Οι ερευνητές διασαφηνίζουν τον τρόπο με τον οποίο ένα ένζυμο που προκαλεί άζωτο παράγει επίσης υδρογονάνθρακες

Η αζωτάση είναι ένα από τα λίγα βιολογικά συστήματα που είναι γνωστό ότι σπάει τον ισχυρό δεσμό τριπλού αζώτου, επιτρέποντας έτσι σταθερό άζωτο να εισέλθει στη βιόσφαιρα. Στη βιολογική σταθεροποίηση του αζώτου, η αζώση μειώνει το δινιτογόνο στην αμμωνία, μαζί με την εξέλιξη του υδρογόνου. Ενώ η βιοχημεία αυτής της διαδικασίας έχει μελετηθεί εδώ και δεκαετίες, η ανακάλυψη της παραγωγής υδρογονανθράκων από την αζωτάση έχει αναφερθεί πρόσφατα πρόσφατα.

Εδώ, οι συγγραφείς διασαφηνίζουν τις λεπτομέρειες των ενζυματικών αντιδράσεων που αποτελούν τη βάση της παραγωγής υδρογονανθράκων με άζωτο. Η ομάδα καταδεικνύει ότι, εκτός από τον προηγούμενο χαρακτηρισμένο ρόλο της αζωτάσης στη μετατροπή του αζώτου σε αμμωνία, το ένζυμο μπορεί επίσης να παράγει υδρογονάνθρακες βραχείας αλυσίδας και υδρογόνο μέσω της μείωσης των υδάτων και των πρωτονίων. Τα μηχανιστικά πειράματα αποκάλυψαν ότι η ίδια ενεργή θέση Femoco που καταλύει τη μείωση του Ν2 μεσολαβεί επίσης στον σχηματισμό υδρογονανθράκων, υποδηλώνοντας ότι αυτές οι δύο διεργασίες συνδέονται περίπλοκα.

Αυτό το έργο υπογραμμίζει την ευελιξία της αζωτάσης και παρέχει πληροφορίες για τη θεμελιώδη χημεία που αποτελεί τη βάση του υποστρώματος του ενζύμου. Τα ευρήματα επεκτείνουν την κατανόηση των δυνατοτήτων της αζώτασης και συμβάλλουν στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών για την παραγωγή υδρογονανθράκων και τη σταθεροποίηση του αζώτου σε βιομηχανικά και γεωργικά περιβάλλοντα.