Ποιες είναι οι τέσσερις μέθοδοι διαχωρισμού των τμημάτων ενός μηχανικού μείγματος;
1. Διήθηση: Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συνήθως όταν το μείγμα περιέχει ένα στερεό αιωρούμενο σε ένα υγρό. Περιλαμβάνει τη διέλευση του μείγματος μέσω ενός πορώδους υλικού, όπως το διηθητικό χαρτί ή το πανί. Τα στερεά σωματίδια θα παγιδευτούν από το φίλτρο, ενώ το υγρό θα περάσει από αυτό.
2. Καθίζηση: Αυτή η μέθοδος λειτουργεί καλά για μείγματα στερεών με διαφορετικές πυκνότητες. Όταν ένα τέτοιο μίγμα παραμένει ανενόχλητο, τα πυκνότερα σωματίδια θα βυθιστούν στον πυθμένα λόγω βαρύτητας, ενώ τα λιγότερο πυκνά σωματίδια θα παραμείνουν στην κορυφή. Αυτή η διαδικασία μπορεί να επιταχυνθεί χρησιμοποιώντας ένα φυγόκεντρο, η οποία περιστρέφει γρήγορα το μείγμα, αυξάνοντας τη δύναμη της βαρύτητας και διευκολύνοντας τον διαχωρισμό.
3. Μαγνητικός διαχωρισμός: Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται όταν το μίγμα περιέχει μαγνητικά σωματίδια. Ένας μαγνήτης τοποθετείται κοντά ή στο μείγμα για να προσελκύσει τα μαγνητικά σωματίδια, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να αφαιρεθούν. Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τον διαχωρισμό μετάλλων από μη μέταλλα.
4. Winnowing: Αυτή είναι μια παραδοσιακή μέθοδος που χρησιμοποιείται ευρέως για να διαχωριστούν τα βαρύτερα και ελαφρύτερα εξαρτήματα σε μίγματα κόκκων. Περιλαμβάνει τη ρίψη του μείγματος από ένα ύψος, επιτρέποντας στον άνεμο να φυσήξει. Τα ελαφρύτερα συστατικά, όπως τα φλοιό ή τα χνουδωτά, θα παρασυρθούν από τον άνεμο, ενώ οι βαρύτεροι κόκκοι θα πέσουν στο έδαφος.
