Υπερβολικά όπλα στις αράχνες της Νέας Ζηλανδίας – Έχει σημασία το μέγεθος;

Πάντα μας ενθουσίαζαν τα όπλα των ζώων. Από τεράστια κέρατα μέχρι κυνόδοντες μέχρι νύχια καβουριών, με την πληθώρα των μορφών και των σχημάτων τους, χαιρόμαστε καλύτερα όταν βλέπουμε αυτά τα υπερβολικά όπλα να χρησιμοποιούνται στο έργο για το οποίο έχουν εξελιχθεί:ανταγωνισμός μεταξύ αντιπάλων, συχνά για πρόσβαση σε συντρόφους.

Αλλά ενώ χρησιμοποιούνται όπλα κατά τη διάρκεια τέτοιων διαγωνισμών, μπορεί να είναι λίγο δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί ακριβώς πώς αυτά τα μεγάλα όπλα ωφελούν τους ιδιοκτήτες τους. Εξάλλου, για τα περισσότερα ζώα που επιδεικνύουν συμπεριφορές φύλαξης συντρόφου, είναι ο μεγαλύτερος από τους δύο μαχητές που θα κερδίσει έναν διαγωνισμό και είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το πλεονέκτημα του να είσαι μεγαλύτερο άτομο από αυτό του να έχεις μεγαλύτερο όπλο.

Οι αράχνες ιστού της Νέας Ζηλανδίας είναι ένα τέτοιο είδος στο οποίο τα αρσενικά αμφισβητούν την πρόσβαση σε συντρόφους. Όπως συμβαίνει με πολλά άλλα ζώα, τα αρσενικά αυτού του είδους φέρουν υπερβολικά όπλα. Σε αυτήν την περίπτωση, τα όπλα είναι ένα ζεύγος chelicerae (σιαγόνια) που μερικές φορές είναι διπλάσια από αυτά των θηλυκών. Ωστόσο, αυτά τα όπλα δεν είναι μόνο υπερβολικά, δηλαδή τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερα όπλα από τα θηλυκά, αλλά αυτά τα όπλα παρουσιάζουν επίσης μια έντονα θετική σχέση κλιμάκωσης. Δηλαδή, τα μεγαλύτερα ενήλικα αρσενικά φέρουν όπλα που είναι αναλογικά μεγαλύτερα, σε σχέση με το μέγεθος του σώματος, ενώ τα μικρότερα αρσενικά φέρουν αναλογικά μικρότερα όπλα, ακόμη και για το μικρότερο σώμα τους.

Αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα αρκετά κοινό μοτίβο μεταξύ ζώων με υπερβολικά όπλα και μπορεί να προκύψει εάν υπάρχουν μεγαλύτερα οφέλη από το να έχετε ένα μεγάλο όπλο για μεγαλύτερα αρσενικά παρά για μικρότερα. Ως αποτέλεσμα των μεγαλύτερων δυνητικών οφελών, τα μεγαλύτερα αρσενικά μπορούν να επενδύσουν περισσότερα σε όπλα. Εναλλακτικά, εάν τα όπλα είναι δύσκολο να αναπτυχθούν ή να μεταφερθούν σε σχέση με τα οφέλη, τα μικρότερα αρσενικά μπορεί να μην επενδύσουν τόσο πολύ στην ανάπτυξή τους. Είτε έτσι είτε αλλιώς, σε αυτές τις αράχνες, όλα τα αρσενικά έχουν μεγάλα σαγόνια, αλλά τα μεγάλα αρσενικά έχουν ακόμη μεγαλύτερα.

Στο πλαίσιο των αγώνων ανδρών-ανδρών, θα περιμέναμε ότι τα μεγαλύτερα αρσενικά έχουν ακόμη μεγαλύτερα όπλα, επειδή τους βοηθά να κερδίσουν περισσότερους αγώνες ενάντια σε πιο σκληρούς αντιπάλους. Εναλλακτικά, ίσως αυτά τα όπλα δεν είναι παρά υψηλές επιδείξεις δυνατοτήτων, επιτρέποντας στους μαχητές να «προσαρμόσουν ο ένας τον άλλον» και να αποσυρθούν από διαγωνισμούς με χαμηλές πιθανότητες. Ωστόσο, όταν διοργανώναμε διαγωνισμούς μεταξύ τυχαία επιλεγμένων ενήλικων αρσενικών αράχνων, το μέγεθος του όπλου δεν είχε καμία επίδραση στο ποιο αρσενικό κέρδισε έναν αγώνα. Όχι μόνο αυτό, τα αρσενικά είναι προφανώς αδιάφορα για το μέγεθος και την ικανότητα μάχης του αντιπάλου τους, παραδέχονται την ήττα με βάση μόνο τις εκτιμήσεις των δικών τους ικανοτήτων. Δηλαδή, οι μικροί μαχητές αποσύρθηκαν γρήγορα από τους αγώνες, ενώ οι μεγαλύτεροι μαχητές όχι, ανεξάρτητα από το ποιον αντιμετώπιζαν.

Αντίθετα, αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι δεν χρησιμοποιούσαν όλα τα αρσενικά τα όπλα τους κατά τη διάρκεια των καβγάδων. Οι διαγωνισμοί ζώων συχνά προχωρούν σε διαφορετικά στάδια κλιμάκωσης. Στην περίπτωση των αράχνων από φύλλο, τα αρσενικά θα σπρώχνουν το ένα το άλλο με τα μπροστινά τους πόδια πρώτα, μια συμπεριφορά γνωστή ως «πυγμαχία». Εάν ο αγώνας διαρκέσει αρκετά, οι μάχες μπορεί να κλιμακωθούν σε «πάλη», κατά την οποία οι μαχητές εμπλέκουν τα chelicerae τους και σπρώχνουν ο ένας τον άλλον. Όταν αναλύσαμε τους διαγωνισμούς ξεχωριστά, ανάλογα με το πόσο κλιμακώθηκαν, διαπιστώσαμε ότι μόνο τα μεγαλύτερα αρσενικά συμμετείχαν σε καυγάδες που κλιμακώθηκαν σε αγώνες. Ως αποτέλεσμα, μόνο τα μεγαλύτερα αρσενικά χρησιμοποίησαν ποτέ τα chelicerae τους σε καυγάδες με άλλα αρσενικά, επειδή μόνο τα μεγαλύτερα αρσενικά «υποστηρίχτηκαν» για να παραμείνουν στις μάχες για αρκετό καιρό ώστε να κλιμακωθούν σε αγώνες.

Αυτό εισάγει μια νέα ερμηνεία του γιατί αυτές οι αρσενικές αράχνες πρέπει να έχουν υπερβολικά όπλα και γιατί πρέπει να παρατηρούμε δυσανάλογα μεγάλα όπλα στα μεγαλύτερα αρσενικά. Ίσως τα όπλα να μην δίνουν στα αρσενικά ένα πλεονέκτημα μάχης, ίσως είναι απλώς μια λειτουργική απαίτηση για να αγωνίζονται - ένα σενάριο «πρέπει να είσαι τόσο ψηλός για να οδηγείς». Εάν τα μικρά αρσενικά είναι απίθανο να εμπλακούν ποτέ στην αγώνισμα επειδή αποσύρονται πάντα νωρίς, γιατί να επενδύσουν τόσο πολύ σε αυτό το χαρακτηριστικό; Αντίθετα, τα μεγαλύτερα αρσενικά είναι πιο πιθανό να επενδύσουν ενέργεια και χρόνο σε καυγάδες. Οπότε καλύτερα να έρθουν προετοιμασμένοι.

Αυτά τα ευρήματα περιγράφονται στο άρθρο με τίτλο Ο ρόλος των υπερβολικών αρσενικών chelicerae σε διαγωνισμούς αρσενικού-αρσενικού σε αράχνες ιστού της Νέας Ζηλανδίας, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Animal Behaviour. Αυτή η εργασία διεξήχθη από τους Leilani A. Walker και Gregory I. Holwell από το University of Auckland.