Όταν ορισμένες ιοντικές ενώσεις δεν διαλύονται όχι όλοι οι δεσμοί τους. Τι είδους αγωγιμότητα θα περίμενε κανείς μια τέτοια λύση;

αδύναμοι ηλεκτρολύτες είναι ενώσεις που διαχωρίζονται μόνο εν μέρει στο νερό. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένα από τα ιόντα της ένωσης είναι ελεύθερα να μετακινούνται και να διεξάγουν ηλεκτρική ενέργεια, ενώ άλλα παραμένουν δεσμευμένα στο μόριο. Ως αποτέλεσμα, οι αδύναμοι ηλεκτρολύτες έχουν χαμηλότερη αγωγιμότητα από τους ισχυρούς ηλεκτρολύτες, οι οποίοι διαχωρίζονται εντελώς στο νερό.

Η αγωγιμότητα ενός ασθενούς διαλύματος ηλεκτρολύτη εξαρτάται από τη συγκέντρωση του διαλύματος. Σε χαμηλές συγκεντρώσεις, η αγωγιμότητα είναι χαμηλή επειδή υπάρχουν λιγότερα ιόντα που υπάρχουν για τη διεξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Καθώς η συγκέντρωση αυξάνεται, η αγωγιμότητα αυξάνεται επίσης επειδή υπάρχουν περισσότερα ιόντα. Ωστόσο, η αγωγιμότητα ενός ασθενούς διαλύματος ηλεκτρολύτη δεν θα είναι ποτέ τόσο υψηλή όσο η αγωγιμότητα ενός ισχυρού διαλύματος ηλεκτρολύτη, επειδή ορισμένα από τα ιόντα της ένωσης θα παραμείνουν πάντα δεσμευμένοι στο μόριο.

Μερικά παραδείγματα ασθενών ηλεκτρολυτών περιλαμβάνουν οξικό οξύ, αμμωνία και ανθρακικό οξύ.