτη ως ακαθαρσίες και χειρίζονται ρωγμές στο επίπεδο της επιφάνειας, προκαλώντας πολλές νέες ρωγμές.
‘Χουρουνίσιο ', ο λιωμένος σίδηρος σε μια υψικάμινο, είναι ένας άλλος όρος που σχετίζεται με τον χυτοσίδηρο. Συνήθως ο χυτοσίδηρος παράγεται με επανατήξη χυτοσιδήρου με μεγάλη ποσότητα λωρίδων σιδήρου και χάλυβα μαζί με ασβεστόλιθο και οπτάνθρακα (για άνθρακα). Ανεπιθύμητα προϊόντα όπως το θείο και ο φώσφορος θερμαίνονται/καίγονται κατά τη διαδικασία και χάνεται σημαντική ποσότητα άνθρακα και εδώ. Ωστόσο, ο άνθρακας επανεισάγεται στο λιωμένο μέταλλο για να καλύψει το επιθυμητό περιεχόμενο. Ο χυτοσίδηρος έχει πολύ καλές ιδιότητες χύτευσης και είναι γνωστός για την αντίσταση στη φθορά του. Επίσης απορροφά καλά τους κραδασμούς και έχει καλή μηχανική ικανότητα. Αλλά η απόκρισή του στην ένταση είναι πολύ χαμηλή. Μερικές από τις πιο κοινές περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται χυτοσίδηρος είναι:λεκάνη λαδιού, σφυρί, πίτον, βαλβίδες, μπλοκ κινητήρα, μπλοκ κυλίνδρων, μαχαίρια κ.λπ.
Τι είναι ο σφυρήλατος σίδηρος
Το σφυρήλατο σίδερο δεν λιώνει απαραίτητα, θερμαίνεται στην πραγματικότητα και στη συνέχεια λαμβάνεται το επιθυμητό σχήμα χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία. Το σφυρήλατο σίδερο παράγεται με ανάμιξη χυτοσιδήρου με «σκωρία» , το οποίο είναι ένα μείγμα που μοιάζει με γυαλί από οξείδια μετάλλων και οξείδια του πυριτίου. Στη συνέχεια σφυρηλατείται για να αποκτήσει σχήμα. Αυτή η διαδικασία εξαλείφει πολύ άνθρακα που υπάρχει αρχικά. Ο σφυρήλατος σίδηρος χρησιμοποιείται σπάνια στις μέρες μας για την κατασκευή καθώς η χρήση του έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από την εμφάνιση του ήπιου χάλυβα.
Σε αντίθεση με το χυτοσίδηρο, το σφυρήλατο σίδηρο έχει υψηλό σημείο τήξης που του επιτρέπει τον εύκολο χειρισμό όταν σφυρηλατηθεί σε σχήματα. Ο σφυρήλατος σίδηρος χρησιμοποιήθηκε στις πρώτες μέρες για σιδηροδρόμους, ξίφη, μαχαιροπίρουνα κ.λπ. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι ο πύργος του Άιφελ, ο οποίος είναι κατασκευασμένος από μια μορφή σφυρήλατος σιδήρου.
Διαφορά μεταξύ χυτοσιδήρου και σφυρήλατος σιδήρου
Ορισμός
Χυτοσίδηρος είναι μια μορφή χυτοσιδήρου με περιεκτικότητα σε άνθρακα που υπερβαίνει το 2%.
Σφυρήλατο σίδερο είναι μια μορφή θερμαινόμενου σιδήρου με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα που είναι μικρότερη από 0,08%.
Ιδιότητες
Χυτοσίδηρος είναι πιο ανθεκτικό στη φθορά και έχει καλή μηχανική ικανότητα.
Σφυρήλατο σίδερο δεν είναι εύθραυστο και έχει μέτριο επίπεδο αντοχής.
Σημείο τήξης
Χυτοσίδηρος έχει χαμηλό σημείο τήξης που διευκολύνει την τήξη και την έκχυση σε καλούπι.
Σφυρήλατο σίδερο έχει υψηλό σημείο τήξης που επιτρέπει τον χειρισμό του κατά τη σφυρηλάτηση.
Χρήση
Χυτοσίδηρος εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως για διάφορες εφαρμογές.
Σφυρήλατο σίδερο χρησιμοποιείται σπάνια καθώς πολλές από τις εφαρμογές του αντικαταστάθηκαν από μαλακό χάλυβα. 
