Πώς λειτουργεί η σύλληψη άνθρακα
* Capture Post-Combustion: Αυτή η μέθοδος καταγράφει το CO₂ από το καυσαετάκι των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, όπως σταθμούς και εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής.
* Προληπτική σύλληψη: Αυτή η μέθοδος καταγράφει το CO₂ από το καύσιμο πριν καεί.
* Άμεση λήψη αέρα: Αυτή η μέθοδος καταγράφει απευθείας από την ατμόσφαιρα.
* καύση καυσίμου οξυγόνου: Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί καθαρό οξυγόνο αντί για αέρα για να κάψει καύσιμο, το οποίο παράγει ένα συμπυκνωμένο ρεύμα CO₂ που μπορεί εύκολα να συλληφθεί.
Μόλις συλληφθεί το CO₂, μπορεί να αποθηκευτεί με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων:
* υπόγεια αποθήκευση: Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την έγχυση CO₂ σε υπόγειους γεωλογικούς σχηματισμούς, όπως οι εξαντλημένες δεξαμενές πετρελαίου και φυσικού αερίου ή βαθιά αλατούχα υδροφόρους ορίζοντες.
* Αποθήκευση ωκεανών: Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την έγχυση Co₂ στον ωκεανό, όπου μπορεί να διαλύσει και να αντιδράσει με το θαλασσινό νερό για να σχηματίσει ανθρακικό οξύ.
* Αποθήκευση ορυκτών: Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την αντίδραση CO₂ με ορυκτά για να σχηματίσουν σταθερά ανθρακικά άλατα.
Η σύλληψη του άνθρακα είναι μια σημαντική τεχνολογία για την άμβλυνση της αλλαγής του κλίματος, επειδή μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της ποσότητας CO₂ στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, είναι επίσης μια δαπανηρή και ενεργειακή τεχνολογία και υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της σύλληψης και της αποθήκευσης άνθρακα.
Παρά τις προκλήσεις αυτές, η σύλληψη του άνθρακα θεωρείται όλο και περισσότερο ως απαραίτητη τεχνολογία για την επίτευξη βαθιάς αποκομιδής της οικονομίας. Προκειμένου να επιτευχθεί οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού, οι παγκόσμιες εκπομπές CO₂ πρέπει να μειωθούν κατά 50% έως το 2050 και στο καθαρό μηδέν έως το 2070.