Γνωρίστε το Sourplum:Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά σε μια παραμελημένη και υποχρησιμοποιημένη καλλιέργεια

Πότε ήταν η τελευταία φορά που φάγατε κάτι που δεν είχατε ποτέ πριν, κάτι σαν «νέο» φρούτο ή λαχανικό; Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς φαινομενικά βρίσκουμε τα ίδια συστατικά στα ράφια μας και στις αγορές φρέσκων προϊόντων ξανά και ξανά; Υπάρχει κάποια ποικιλία όταν γίνονται διαθέσιμες νέες ποικιλίες ή όταν ένα συστατικό από διαφορετικό μέρος του κόσμου γίνεται δημοφιλές αλλού, αλλά, ουσιαστικά, ένα μεγάλο μέρος της λίστας συστατικών τροφίμων παραμένει το ίδιο. Ωστόσο, με τόση φυτική βιοποικιλότητα παγκοσμίως, σίγουρα υπάρχουν ανεξερεύνητες και δυνητικά χρήσιμες καλλιέργειες που περιμένουν να αποτελέσουν μέρος του κύριου διατροφικού μας συστήματος;

Αυτό ακριβώς το ερώτημα προσπάθησε να απαντήσει το ερευνητικό έργο συγκεντρώνοντας κάποιες βασικές πληροφορίες για ένα συνηθισμένο άγριο φρούτο που χρησιμοποιείται ευρέως από ανθρώπους και ζώα όταν ωριμάζει. Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει μια μυριάδα φρούτων, λαχανικών και δημητριακών που είτε συλλέγονται μόνο από την άγρια ​​φύση είτε καλλιεργούνται σε μικρή κλίμακα σε πολύ συγκεκριμένες περιοχές. Αυτά δεν αποτελούν απαραίτητα μέρος του βασικού συστήματος τροφίμων και, ως εκ τούτου, αναφέρονται ως «υποχρησιμοποιούμενες» ή «παραμελημένες» καλλιέργειες, αλλά θα μπορούσαν να συμβάλουν καθοριστικά στη διασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων και της διατροφής, ειδικά σε περιόδους που το κανονικό σύστημα τροφίμων γίνεται διαταραχθεί, π.χ. κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης περιφερειακής ξηρασίας. Ωστόσο, παρόλο που πολλά από αυτά τα υποχρησιμοποιημένα ή παραμελημένα είδη έχουν εντοπιστεί, η ερευνητική κοινότητα συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο ότι υπάρχει τεράστιο κενό στις βασικές πληροφορίες για αυτά τα είδη σε σύγκριση με πιο παραδοσιακές και «ανεπτυγμένες» καλλιέργειες.

Σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτήθηκε από το Διεθνές Ίδρυμα Επιστήμης, μια ομάδα ερευνητών από τη Νότια Αφρική, τη Νιγηρία και τη Γκάνα συνεργάστηκε για να χαρακτηρίσει τον καρπό της μεγάλης δαμάσκηνας (Ximenia caffra ), το οποίο διανέμεται ευρέως στην Αφρική και τρώγεται σποραδικά όταν είναι διαθέσιμο στη φύση. Το μικρό φρούτο εκτιμάται κυρίως για το υψηλής αξίας λάδι που βρίσκεται στους σπόρους του και χρησιμοποιείται στη βιομηχανία καλλυντικών, αλλά βασικές πληροφορίες σχετικά με την περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά, μέταλλα και οξέα του πραγματικού φρούτου (με άλλα λόγια, αυτές οι υδατοδιαλυτές ενώσεις που θα μπορούσαν να έχουν ευεργετικές επιπτώσεις στην υγεία ακόμα και αν ληφθούν σε σχετικά μικρές ποσότητες) λείπει.

Για να είμαι ειλικρινής, η έρευνα (η οποία υποτίθεται ότι ήταν μόνο ένα «μικρό» έργο) αποδείχθηκε ένα αρκετά ταξίδι. Η ομάδα αποτελούνταν από διαφορετικούς κλάδους όπως Μικροβιολόγοι, Επιστήμονες Τροφίμων, Χημικοί και Χημικοί Μηχανικοί, με συναντήσεις που πραγματοποιούνταν μέχρι την Γκάνα. Το έργο μας πήγε σε μέρη με ονόματα τόσο εξωτικά όπως το Hoedspruit και το Monywaneng, μας σύστησε αγνώστους και μας επιφύλασσε συνεχώς απροσδόκητες εκπλήξεις. Μάθαμε μερικά πραγματικά απροσδόκητα πράγματα που δεν εμφανίζονται ποτέ σε άρθρα περιοδικών, όπως το γεγονός ότι στις φλογερές καφετιές σφήκες αρέσει πολύ να φτιάχνουν τις φωλιές τους στα κλαδιά της δαμάσκηνας (εμπιστέψτε με, το ξέρω. Ανακάλυψα αυτόν τον επώδυνο τρόπο πολλές φορές ενώ μάζευα φρούτα ), και ότι το "ξινό" μέρος στο "sourplum" θα πρέπει να γράφεται με κεφαλαία γράμματα.

Από την πιο επιστημονική πλευρά, το έργο χαρακτήρισε με επιτυχία τον καρπό της μεγάλης δαμάσκηνας και πρόσθεσε μερικές χρήσιμες πληροφορίες σε ό,τι ήταν γνωστό προηγουμένως. Εντοπίστηκε με επιτυχία μια μεγάλη ποικιλία πολυφαινολικών αντιοξειδωτικών που προάγουν την υγεία και προσδιορίστηκαν οι συγκεντρώσεις τους. δείξαμε ότι υπάρχει ένας αριθμός διαφορετικών οργανικών οξέων στον καρπό, ενώ παλαιότερα πίστευαν ότι το κιτρικό οξύ ήταν το μόνο παρόν και μια ανάλυση μετάλλων έδειξε ότι ο καρπός περιέχει σχετικά υψηλά επίπεδα των σημαντικών μετάλλων κάλιο, μαγνήσιο και φωσφόρου και χαμηλά επίπεδα βαρέων μετάλλων. Με άλλα λόγια, τα φρούτα περιέχουν πολλές θρεπτικά ευεργετικές ενώσεις και (υπό την προϋπόθεση ότι μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τη γεύση της τάρτας που προκύπτει από τα υψηλά επίπεδα οργανικών οξέων!) η κατανάλωση αυτών των φρούτων την εποχή θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά σε υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή.

Συνολικά, το έργο είχε μια μικρή αλλά σημαντική συνεισφορά στην καλύτερη κατανόηση της αξίας ορισμένων από τις παραμελημένες ή ανεπαρκώς χρησιμοποιούμενες καλλιέργειες στον κόσμο. Μέσα σε ένα σύστημα τροφίμων που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από έναν σχετικά μικρό αριθμό ειδών και το οποίο αντιμετωπίζει διαταραχές λόγω της κλιματικής αλλαγής και του αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού, η δημιουργία βάσεων δεδομένων για το περιεχόμενο μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών αυτών των παραμελημένων και ανεπαρκώς χρησιμοποιούμενων καλλιεργειών είναι ζωτικής σημασίας. Προκειμένου να οικοδομήσουμε ανθεκτικότητα στο μελλοντικό μας σύστημα τροφίμων και να κάνουμε λογικές διατροφικές συστάσεις σχετικά με το ποιες εναλλακτικές καλλιέργειες είναι καλύτερο να ερευνηθούν και να προωθηθούν περαιτέρω, η συλλογή του τύπου των δεδομένων που ελήφθησαν σε αυτή τη μελέτη θα γίνει πιο σημαντική στο μέλλον για να καλυφθούν τα κενά στο σημερινό μας γνώση.