Κομμουνιστικές χώρες σε όλο τον κόσμο το 2019

Επί του παρόντος στον κόσμο σήμερα υπάρχουν πέντε χώρες που ταξινομούνται ως κομμουνιστικές χώρες:η Κίνα, η Κούβα, το Λάος, η Κορέα και το Βιετνάμ. Αλλά τι σημαίνει για αυτές τις χώρες να είναι κομμουνιστικές χώρες;

Για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς είναι τα κυβερνητικά και οικονομικά συστήματα αυτών των κομμουνιστικών χωρών, ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην ιστορία του κομμουνισμού στον κόσμο και ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτές τις πέντε χώρες ξεχωριστά.

Ο κομμουνισμός στον κόσμο σήμερα

Κομμουνιστικές χώρες είναι εκείνες που βασίζονται στη φιλοσοφία του κομμουνισμού, που δημιουργήθηκε από τον Καρλ Μαρξ και τον Βλαντιμίρ Λένιν. Μετά τη Ρωσική επανάσταση το 1917, δημιουργήθηκε η Σοβιετική Ένωση και κυριάρχησε σε μεγάλο μέρος του κόσμου τον 20ο αιώνα. Στον κομμουνισμό, ένα μόνο κόμμα διευθύνει την κυβέρνηση και η ιδιωτική ιδιοκτησία μαζί με τα οικονομικά κέρδη αντικαθίστανται από ένα μοντέλο που διανέμει αυτά τα πράγματα στο κοινό.

Ο κομμουνισμός πήρε το όνομά του από την κοινοτική ιδιοκτησία των μέσων και των εργαλείων παραγωγής, μαζί με τους φυσικούς πόρους. Ο κομμουνισμός συχνά κατηγοριοποιείται ως είδος σοσιαλισμού, αλλά υπάρχει συζήτηση για αυτήν την ταξινόμηση. Τα έθνη που αναφέρονται ως σοσιαλιστικά έθνη είναι τυπικά δημοκρατικά έθνη με πολλά πολιτικά κόμματα και όχι ένα κύριο κόμμα που έχει τον έλεγχο. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα σοσιαλιστικό κόμμα στην πολιτική εξουσία εκείνη τη στιγμή, εφόσον οι σοσιαλιστικές αρχές όπως η κυβερνητική ρύθμιση των υποδομών/βιομηχανιών και η ύπαρξη διχτυών κοινωνικής ασφάλειας, για να είναι ένα σοσιαλιστικό έθνος.

Οι κομμουνιστικές χώρες ακολουθούν τη θεωρία που δημιούργησε ο Μαρξ, ο οποίος δηλώνει ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές φάσεις του κομμουνισμού. Σε πρώτη φάση, ενώ η εργατική τάξη θα είχε μόχλευση στην κυβέρνηση και την οικονομία, θα εξακολουθούσε να πληρώνεται με βάση την ποσότητα και την ποιότητα των παραγωγών της. Ωστόσο, κατά τη δεύτερη φάση του κομμουνισμού, αυτοί οι τρόποι πληρωμής θα τελείωναν και η κυβέρνηση, ή ακόμα και οι ταξικές διαιρέσεις, δεν θα βρίσκονταν πλέον.

Καθ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, μεγάλο μέρος του κόσμου ζούσε στο κομμουνιστικό σύστημα. Περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε κάτω από κάποιο είδος κομμουνιστικής κυβέρνησης. Το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα κομμουνιστικών κυβερνήσεων ήταν η Σοβιετική Ένωση, η οποία υπήρχε από τα μέσα έως τα τέλη του 20ού αιώνα και κατέρρευσε λόγω της οικονομικής πίεσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τα στελέχη του κόμματος μέσα σε αυτό το κομμουνιστικό σύστημα υπαγόρευαν τις τιμές, τις ποσοστώσεις παραγωγής και τους μισθούς των εργαζομένων. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, πολλά από τα κράτη μέλη της θα περνούσαν στον καπιταλισμό ή σε άλλες μορφές οικονομικών μοντέλων. Οι υπόλοιπες κομμουνιστικές χώρες στον κόσμο είναι το Βιετνάμ, η Βόρεια Κορέα, το Λάος, η Κούβα και η Κίνα.

Οι χώρες που κάποτε ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης περιλαμβάνουν τη Λετονία, το Τουρκεστάν, τη Γεωργία, την Εσθονία, την Αρμενία, τη Μολδαβία, το Τατζικιστάν, την Ουκρανία και το Πακιστάν. Ίσως παρατηρήσετε ότι πολλά από αυτά τα έθνη βρίσκονται στην Ανατολική Ευρώπη ή τη Μέση Ανατολή. Αυτή η περιοχή αναφερόταν ως Σοβιετικό μπλοκ και η εμβέλειά της επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες όπως η Ανατολική Γερμανία, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Σλοβακία και η Ρουμανία. Υπήρχαν και άλλες χώρες που βρίσκονταν υπό κομμουνιστική κυριαρχία, όπως τα Βαλκάνια:συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, της Κροατίας, του Μαυροβουνίου, της Σλοβενίας και της Αλβανίας.

Οι Πέντε Κομμουνιστικές Χώρες

Κίνα

Το 1949, γεννήθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας όταν ο Μάο Τσε Τουνγκ ανέβηκε στην κεφαλή της Κίνας και ίδρυσε μια κομμουνιστική μεταρρύθμιση. Στα χρόνια που πέρασαν από τότε, η Κίνα παρέμεινε μια κομμουνιστική χώρα, αν και πολλές διάφορες οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά, το επίθετο «Κόκκινη Κίνα» χρησιμοποιείται συχνά στη χώρα που αναφέρεται στον έλεγχο του έθνους από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ενώ η χώρα της Κίνας έχει άλλα πολιτικά κόμματα, κόμματα εκτός του μεγάλου Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, αυτά τα κόμματα είναι κάπως μικρά. Ενώ διεξάγονται ανοιχτές εκλογές σε ολόκληρη τη χώρα, όλοι οι πολιτικοί διορισμοί επιβλέπονται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας.

Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρήθηκαν μεταρρυθμίσεις στην πολιτική στάση και τη σχέση της Κίνας με τον υπόλοιπο κόσμο. Η Κίνα έχει γίνει πιο ανοιχτή στον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες και ορισμένες από τις πρωταρχικές κομμουνιστικές αρχές έχουν καταρρεύσει ως αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής. Το 2004 τροποποιήθηκε το Σύνταγμα της Κίνας για να αναγνωρίσει την ύπαρξη ιδιωτικής ιδιοκτησίας.

Σήμερα, η οικονομία της Κίνας αναπτύσσεται και αναπτύσσεται ραγδαία, έχοντας έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στον κόσμο. Η Κίνα είναι επίσης η πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο, με περίπου 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους να ζουν εκεί.

Κούβα

Το 1959, ο Φιντέλ Κάστρο ανέλαβε την εξουσία στην Κούβα, ηγούμενος μιας επανάστασης κατά της βασιλεύουσας κυβέρνησης εκείνης της εποχής. Δύο χρόνια αργότερα η Κούβα έγινε κομμουνιστικό έθνος και ανέπτυξε στενή σχέση με την κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση. Ως αντίδραση σε αυτή την εξέλιξη, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα απαγόρευαν κάθε εμπόριο με την Κούβα. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Κούβα έπρεπε να βρει άλλες μεθόδους εμπορικής και οικονομικής υποστήριξης, δημιουργώντας εμπορικές σχέσεις με χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Κίνα και η Βολιβία.

Το 2008 ο Φιντέλ Κάστρο διαδέχθηκε την εξουσία στον μικρότερο αδερφό του Ραούλ Κάστρο, περίπου οκτώ χρόνια πριν από το θάνατό του το 2016. Οι σχέσεις μεταξύ της Κούβας και των Ηνωμένων Πολιτειών βελτιώθηκαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος χαλάρωσε τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς στην Κούβα κατά τη δεύτερη θητεία του. Ωστόσο, οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί έγιναν ακόμη πιο αυστηροί υπό τη διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ. Επί του παρόντος, η Κούβα έχει ΑΕΠ περίπου 254,86 δισεκατομμυρίων δολαρίων όσον αφορά την αγοραστική δύναμη. Ο πληθυσμός της είναι περίπου 11.220.000, γεγονός που την καθιστά την 82η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα στον κόσμο.

Λάος

Αν και το Λάος ονομάζεται επίσημα Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος, η κυβέρνηση διοικείται κυρίως από στρατιωτικούς στρατηγούς που λειτουργούν με ένα μονοκομματικό σύστημα που βασίζεται σε κομμουνιστικές αρχές και μαρξιστικές/λενινιστικές ιδέες. Το Λάος έγινε κομμουνιστική χώρα μετά από μια επανάσταση που συνέβη το 1975 που υποστηρίχθηκε από τη Σοβιετική Ένωση και το Βιετνάμ. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, έγιναν ορισμένες αναθεωρήσεις στους νόμους της χώρας που επέτρεπαν ορισμένες μορφές ιδιωτικής ιδιοκτησίας και το 2013 το Λάος εντάχθηκε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ο πληθυσμός του Λάος είναι περίπου 6.759.000 άνθρωποι, γεγονός που το καθιστά την 103η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα στον κόσμο. Η οικονομία του Λάος είναι αρκετά σταθερή και αναπτύσσεται με μεσαίο ρυθμό, έχοντας επί του παρόντος το τέταρτο υψηλότερο ΑΕΠ στη Νοτιοανατολική Ασία μετά την Ταϊλάνδη, τη Σιγκαπούρη και τη Μαλαισία.

Βόρεια Κορέα

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Κορέα καταλήφθηκε από την Ιαπωνία και μετά το τέλος του πολέμου η χώρα χωρίστηκε σε μια κατεχόμενη από τις ΗΠΑ Νότια Κορέα και μια κατεχόμενη από τη Ρωσία Βόρεια Κορέα. Λίγα χρόνια μετά τους πολέμους και η Νότια Κορέα κήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Βόρεια Κορέα και στη συνέχεια η Βόρεια Κορέα έγινε κομμουνιστική χώρα και διακήρυξε την κυριαρχία της. Ηγέτης της Βόρειας Κορέας εκείνη την εποχή ήταν ο Κιμ Ιλ-Σουνγκ, ο οποίος υποστηριζόταν από τη Σοβιετική Ένωση. Ενώ η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας δεν θεωρεί επίσημα τον εαυτό της κομμουνιστική, τα περισσότερα άλλα έθνη στον κόσμο την κατατάσσουν ως κομμουνιστικό έθνος. Τούτου λεχθέντος, η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας δηλώνει ότι λειτουργεί με βάση τη δική της αρχή της «αυτοδυναμίας» ή «juche».

Η αρχή της αυτοδυναμίας εισήχθη κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και η κυβέρνηση της Κορέας δηλώνει ότι ενσαρκώνεται από την οικογένεια Κιμ και το κυβερνών κόμμα. Ο Juche θα γίνει η επίσημη κυβερνητική πολιτική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, συνεχίζοντας καθώς ο Kim Il-Sung πέρασε τον έλεγχο στον Kim Jong-Il και στη συνέχεια στον Kim Jung-Un. Η οικογένεια Κιμ παραμένει οι αυταρχικοί ηγέτες της Βόρειας Κορέας. Το 2009 τροποποιήθηκε το σύνταγμα της χώρας για να αφαιρεθεί η φράση κομμουνισμός και οποιαδήποτε αναφορά στα μαρξιστικά ή λενινιστικά ιδεώδη βασίζεται ο κομμουνισμός. Είναι δύσκολο να ληφθούν ακριβή στατιστικά στοιχεία σχετικά με την ανάπτυξη της Βόρειας Κορέας, αλλά οι εκτιμήσεις αναφέρουν το ΑΕΠ της Βόρειας Κορέας σε περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Από πλευράς πληθυσμού, είναι η 52η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα στη Γη με πληθυσμό περίπου 25.370.000 κατοίκους.

Βιετνάμ

Μετά το τέλος του πρώτου πολέμου της Ινδοκίνας, το Βιετνάμ διαιρέθηκε κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης που έλαβε χώρα το 1954. Το Βόρειο Βιετνάμ κατέληξε ως κομμουνιστικό ελεγχόμενο έδαφος που υποστηρίχθηκε από τη Σοβιετική Ένωση, ενώ το Νότιο Βιετνάμ υποστηρίχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και δημοκρατικό. Η διχοτόμηση υποτίθεται ότι ήταν προσωρινή, αν και θα διαρκούσε μέχρι το 1976 όταν η χώρα επανενώθηκε. Μετά την επανένωση ολόκληρης της χώρας, το Βιετνάμ έγινε κομμουνιστικό. Όπως συμβαίνει με πολλές από τις άλλες κομμουνιστικές χώρες σε αυτόν τον κατάλογο, τις τελευταίες δεκαετίες το Βιετνάμ έχει απορρίψει ορισμένες από τις βασικές αρχές του κομμουνισμού και μετριοπαθεί προς μια οικονομία με ένα μείγμα σοσιαλιστικών και καπιταλιστικών συστημάτων. Η μη ένταξη στον ΠΟΕ το 2007 και έχει μέσο ρυθμό ανάπτυξης σύμφωνα με τον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης. Ο πληθυσμός του Βιετνάμ είναι περίπου 94.560.000 άτομα σύμφωνα με μια εκτίμηση του 2016, που το καθιστά τη 15η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο.

Χώρες που έχουν κυβερνώντα κομμουνιστικά κόμματα

Ενώ οι ακόλουθες χώρες δεν ταξινομούνται ως κομμουνιστικά έθνη, τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα βασίζονται στα κομμουνιστικά ιδεώδη. Δεν ταξινομούνται ως κομμουνιστικές χώρες επειδή το κόμμα δεν υποστηρίζεται ρητά από το σύνταγμα του έθνους. Αυτά τα έθνη με κομμουνιστικά κόμματα με επιρροή περιλαμβάνουν τη Μολδαβία, τη Γουιάνα και το Νεπάλ.